تبیان، دستیار زندگی

با وجود اینکه مصطفی کمال آتاتورک را مروج کشف حجاب در منطقه تلقی می کنند وی به خلاف رضا شاه که گفته می شود طرح کشف حجاب و دیگر پروژه های مدرنیستی را از وی وام گرفته است، همسرش را با حجاب کامل در ملأ عام حاضر می کرد.

راهی که آتاتورک به اشتباه آغاز کرده بود تا نژاد ترک را با عجله از نردبان تجدد بالا بکشد، رضا شاه نیز در پیش  گرفت، اما با بررسی آنچه در ایران و ترکیه تجدد زده روی داد، می توان گفت آتاتورک الگوی ناقص و ناجوری از تجدد اروپایی را اجرا کرد، اما بدتر از آن الگوبرداری ناقص تر رضا شاه از شیوه آتاتورکی تجدد گرایی بود که بر ناسازگاری وبی تناسبی آن با وضعیت اجتماعی ایران می افزود. نکته ای که باید به آن اشاره شود این است که آتاتورک حجاب را در ترکیه قدغن کرد اما با این حال بر خلاف رضا شاه به تعقیب وحشیانه زنان با حجاب دست نزد. در ترکیه قانون بی حجابی بیشتر در آنکارا و استانبول که بخشی از ساکنانش غیر مسلمان و اروپایی بودند، اجرا شد.اما رضاخان این سیاست ناشیانه را در قم ومشهد نیز به زور اجرا کردکه با عکس العمل های شدید مردم وعلما روبرو شد. (علی بیگدلی، تجدد به رسم آتاتورکی ورضاخانی، ماهنامه زمانه، سال هفتم، شماره ۷۵-۷۶، آذر –دی ۱۳۸۷، ص ۲۳)

با توجه به تصاویر زیر به نظر می رسد نگاه کمال مصطفی آتاتورک به مسئله زنان با رضا خان که گفته می شود وامدار کشف حجاب در ترکیه بود بسیار متفاوت است.

تصاویر آتاتورک در کنار همسرش بیشتر می توانند چیزی مانند احترام وی به حقوق زنان را نشان دهند، این در حالی است که رضا خان به هیچ وجه به این وجه توجهی نداشت و به نظر می رسد مبتنی بر گونه ای حس حقارت به طوری خشونت بار قصد پیاده کردن طرح کشف حجاب را داشت.

 

تصاویر لطیفه خانم به همراه آتاتورک در مراسم رسمی، گاهی به نظر می رسد لطیفه خانم حتی جلوتر از آتاتورک و در متن تصاویر و اتقاقات قرار دارد، این امر را می توان به خوبی با رضا شاه مقایسه کرد:

تصاویر لطیفه خانم با آتاتورک که در آنها آتاتورک ایستاده و لطیفه خانم نشسته است؛ جز یک عکس. به نظر نمی رسد رضا شاه نیز چنین تصاویری با همسرش داشته باشد:








در تصویر زیر نشان داده شده است که برخی مطبوعات لائیک ترکیه در سال های اخیر  چگونه تصویر آتاتورک در دیدار از نیروی دریایی ترکیه را به دلیل محجبه بودن لطیفه خانم دستکاری کرده اند:


منبع:پایگاه پیشینه
بازنشر از: مشرق نیوز

پوشیدگی زن، همواره خاکریز بزرگی در برابر موج وسوسه‌ها و کج‌روی‌هاست.
حجاب اسلامی، تجلی زیبایی‌های معنوی زن است که حسن انتخاب او را به منصه ظهور درآورده است.
حجاب زن، مهد آرامش اوست که چون حصاری بلند از گلستان زیبایی‌های جسم و جانش حفاظت می‌کند.
حجاب، حضور حماسی زن در جامعه است که قلب استعمارگران از هیمنه‌اش در بیم و هراس است.
اگر دژ استوار حجاب زن مسلمان فتح شود، راه بردگی جامعه اسلامی هموار می‌گردد.
حجاب، هنر زن و زن، هنر آفرینش است.
روگرفتن زن از نامحرم، هنری دینی و تجلی جمال اوست و ناتوانی از آن، بی‌هنری آشکار است.
حیا، نگرانی از زشتی و ترک ناپسندی‌هاست. 

حیا، تغییر درونی و عامل بازدارندگی است.
حیا، نوری است که به توقف آدمی در مرز گناه کمک می‌کند.
حیا، برانگیزاننده حس ترک گناه و بازدارنده از انجام خطاست.
حیا، رشد آدمی است در مسیر پرهیز از اشتباه و دوری از گناه.
حیا، ملکه‌ای است باوقار و استوار در تعیین راه و نمایاندن چاه.
حیا، وادارنده انسان به کار نیک، سبب همه زیبایی‌ها و مسبب وفای به عهد است.
حیا، نظارت آدمی بر خویشتن خویش است.
وقتی کرامت نفس و بزرگواری نباشد، حیا و عفت نیز جایی ندارد.
اگر کسی برای خود و آبروی خویش ارزش قائل باشد، حیا در وی نمود پیدا می‌کند.

اگر حیا نباشد، ارزش و شخصیت، حرمت و کرامت، مردانگی و غیرت نیز معنا ندارد.

 

حکیمه مهدیان و سید محمدحسین حسینی هرندی

اینجا فاطمی بودن تاوانی دارد که زنان این خاک تاوان آنرا با خون عزیزترین فرزندانشان داده اند.

اینجا ایران است.

مهد آزادگی و دلباختگی
اینجا مریم بودن ، زهرا بودن ، و کلا زن بودن هزینه هایی دارد

اینجا عفت داشتن و با عفت ماندن هزینه دارد و هزینه آنرا زنهای پاک دامن این کشور در سالهای متمادی در زیر چکمه های رضا خانی داده اند

 

 

و پای عفت خود و پیمان خود با آن بانوی کریمه و پاک (حضرت زهرا سلام الله علیها) و سایر بزرگ زنان یکتا پرست تا قیامت مانده اند.

 

 

شخصی تعریف می کرد: روزی همراه همسرم توی پارک محله قدم می زدم جوونی با همسرش در حال عبور بود.

وقتی که به ما رسید برای مسخره پرسید: چرا همسرت با حجابه؟ موهای سرش رو ببینن چی میشه؟

من که سعی می کردم خونسرد باشم، گفتم: میدونی فرق بین زن با حجاب و بی حجاب چیه؟

گفت: چیه؟

گفتم: اتومبیل شخصی با تاکسی چه فرقی داره؟

جواب داد: تاکسی برای استفاده ی عمومیه و اتومبیل شخصی برای استفاده شخصی.

گفتم: زن بی حجاب و زن پوشیده هم اینطوریه؛ زن بی حجاب همگانیه، مردم بهش و به زیبائی هاش نگاه می کنن و لذت می برن و …

  بنابراین، اینجور زنی مثل تاکسیه. اما زن با حجاب فقط اختصاص به همسرش داره. دیگران اونوا نمی بینن و صورت و زیبائی هاش در برابر چشمهای خائن قرار نمی گیره. و پیش همسرش محبوبه چون میدونه که فقط اختصاص به اون داره، و …..

جوون بسیار ناراحت شد و  گفت: من خواستم مسخره کنم ولی شما منو نصیحت کردین و … من تحمل ندارم همسرم مانند تاکسی همگانی، مورد استفاده ی عموم باشه!

بیمارستان از مجروحین پر شده بود...حال یکی خیلی بد بود... رگ هایش پاره پاره شده بود و خونریزی شدیدی داشت.
وقتی دکتر این مجروح را دید به من گفت بیاورمش داخل اتاق عمل.  من آن زمان چادر به سر داشتم.
دکتر اشاره کرد که چادرم را در بیاورم تا راحت تر بتوانم مجروح را جابه جا کنم...مجروح که چند دقیقه ای بود به هوش آمده بود به سختی گوشه چادرم را گرفت و بریده بریده و سخت گفت: من دارم می روم تا تو چادرت را در نیاوری. ما برای این چادر داریم می رویم...
چادرم در مشتش بود که شهید شد.
از آن به بعد در بدترین و سخت ترین شرایط هم چادرم را کنار نگذاشتم...

راوی: خانم موسوی یکی از پرستاران دوران دفاع مقدس

این چند خط تقدیم به مقنعه‌هایی که بنابر حسب شرائط و ضوابط به بعضی سَر‌ها سنگینی می‌کنند.

حال مقنعه‌های دختران بد است این‌روزها! هر کسی دارد طرح حجاب و عفاف را بهانه می‌کند و نقدی روی بی‌حجابی و بدحجابی می‌زند تا برای دل‌خوشی فرهنگی‌اش مقنعه را به سر بچسباند. معیار حضور، مقنعه شده است.

حال مقنعه های دختران بد است اینروزها؛ حتی نخواسته‌ایم کمی از طرح‌ها و ایده‌های تولیدکنندگان پوشاکمان بهره ببریم و یا تشویقشان کنیم تا به جای مقنعه‌های مشکی، شاهد چارقد‌های رنگی و مناسب هم باشیم. علل را رها کرده ایم و چسبیده ایم به حل نتایج بی توجهی به آن علل. فقط بلدیم به جوان هایمان بگوییم "نکن" ، "نرو" ، "نبین" ... و اصلا هم به این فکر نیستیم که یک کاری بکنیم.

به حجاب مغناطیسی فکر می‌کنم؛ به ابتکار عمل یک زن مسلمان اندونزیایی که وقتی دید حجاب در ماه مبارک رمضان در میان بانوان کشورش فراگیرتر شده، نخ‌های مغناطیسی را بکار برد و مقنعه‌هایی را با آن درست کرد که

برای درمان انواع سردرد و حتی کم‌خونی مفید بوده است. این کارش باعث توزیع این مقنعه در منطقه‌هایی دیگر هم شده بود.

به حجاب مغناطیسی فکر می‌کنم که می‌توانست از ایده‌های تک‌تک ما باشد و یا تولید شود، آنهم نه برای درمان دو بیماری بلکه حجاب مغناطیسی که ایمان‌مان دهد به درمان فکر و روح‌مان.

محدود شده‌ایم، محدود شده‌ایم به مقنعه‌هایی که حجاب را به تمسخر کشیده است و مسببش فقط خودمان بوده‌ایم.
جای شکرش باقی است. باید خدا را شکر کنیم که با کارهایمان و با کج سلیقگی هایمان و با بدفهمی هایمان و با نفهمیدن هایمان ، موجبات بدتر از این ها را فراهم نیاورده ایم.

اینجا دیگر ستون سخن سردبیر نیست. اینجا را اتاق فکری ببینید و دور این میز بنشینید لطفا، پذیرایی‌اش هم با خودم. فقط بیایید و ایده بدهید و بگویید چه کارهایی را برای بیست و یکم تیرماه "سالروز حجاب و عفاف" انجام دهیم که  نشویم مثل همه‌ی اینهایی که با ادعاهایشان در هیچ کجا جا نمی‌شوند.

 مجله چارقد

تمام هستی الگویی است برای به تکامل رسیدن ما انسان ها.آیا تا به حال به یک درخت سر سبز نگاه کرده اید چقدر زیباست، همه ما به نوعی در مقابل یک چنین درختی که پوششی از برگ های سبز دارد خودمون رو برای حفظش مسئول می دونیم و اگر کسی بخواهد شاخه ای از آن جدا کند شاید ناراحت شویم و بگوئیم چنین کاری را انجام ندهد، اما اگر درختی عریان باشد از آنجایی که این درخت رو تا حدودی فاقد ارزش حساب میکنیم نسبت به آن بی خیالیم و واسه همین است که عده ای چقدر زود از ریشه ان را در می آورند.

---

حجاب: ح=حریت  ج=جذبه  ا=آبرو و شرف  ب= بندگی

و زنان   ما  در آن روز فریاد  زدند  که اگر سر برود، حجاب نمی رود. ندا  دادند  که خزان وابستگی، بهار   پیشرفت را  تیره کرده  نه حجاب  چادر.

و این هم كشف های  امروزی..