Barış Etkenleri İle İlgili İki Analiz(3.Bölüm)
İkinci Analiz
Muaviye, ikinci ve üçüncü halifeler dönemlerinde yirmi yıl süren Şam valiliği sebebi ile yükselişini kaydetti. Bu valiliği sayesinde devlet sistemi içinde ağırlık kazandı, halk ile yakın ilişkiler geliştirdi ve onları maddî bağışlarla doyurdu. Böylece Şam'ın bütün üst düzey yöneticileri ve şehrin eşrafı, onun adamları ve yakın destekçileri oldular. Bu yüzden İslâm'daki önemi arttı ve Şam dışındaki beldelerde Peygamberimizin (s.a.a) ailesi olan Kureyş kabilesinden ve onun sahabîlerinden biri olarak tanındı. Öyle ki Ebuzer, Ammar ve Mikdad gibi yüce Allah'ın kendilerinden hoşnut olduğu ve kendilerinin de O'ndan hoşnut oldukları Kur’an’da bildirilen ilk dönemin öncü Müslümanlarının birçoğundan daha çok meşhur oldu.
Böylece Emevîlik tekrar hortladı. Haşimîlik adıyla Haşimîlere açıktan üstünlük kuruyor ve gizliden gizliye onlara tuzak kuruyordu. Zaman geçtikçe halk yığınlarını kurnazlığı ile aldatıyordu. Seçkinleri ise, cömertçe dağıttığı ümmetin malları ve yüce Allah'ın onlar gibi hainlere yasakladığı görevlere atamakla satın alıyordu. Fetih görüntülerini ve halifelerin hoşnutluğunu kazanmış olmayı kullanıyordu.
Sonunda Muaviye'nin kurnazlığı sayesinde Emevîliğin işleri yoluna girince, şeytan sızması gibi bir sızma ile dinin temellerine sızdı. Bu temeller üzerinde çeşitli entrikalar çevirdi. Onların saf yapısında bozulmalar meydana getirdi. Hayat düzenini, cahiliye dönemine döndürmeye koyuldu. Sapıklığı ve zındıklığı tekrar diriltti. Bunun için bilinen cahiliye yöntemlerini kullandı. Amacı, menfaatlerini en üst düzeyde tatmin etmek için Emevîliğin arzuladığı çıkarcı plânı hayata geçirmek, ayrıcalığını korumak için bu plânı yürürlükte tutmaktı.[2]
İnsanlar ise, genel olarak böyle şeylerin farkına varmıyorlardı. Çünkü bu konularda İslâm'da geçerli olan kural, yani "İslâm kendisinden öncesini siler." ilkesi, Emevî ailesinin rezillikleri üzerine gizleyici bir örtü atmıştı. Özellikle Resulullah (s.a.a) onları affettikten, halifeler onları kendilerine yaklaştırdıktan, onları Müslümanlar üzerine vali olarak seçtikten, kendilerine başka valilere vermedikleri yetkileri verdikten sonra bu aile Şam'da yirmi yıl boyunca eski bildiklerini uyguladılar; ne yaptıkları bir kötülükten kendilerini alıkoyan oldu, ne de başkalarını böyle şeylerden alıkoydular.
İkinci halife Ömer bazı valilerini sıkı sıkıya gözetler, inceden inceye hesaba çeker, fakat diğer bazıları üzerinde aynı titizliği göstermezdi. Bu titizliği göstermek istediğinde, asla hiçbir engeli gözü görmezdi. Bu titizliğine örnek, onun Kınnesrîn valisi Halid b. Velid'i itip sarsmasıdır. Valinin Eşas'a on bin dirhem verdiğini haber almıştı.
Barış Etkenleri İle İlgili İki Analiz(1.Bölüm)
Barış Etkenleri İle İlgili İki Analiz(2.Bölüm)
[2]- Muaviye'nin ilâhî hadleri değiştirmekle, şeriatın hükümlerini çarpıtmakla, insanların dinlerini ve vicdanlarını menfaat karşılığında satın almakla, hayâsızlığı ile, edepsizliği ile, hadis uydurmaları ile ve diğer çirkin kötülükleri ilgili daha fazla bilgi edinmek için bk. Haya-tu'l-İmami'l-Hasan, 2/145- 210
