فقر مانع من نشد!
با چهره‌های قرآنی
این شماره: استاد علی اکبر حنیفی
این نام برای قرآن دوستان و قرآن آموزان بسیار آشناست چرا که سال‌های طولانی است که او به امر قرائت و به ویژه داوری در این عرصه مشغول است و جوانان و نوجوانان زیادی را با اخلاق و سیره نیکوی خویش به سمت و سوی قرآن و فعالیت‌های قرآنی جذب نموده و هنوز هم در این مسیر گام برمی دارد. دیگر محاسنش سفید شده و چنانکه خود می‌گوید شش سالی هم هست که پدر بزرگ سارا کوچولو شده است...
این نام برای قرآن دوستان و قرآن آموزان بسیار آشناست چرا که سال‌های طولانی است که او به امر قرائت و به ویژه داوری در این عرصه مشغول است و جوانان و نوجوانان زیادی را با اخلاق و سیره نیکوی خویش به سمت و سوی قرآن و فعالیت‌های قرآنی جذب نموده و هنوز هم در این مسیر گام برمی دارد. دیگر محاسنش سفید شده و چنانکه خود می‌گوید شش سالی هم هست که پدر بزرگ سارا کوچولو شده است.
استاد علی اكبر حنیفی در اواخر آبان ماه سال 1330 در تهران و در خیابان قصرالدشت چشم به جهان گشود. خانواده‌ای مذهبی داشت؛ خود می‌گوید که در آن دوران خانواده‌اش تمکن مالی چندانی نداشتند و گاه علی‌اکبر که به قرآن و قرائت آن علاقمند بود برای شرکت در جلسات قرآنی مشکل داشت چون پرداختن کرایه اتوبوس هم برایش دشوار بود! اما با وجود همه این دشواری‌ها و ناملایمات با تکیه بر خدا و تلاش و پشتکارو علاقه خود به قرآن آموزی و نیز استعدادی که در خود در این زمینه احساس می‌کرد گام‌های موفقیت را یکی پس از دیگری برداشت تا در آینده ای نه چندان دور به عنوان یکی از چهره های بین‌المللی در عرصه داوری قرآن مطرح شود. علی اکبر دوران تحصیل درسی خود را با موفقیت پشت سر گذاشت و توانست در رشته مدریت مالی و مالیاتی به درجه کارشناسی ارشد دست یابد. این در حالی است که در آن دوران کم بودند افرادی که در این حد از تحصیلات دانشگاهی قرار داشتند.
چنانکه خود می‌گوید در سال 1357 به صورت رسمی در وزارت امور اقتصادی و دارایی استخدام شد و تا زمان بازنشستگی‌اش سمت‌های مختلفی را در این حوزه تجربه کرد از حسابداری گرفته تا مشاور وزیر!
خود می‌گوید که در آن دوران خانواده‌اش تمکن مالی چندانی نداشتند و گاه علی‌اکبر که به قرآن و قرائت آن علاقمند بود برای شرکت در جلسات قرآنی مشکل داشت چون پرداختن کرایه اتوبوس هم برایش دشوار بود! اما با وجود همه این دشواری‌ها و ناملایمات با تکیه بر خداد و تلاش و پشتکارو علاقه خود به قرآن آموزی و نیز استعدادی که در خود در این زمینه احساس می‌کرد گام‌های موفقیت را یکی پس از دیگری برداشت.
علی اکبر در دوران انقلاب و در راهپیمایی‌های پیش از انقلاب حضوری پررنگ داشت و در طی همین فعالیت‌ها هم از طریق یکی از دوستان با همسرش آشنا شد و پس از انجام رسم و رسومات خواستگاری وصلت مبارکی انجام شد که با برگزاری مراسمی ساده و معنوی که با قرائت قرآن و مدح ائمه علیهم السلام همراه بود زندگی خود را آغاز کرد.
ثمره این پیوند دو فرزند دختر و یک فرزند پسر است. استاد چنانکه خود معتقد است در زندگی خانوادگی خود تلاش می‌کند تا دیگران را از خود راضی و خشنود نگه دارد و در ارتباط با خانواده درک و گذشت را سرلوحه رفتار خود قرار دهد و اگر اشتباهی تاز او سر بزند عذرخواهی کندو توصیه‌اش نیز به جوانان این است که از بزرگ کردن و پیچیده کردن مشکلات کوچک بپرهیزند و آن‌ها را به کدورت میان همسران تبدیل نکنند تا مباد که دوام زندگی در مخاطره قرار گیرد.
وقتی که استاد از خاطرات دوران نوجوانی و چگونگی پیشرفتش در زمینه قرآن سخن می‌گوید کمک خداوند و توجه او به کسانی که گرچه با دست خالی و بی هیچ امکانات مادی در راه او تلاش می‌کنند کاملا ملموس است. در دوران کودکی که علاقمندی خود را نسبت به قرآن و قرائت آن احساس کرد حتی یک رادیو نداشت تا تلاوت قاریان مصری را گوش دهد وتمرین کند، با این حال از دوستان خود ضبط صوت قرض می‌گرفت و نوارهایی را که پس از مدتی تهیه کرده بودگوش می‌کرد و همواره با خود تمرین و ممارست داشت تا این که توانایی قابل توجهی در این زمینه به دست آورد.
قرآن امانتی از جانب پروردگار سبحان است که ما باید این امانت را به خوبی نگه داریم و به دیگران نیز منتقل کنیم و در این راه کوتاهی نکنیم. هر کس به هر میزان به قرآن و آموزه های الهی خدمت کند، از برکات این کتاب آسمانی بهره‌مند می‌شود. بنابراین توصیه می‌کنم همه مردم به ویژه جوانان به قرآن پناه ببرند و راه زندگی خود را در آن جستجو کنند.
ابتداء از تلاوت سوره لقمان توسط استاد منشاوی بهره برد و حدود پنج ماه پیوسته آن را گوش می‌کرد تا تسلط خوبی بر تلاوت این استاد پیدا کرد به طوری که تا سال‌ها پس از انقلاب هم به روش این استاد تدریس می‌نمود.
به تدریج وارد عرصه داوری قرائت شد و در این رشته 25 دوره مسابقات بین‌المللی و همچنین 300 دوره مسابقات داخلی را داوری نمود. چنانکه برای امر داوری و نیز تبلیغ و آموزش قرائت سفرهای متعددی به کشورهای دیگر داشت که از جمله آن‌ها می‌توان به سفرهای او به کشورهای مالزی، تایلند، سوریه، عربستان، پاکستان، موزانبیک، آرژانتین و برزیل اشاره نمود.
استاد از آنجایی که بیشتر به داوری قرآن اشتغال داشته است چندان در مسابقات شرکت نکرده‌اند، گرچه که در سال 56 در مسابقات سراسری اوقاف رتبه دوم و در یکی از مسابقات سراسری رتبه چهارم را کسب کرده‌اند و از آن پس بیشترین همت خود را در زمینه داوری به کار گرفته‌اند.
اما در مورد فعالیت‌ها و علائق غیر قرآنی او می‌توان به ورزش و مطالعه اشاره کرد که در دوره جوانی به صورت حرفه ای به ورزش‌های رزمی می‌پرداخت و هنوز هم روزانه 40 دقیقه ای را به ورزش اختصاص می‌دهند و نیز مطالعه از جمله کارهای مستمر ایشان است که در روز 5 تا 6 ساعت به مطالعه کتاب‌های تفسیر، پزشکی، نجوم و ... می‌پردازند. به زبان عربی نیز تا حد زیادی تسلط دارند.
و در پایان چند جمله ای هم از زبان استاد:
«قرآن امانتی از جانب پروردگار سبحان است که ما باید این امانت را به خوبی نگه داریم و به دیگران نیز منتقل کنیم و در این راه کوتاهی نکنیم. هر کس به هر میزان به قرآن و آموزه های الهی خدمت کند، از برکات این کتاب آسمانی بهره‌مند می‌شود. بنابراین توصیه می‌کنم همه مردم به ویژه جوانان به قرآن پناه ببرند و راه زندگی خود را در آن جستجو کنند.»
نویسنده: نعمتی
كارشناس شبكه تخصصی قرآن تبیان
