DÜNYAYA BAĞLANMAK BÜTÜN GÜNAHLARIN KAYNAĞIDIR(3.Bölüm)
Buna benzer ayet ve hadislerden anlaşılıyor ki, kötü olan, dünya işlerine gereğinden fazla ilgi göstermek ve gönül bağlamaktır, dünyanın kendisi değil...
Burada da yine şöyle bir soru söz konusu oluyor: Acaba dünya işlerine ilgi duyup sevmek mutlak olarak mı kötülenmiştir ve insan eşine, evladına, evine, malına, yiyecek ve içeceğine ilgi duymamalı mıdır? Böyle bir şey söylenebilir mi? Oysa bunları sevmek, insanların tabiatında olan fıtrî bir şeydir. Allah-u Teala insanı böyle yaratmıştır. İnsan eşini ve çocuklarını sevmeyebilir mi? Yiyecekleri, giyecekleri ve bu dünyanın güzelliklerini sevmeyebilir mi? Bunları sevmek kötü olsaydı, Allah-u Teala insanı böyle yaratmazdı. İnsanın yaşamak için bunlara ihtiyacı vardır ve tabii olarak bunlara eğilimli yaratılmıştır.
Hz. Ali (a.s) şöyle buyurmuştur:
İnsan oğlu dünyanın evladıdır ve hiçbir evlat, anasını sevdiği için kınanmaz.[15]
Hadislerde, eşlerinizi ve evlatlarınızı seviniz diye tavsiye edilmiştir. Hz. Resulullah (s.a.a) ve Masum İmamlar da eşlerini ve evlatlarını seviyorlardı; bazı yemekleri seviyor ve onlara ilgi duyuyorlardı. Bundan dolayı, ne gökyüzü, yeryüzü, bitkiler, ağaçlar, madenler, hayvanlar ve Allah'ın diğer nimetleri kötülenmiştir, ne eş, evlat, mal-mülk, ne onları sevmek, ne de dünyada yaşamak. Hatta bazı hadislerde dünya övülmüştür de. Örneğin:
Hz. Ali (a.s) dünyayı kötüleyen birine verdiği cevapta şöyle buyurmuşlardır:
Dünya, onu doğrulayan kimse için doğruluk ve sadakat yurdudur; dünya sözünü gerçekleyene gerçeklik yurdudur; sözünü anlayana kurtuluş evidir. Ondan azık toplayana zenginlik diyarıdır; öğüdünü tutana öğüt mahallidir. Dünya, Allah dostlarının secde yeridir; Allah meleklerinin namazgâhı ve Allah vahyinin indiği yerdir; Allah dostlarının alış veriş yurdudur. Orada rahmet elde edenler; orada kâr edinirler, cenneti kazanırlar.[16]
İmam Bâkır (a.s) buyururlar ki:
Dünya âhiret için en iyi yardımdır.[17]
İmam Sadık (a.s) şöyle buyuruyorlar:
Haysiyetini korumak, borcunu ödemek ve hısım akrabaları ziyaret etmek için helal mal kazanmayı sevmeyen kimsede hayır ve esenlik yoktur.[18]
Öyleyse sevilmesi halinde bütün günahların kaynağı olan dünya, hangi dünyadır ve kınanmayan dünya nedir?
Ben bütün bu ayet ve hadislerden şunu anlıyorum: Dünyaya bağlılık, dünyaya gönül vermek ve dünyaya tapınır derecede bağlanmak kötülenmiştir; dünyadaki varlıklara, dünya hayatına veya sırf dünya işlerine ilgi duymak yerilmemiştir. İslâm insanların dünyayı olduğu gibi tanımalarını ve ona gereğinden fazla değer vermemelerini istemektedir. Kendinin ve dünyanın yaratılışındaki hedefi bilmelerini ve o doğrultuda hareket etmelerini istemektedir. Eğer böyle olursa âhiret ehli olurlar; hareket ve davranışları bu hedefle zıt olursa dünya ehlidirler.
[14]- Bihar'ul-Envar, c.733, s.7.
[15]- Nehc'ül-Belâğa, Hikmetli sözler: 33.
[16]- Nehc'ül-Belâğa, Hikmetli sözler: 130.
[17]- Bihar'ul-Envar, c.73, s.127.
[18]- el-Kâfi, c.5, s.72.
DÜNYAYA BAĞLANMAK BÜTÜN GÜNAHLARIN KAYNAĞIDIR(1.Bölüm)
DÜNYAYA BAĞLANMAK BÜTÜN GÜNAHLARIN KAYNAĞIDIR(2.Bölüm)
