Craignez Dieu
تا كى مىخواهيد در خواب غفلت به سر بريد، و در فساد و تباهى غوطهور باشيد؟ از خدا بترسيد؛ از عواقب امور بپرهيزيد؛ از خواب غفلت بيدار شويد. شما هنوز بيدار نشدهايد؛ هنوز قدم اول را برنداشتهايد. قدم اول در سلوك «يقظه» است. ولى شما در خواب به سر مىبريد؛ چشم ها باز و دل ها در خواب فرو رفته است. اگر دل ها خواب آلود و قلب ها بر اثر گناه سياه و زنگ زده نمىبود، اين طور آسوده خاطر و بي تفاوت به اعمال و اقوال نادرست ادامه نمىداديد.
گر قدرى در امور اخروى و عقبات هولناك آن فكر مىكرديد، به تكاليف و مسئوليت هاى سنگينى كه بر دوش شماست بيشتر اهميت مىداديد.
شما عالم ديگرى هم داريد؛ معاد و قيامتى نيز براى شما هست (مثل ساير موجودات كه عود و رجعت ندارند نمىباشيد.) چرا عبرت نمىگيريد؟ چرا بيدار و هوشيار نمىشويد؟ چرا اين قدر با خاطر آسوده به غيبت و بدگويى نسبت به برادران مسلمان خود مىپردازيد، و يا استماع مىكنيد؟ هيچ مىدانيد اين زبانى كه براى غيبت دراز مىشود در قيامت زير پاى ديگران كوبيده مىگردد؟ آيا خبر داريد كه الغيبة ادام كلاب النّار.
هيچ فكر كردهايد كه اين اختلافات، عداوت ها، حسدها، بدبيني ها، خودخواهي ها، و غرور و تكبر، چه عواقب سوئى دارد؟ آيا مىدانيد عاقبت اين اعمال رذيله و محرمه جهنم بوده، ممكن است خداى نخواسته به خلود در نار منجر شود؟
Jusqu’à quand comptez-vous dormir du sommeil de l’inconscience et vous vautrer dans le vice et la perversion? Craignez Dieu, inquiétez-vous des conséquences des choses, éveillez-vous du sommeil de l’insouciance. Vous ne vous êtes pas encore réveillés. Vous n’avez pas encore fait le premier pas. Le premier pas du cheminement spirituel est l’éveil, mais vous dormez, les yeux ouverts et les cœurs plongés dans le sommeil. Si les cœurs n’étaient pas assoupis, si les cœurs n’étaient pas noircis et corrodés par les péchés, vous ne persisteriez pas aussi tranquillement et imperturbablement dans vos actes et propos inconvenants.
Si vous pensiez un tant soit peu aux choses de l’au-delà et à ses terrifiantes étapes, vous accorderiez plus d’importance aux lourdes obligations et responsabilités qui pèsent sur vos épaules.
Un autre monde vous attend vous aussi. Retour à Dieu et résurrection sont aussi pour vous. Vous n’êtes pas comme les êtres autres [qu’humains] qui n’ont pas de retour à Dieu. Pourquoi cela ne vous donne-t-il pas à réfléchir? Pourquoi ne devenez-vous pas éveillés et conscients? Pourquoi vous livrez-vous ou prêtez-vous l’oreille avec une conscience aussi tranquille à la médisance et au dénigrement de vos frères musulmans? Savez-vous seulement que ces langues qui s’étirent pour médire seront foulées aux pieds à la résurrection? Savez-vous que
«la médisance est la pâture des chiens de l’Enfer? Avez-vous seulement pensé aux conséquences funestes qu’ont ces discordes, animosités, jalousies, mépris, égoïsmes, orgueils et infatuations? Savez-vous que, ces œuvres viles et illicites vous ayant conduit en Enfer, il se pourrait, à Dieu ne plaise, qu’elles vous condamnent au séjour éternel dans le Feu?
Une partie du livre "Lutter contre soi-même" de l'Imam Khomeyni
Sources:
Imam-khomeini.com
Khatteemam.ir
Article Relatif:
Les voiles de l’homme (2)
