Les grâces divines (1)
خداوند تبارك و تعالى چون به بندگانش عنايت داشته، به آنان عقل داده؛ نيروى تهذيب و تزكيه عنايت فرموده؛ انبيا و اوليا فرستاده، تا هدايت شوند و خود را اصلاح نمايند، و دچار عذاب اليم جهنم نگردند. و اگر اين پيشگيري ها مايه تنبه و تهذيب انسان نگرديد، خداى مهربان از راه هاى ديگر او را متنبه مىسازد: با گرفتاري هاى گوناگون، ابتلائات، فقر، مرض، آنان را متوجه مىنمايد. مانند يك طبيب حاذق، يك پرستار ماهر و مهربان، مىكوشد كه اين بشر مريض را از بيماريهاى خطرناك روحى علاج بخشد.
اگر بنده مورد عنايت حق باشد، اين ابتلائات برايش پيش مىآيد تا بر اثر آن به حق تعالى توجه پيدا كند و مهذب گردد. راه همين است و غير از اين راهى نيست؛ ولى انسان بايد با پاى خويش اين راه را بپيمايد تا نتيجه بگيرد.
و اگر از اين راه هم نتيجهاى به دست نيامد و بشر گمراه معالجه نشد و استحقاق نعمتهاى بهشتى را نيافت، در موقع نزع و جان دادن فشارهايى بر او وارد مىكند، بلكه برگردد و متوجه شود. باز هم اگر اثر نبخشيد، در قبر و عالم برزخ و در عقبات هولناك بعد از آن، فشارها و عذابهايى وارد مىآورد تا پاك و منزه گردد و به جهنم نرود. تمام اينها عناياتى است از جانب حق تعالى كه از جهنمى شدن انسان جلوگيرى نمايد. اگر با تمام اين عنايات و توجهات حقه بارى تعالى معالجه نشد چه طور؟ ناچار نوبت آخرين علاج كه همانا داغ كردن است مىرسد. چه بسا كه انسان مهذب و اصلاح نشود و اين معالجات مۆثر واقع نگردد، و محتاج باشد كه خداوند كريم مهربان بنده خود را به آتش اصلاح كند؛ همانند طلايى كه بايد در آتش خالص و پاك گردد.
Comme Dieu le Très-Haut, béni soit-Il, avait de la bienveillance pour Ses serviteurs, Il leur a fait don de l’intelligence, Il leur a octroyé la grâce de pouvoir s’amender et régénérer et Il a suscité Ses Prophètes et Proches-Amis pour qu’ils soient guidés, s’améliorent et n’aient pas à subir le douloureux tourment de l’Enfer. Et si toutes ces préventions n’ont pas suffi pour que l’homme s’éveille et s’amende, Dieu miséricordieux l’éveille par d’autres voies. Il éveille leur attention par toutes sortes de difficultés, des épreuves, la pauvreté, la maladie… Comme un médecin émérite, un infirmier adroit et miséricordieux, Il s’emploie à guérir cet homme malade de ses graves maux spirituels.
Si le serviteur est en grâce auprès de Dieu, ces épreuves le touchent pour que par contrecoup il se tourne vers Dieu et s’amende. Telle est la voie, et il n’en est point d’autre, mais pour en récolter le fruit, l’homme doit par lui-même avancer sur cette voie.
Si cette voie n’a pas produit ses fruits et que l’homme égaré n’a pas été guéri et n’a pas mérité les bienfaits paradisiaques, Dieu lui fera subir des oppressions au moment d’agoniser et de rendre l’âme dans l’espoir qu’il revienne et prenne conscience. Si cela s’avère encore infructueux, Il lui fera subir oppressions et tourments dans la tombe, le monde intermédiaire et les étapes périlleuses qui y font suite, afin qu’il soit lavé et purifié et n’aille pas en Enfer. Ce sont là des grâces de la part de la Réalité suprême pour éviter que l’homme soit voué à l’Enfer. Si, malgré toutes ces réelles grâces et attentions du Créateur suprême, il n’est pas guéri, que se passera-t-il? Inévitablement viendra le tour de l’ultime remède, qui est la cautérisation. Combien il arrive que l’homme ne s’amende et améliore pas, que ces remèdes restent sans effet et qu’il soit besoin que Dieu, le Magnanime et Miséricordieux, amende Son serviteur par le Feu, tout comme l’or doit être épuré par le feu.
Une partie du livre "Lutter contre soi-même" de l'Imam Khomeyni
Sources:
Imam-khomeini.com
Khatteemam.ir
Article Relatif:
Guerre pour dépouiller les peuples
