• Nombre de visites :
  • 783
  • 25/7/2013
  • Date :

Recommandation de l’Imam Khomeyni aux Tulãb(2)

imam khomeyni

   درد اينجاست: اگر مردم از شما عملى كه بر خلاف انتظار است مشاهده كنند، از دين منحرف مى‏شوند؛ از روحانيت برمى‏گردند، نه از فرد. اى كاش از فرد برمى‏گشتند و به يك فرد بدبين مى‏شدند. ولى اگر از يك روحانى عملى ناشايست و برخلاف نزاكت ببينند، تجزيه و تحليل نمى‏كنند همچنانكه در ميان كسبه افراد نادرست و منحرف وجود دارد و در ميان اداريها اشخاص فاسد و زشتكار ديده مى‏شود، ممكن است در ميان روحانيون نيز يك يا چند نفر ناصالح و منحرف باشد. لذا اگر بقالى خلاف كند، مى‏گويند فلان بقال خلافكار است. اگر يك عطار عمل زشتى مرتكب گردد، گفته مى‏شود فلان عطار زشتكار است. ليكن اگر آخوندى عمل ناشايسته‏اى انجام دهد، نمى‏گويند فلان آخوند منحرف است، گفته مى‏شود آخوندها بدند! وظايف اهل علم خيلى سنگين است؛ مسئوليت علما بيش از ساير مردم مى‏باشد.

اگر به «اصول» كافى ، كتاب وسائل ، به ابواب مربوط به وظايف علما مراجعه كنيد، مى‏بينيد تكاليف سنگين و مسئوليتهاى خطيرى براى اهل علم بيان شده است.

   در روايت است كه وقتى جان به حلقوم مى‏رسد، براى عالم ديگر جاى توبه نيست، و در آن حال توبه وى پذيرفته نمى‏شود؛ زيرا خداوند از كسانى تا آخرين دقايق زندگى توبه مى‏پذيرد كه جاهل باشند. و در روايت ديگر آمده است كه هفتاد گناه از جاهل آمرزيده مى‏شود پيش از آنكه يك گناه از عالم مورد آمرزش قرار گيرد. زيرا گناه عالم براى اسلام و جامعه اسلامى خيلى ضرر دارد. عوام و جاهل اگر معصيتى مرتكب شود، فقط خود را بدبخت كرده، بر خويشتن ضرر وارد ساخته است؛ ليكن اگر عالمى منحرف شود و به عمل زشتى دست زند، عالمى را منحرف كرده، بر اسلام و علماى اسلام زيان وارد ساخته است. اينكه در روايت آمده كه اهل جهنم از بوى تعفن عالمى كه‏ به علم خود عمل نكرده متأذى مى‏شوند، براى همين است كه در دنيا بين عالم و جاهل در نفع و ضرر به اسلام و جامعه اسلامى فرق بسيار وجود دارد. اگر عالمى منحرف شد، ممكن است امتى را منحرف ساخته به عفونت بكشد. و اگر عالمى مهذب باشد، اخلاق و آداب اسلامى را رعايت نمايد، جامعه را مهذب و هدايت مى‏كند.

   Tout le problème est là: si les gens vous voient faire un acte contraire à ce que l’on attend de vous, ils s’écarteront de la religion; ils se détourneront du clergé et non pas d’un individu. Si seulement ils se détournaient et avaient du mépris d’un seul individu, mais non: s’ils constatent de la part d’un clerc un acte indigne et contraire à la probité, ils ne se disent pas que, tout comme il se trouve parmi les commerçants des individus malhonnêtes et dévoyés et que l’on trouve parmi les fonctionnaires des personnes corrompues et malfaisantes, il peut aussi se trouver parmi les clercs une ou plusieurs personnes indignes et dévoyées. Ainsi, lorsque un épicier fait quelque chose de mal, on dit que tel épicier est malhonnête; si un herboriste commet un méfait, on dit que tel herboriste est malfaisant; mais si un clerc fait quelque chose d’inconvenant, on ne dit pas que tel clerc est dévoyé, on dit que les clercs sont mauvais. Les obligations des dépositaires du savoir sont très lourdes. La responsabilité des savants religieux est plus grave que celle des autres gens.

Si vous vous en référez aux chapitres concernant les obligations des savants dans les Usûl Al-Kãfi ou les Wassã’il, vous verrez qu’il y est fait état pour les savants de lourds devoirs et de graves responsabilités.

   Il est dit dans un hadith que lorsqu’il est sur le point de rendre l’âme, le savant n’a plus l’opportunité de se repentir et que son repentir dans cet état n’est pas accepté, car c’est de ceux qui sont ignorants que Dieu accepte jusqu’aux derniers instants le repentir. Dans un autre hadith, il est dit que soixante-dix péchés sont pardonnés à l’ignorant avant qu’un seul le soit au savant. Cela parce que le péché du savant nuit gravement à l’Islam et à la société musulmane. Si un homme du commun et ignorant commet une désobéissance, il ne nuit qu’à lui-même et ne cause que son propre malheur, mais si un savant se dévoie et agit mal, il dévoiera tout un monde et fera du tort à l’Islam et aux savants de l’Islam. S’il est dit dans un hadith que les gens de l’Enfer souffriront de la puanteur du savant qui n’aura pas œuvré conformément à son savoir, c’est parce qu’en ce bas monde il y a une grande différence entre le savant et l’ignorant pour ce qui est de l’utilité et de la nuisance qu’ils peuvent avoir pour l’Islam et la société musulmane. Si un savant religieux est dévoyé, il se peut qu’il dévoie et infecte toute une communauté, et si un savant est probe et observe l’éthique et la bienséance Islamiques, il amendera et guidera la société.

Une partie du livre "Lutter contre soi-même" de l'Imam Khomeyni 

Sources:

Imam-khomeini.com

Khatteemam.ir

Article Relatif:

La plus prodigieuse et la plus complexe créature de Dieu

  • Imprimer

    Envoyer à un ami

    Commenter (0)