• Nombre de visites :
  • 937
  • 2/7/2013
  • Date :

La plus prodigieuse et la plus complexe créature de Dieu

l’homme

   بسم اللّه الرحمن الرحيم انسان شگفت‏آورترين و پيچيده‏ترين خلق خداست. موجودى كه علاوه بر غرائز طبيعى و حيوانى و واكنش هاى جسمانى داراى فطرت و شخصيتى روحانى است كه از ديگر موجودات زنده ممتاز گرديده است؛ موجودى كه مى‏انديشد، انتخاب مى‏كند و با تدبير عقلانى و تلاش جسمانى مشكلات را براى نيل به زندگى بهتر از پيش پاى خود برمى‏دارد و به موازات اين تلاش، تاريخ حيات خويش را مى‏سازد و بر معارف به ارث رسيده از پيشينيان مى‏افزايد و راه را براى تحولات سريعتر و تسلط بيشتر آيندگان بر طبيعت و كشف مجهولات هموار مى‏سازد.

ولى افسوس كه در هياهوى كوشش هاى آدمى براى نيل به اميال و مقاصد خويش و در غوغاى درگيرى انسان و طبيعت حقيقتى بس گرانبها به فراموشى سپرده مى‏شود و آن: نفس و جوهر شخصيت انسانى و به تعبيرى ديگر «خود انسان» و تربيت و تزكيه نفس و ساختن انسان متعالى است، انسانى كه خالق هستى او را اشرف مخلوقات لقب داده و مفسّرين واقعى وحى در باب شناختش فرموده‏اند: «من عرف نفسه فقد عرف ربّه».

   آرى، خود فراموشى و ناديده انگاشتن ابعاد لا يتناهى روح آدمى و بى‏توجهى نسبت به استعدادهاى بشر در پيمودن سير كمالات و فضائل اخلاقى، دردى است كه اغلب جوامع بشرى بدان مبتلا گرديده‏اند و حاكميت تكنولوژى و زندگى ماشينى و همچنين سلطه ماده‏گرايان و دنيا پرستان بر بخشى وسيع از مناطق جهان از يكسو و ناتوانى مكاتب و انديشه‏هاى مختلف در ارائه مسيرى روشن و تفسيرى مطمئن از انسان، بر اين سير قهقرايى و از خود بيگانگى افزوده‏اند. و در اين ميان تنها مناديان توحيد و انبيا و پاسداران حريم ارزش‏ها و معنويتها بوده‏اند كه تربيت انسان را وجهه جهاد مستمر خويش قرار داده و همنوا با چراغ عقل و نداى فطرت جامعه انسانى را به سوى كمالات و ارزش‏هاى متعالى هدايت كرده‏اند و حقيقتا آنچه كه در تاريخ حيات بشرى از افتخارات و ارزش‏هاى بزرگ و تمدنهاى راستين بر جاى مانده، نتيجه همان مجاهدتهاست.

Grâce au Nom de Dieu

Le Tout-Miséricordieux le Très-Miséricordieux

   L’homme est la plus prodigieuse et la plus complexe créature de Dieu. Un être qui, outre les instincts naturels et animaux et les réactions physiques, possède une nature et une personnalité spirituelles qui le distinguent des autres êtres vivants. Un être qui pense, qui choisit, qui, au moyen de sa réflexion intellectuelle et de son activité physique, écarte devant lui les difficultés pour arriver à une vie meilleure et, parallèlement à cet effort, trace l’histoire de sa vie, ajoute aux connaissances qu’il hérite de ses ancêtres et prépare la voie pour des changements accélérés, une plus grande domination de ses descendants sur la nature et la découverte des choses inconnues.

Mais, hélas! au milieu de l’agitation des efforts humains pour réaliser ses désirs et ses fins et dans les troubles de l’affrontement entre l’homme et la nature, une réalité ô combien précieuse se voit oubliée, à savoir: l’âme et l’essence de la personne humaine ou en d’autres termes l’homme lui-même, l’éducation et la régénérescence de son âme et la réalisation de l’homme transcendant, un homme que le Créateur de l’existence a qualifié de plus noble des créatures et à propos de la connaissance duquel les véritables commentateurs de la Révélation ont dit: «Qui se connaît lui-même connaît son Seigneur».

   Oui, l’oubli et la négligence mêmes des dimensions infinies de l’esprit humain ainsi que l’inattention aux capacités de l’homme à parcourir la voie des perfections et des vertus est un mal qui a touché la plupart des sociétés humaines, et le règne de la technologie et de la vie mécanique ainsi que la domination des matérialistes et idolâtres de ce bas monde sur une vaste partie de la terre, d’une part, et l’incapacité des diverses écoles et idéologies à proposer une voie claire et une interprétation sûre de l’homme, d’autre part, ont aggravé cette marche à reculons et cette aliénation. Pendant ce temps, seuls les tenants de l’unicité divine, les Prophètes et les gardiens du sanctuaire des valeurs et des réalités spirituelles faisaient de l’éducation de l’homme la visée de leur perpétuel combat et, en accord avec le flambeau de l’intelligence et l’appel de la nature humaine profonde, guidaient la société humaine vers les perfections et les valeurs transcendantes, et en vérité ce qui a subsisté, dans l’histoire de la vie humaine, des grandes gloires et valeurs et des civilisations authentiques est le fruit de ces efforts.

Une partie du livre "lutter contre soi-même" de l'Imam Khomeyni 

Sources:

Imam-khomeini.com

Khatteemam.ir

Article Relatif:

Les caractéristiques de l’âme

  • Imprimer

    Envoyer à un ami

    Commenter (0)