İmam Rıza (as)'ın Davranışları ve Ahlâkı
İmam’ın eşliğinde onun evine gittim. Güneş batmak üzereydi ve Hazretin köleleri inşaat işi ile uğraşıyorlardı. İmam onların arasında bir yabancı gördü ve sordu: Bu kimdir? Şöyle söylediler: Bize yardım ediyor ona bir şeyler vereceğiz.
Şöyle söyledi: Ücretini ayarladınız mı?
Şöylediler: hayır, ne verirsek kabul edecek.
İmam kızdı ve sinirlendi. Ben Hazrete şöyle söyledim: canım size fada olsun rahatsız olmayın...
Şöyle buyurdular: defalarca onlara ücretini tayin etmeden ve anlaşmadan hiç kimseyi işe almayın. Eğer bir kimse anlaşma yapılmadan ve ücreti ayarlanmadan çalışırsa ücretinin üç katınıda verseniz o şahıs her zaman ücretinin az verildiğini zannedecektir. Eğer anlaşma imzalanarak tayin edilen miktar ödenirse sizden hoşnut olacaktır. Sonra öngörülen değerden daha yüksek bir şey verirseniz küçük olmasına rağmen fazla verdiğinizi anlayacak ve size teşekkür edecektir.(1)
İmam Rıza (as) büyük ashaplarından sayılan Ahmet bin Muhammed bin Ebu nasr Buzenti şöyle naklediyor: ben ve diğer üç kişi İmam’ın hizmetinde bulunmakla şereflendik ve birkaç saat İmam’ın yanında oturduk. Kalkmak istediğimiz zaman İmam bana şöyle buyurdu. Ey! Ahmet sen otur. Bana eşlik edenler gittiler ve ben İmam’ın hizmetinde kaldım. Sorularım vardı İma’a arz ettim oda cevap verdi. Gecenin ilerleyen saatlerinde ben kalkmak istedim. Şöyle buyurdular: gidiyor musun yoksa yanımızda mı kalıyorsun?
Şöyle söyledim: siz ne söylerseniz, kalın derseniz kalırım gidin derseniz giderim. Buyurdular: (yorgan ve çarşafları göstererek ) buda yatak. İmam ayağa kalkarak odasına gitti. Ben mutluluktan seccadeye kapandım ve şöyle söyledim: Allah’a şükür yaratıcının hücceti ve Peygamber ilminin varislerinden aramızda olanlar var ve bana olan sevgilerinden dolayı ben onun hizmetinde bulunmakla şereflendirildim.
Heniz seccadede iken İmam‘ın odaya girdiğini anladım. Ayağa kalktım. Hazret elimi tutarak sıktı ve şöyle buyurdu:
Ey Ahmet! Müminlerin emiri Sa’saat bin Suhan (o Hazretin özel dostlarından)’ı ziyaretine gitti. O ayağa kalkmak istediğinde şöyle söyledi: Ey Sa’saat senin ziyaretine geldim kendi kardeşlerinle iftihar etme-benim ziyeretim kendini onlardan üstün görmene sebep olmasın- Allah’tan kork haramdan kaçın dindar ol Allah için tevazu sahibi olursan Allah’ta sana mutluluk ve sevinç bağışlayacaktır. (2) İmam (as) bu hareketi ve sözüyle beni uyardı. Hiçbir amel nefis terbiyesi ve iyi amelin yerini tutmaz.Hiçbir avantajdan dolayı gurur sahibi olmamak gerekir. Hatta o büyük insanın lutfu ve inayeti ile İmam’ın yanında olmak gurura ve kendini diğerlerinden üstün görmeye sebep olmamalıdır.
1- Kafi 5.cilt sf 288
2- Mucem-u Rical el-Hadis 2. Cilt sf 137/ Rical-i Keşşi sf 588
Çeviri:Ürün Özedönüş
İmam Rıza (as)
İmam Rıza (as)'ın Davranışları
