Sevginin Hızı [2]
Bakalım Peygamber Efendimiz (s.a.a.) nasıl bir insandı? Peygamber Efendimiz (s.a.a.) bireysel işlerinde ve kişisel konularda bir merhametli ve çok sabırlı bir insandı. Ancak taahhütlerinde ve toplumsal sorumluluklarında çok çok iktidarlı ve güçlü birisiydi. Örneğin:
Peygamber Efendimiz (s.a.a.) müslümanların lideri olarak Medine şehrinde yaşadığı zamana gidelim. Peygamber Efendimiz (s.a.a.) namaza giderken bir kişi sokakta karşısına çıkıp Peygamber’in (s.a.a.) ona borcu olduğunu iddia ediyor ve aynı halde de borcunun o anda ödenmesini istiyor.
Peygamber Efendimiz (s.a.a.) ona diyor ki, ilk olarak benim sana borcum yoktur ve sen boşuna bunu iddia ediyorsun ve ikinci olarak şimdi yanımda para yoktur benim gitmeme izin ver. Ancak o kişi Resulullah’ın (s.a.a.) gitmesine izin vermiyor. Her ne kadar Peygamber Efendimiz (s.a.a.) onunla yumuşak davranıyorsa tersine o kişi bir az daha kaba davranıyor. Sonunda Peygamber (s.a.a.) ile mücadele edip onun cüppesini boynuna sarıp çekiyor ve sonuçta Peygamber Efendimiz’in (s.a.a.) boynu kızarıyor. Müslümanlar Peygamber’in (s.a.a.) gecikmesini görünce onun peşinden geliyorlar ve bir Yahudinin böyle bir talepte bulunduğunu ve onunla kaba davrandığını görürüler. Ancak Allah’ın Resulu (s.a.a.) onlara diyor ki bununla bir işiniz olmasın. Ben kendim arkadaşımla nasıl davranacağımı biliyorum. Peygamber Efendimiz (s.a.a.) o kadar yumuşaklık gösteriyor ki sonunda o yahudi kişi olduğu yerde şehadeteyni söyleyip şöyle diyor: sen bu kadar iktidar ile böyle sabır gösteriyorsun. Bu tahammül bir sıradan kişinin değil peygambercesine bir tahammüldür.
Diğer taraftan ise Kureyş’in zenginlerinden (1) bir kişi hırsızlık yapmıştır. Konu ispat olup o kişi de kendisi hırsızlık yaptığına ikrar edince İslamın hükmü uygulanmalıydı. Burada tavsiyeler ve aracılıklar başlandı. Biri şöyle dedi: Ya Resulüllah olursa onun günahından geçin. Bu falan kişinin oğludur ve ne kadar saygılı olduğunu biliyorsunuzdur. Onun cezalanmasıyla bir ailenin haysiyeti gider. Babası geldi, kardeşi geldi ve ... ne kadar dedilerse Peygamber Efendimiz (s.a.a.) buyurdu: yapamam, İslamı tatil mi edeyim diyorsunuz? Bu kişi kimsesiz olup bir zengin aileden olmasaydı sizin hepiniz onun hırsız olduğuna göre cezalanmasını isteyecektiniz. Bu yüzden asla aracılıkları ve şefaatleri kabul etmedi.
Peygamber Efendimiz (s.a.a.) ilkeler ile ilgili konularda hiç bir zaman yumuşaklık göstermezdi halbuki kişisel konularda çok yumuşak ve merhametli idi. Çok şefkatli idi ve rahatça afederdi. Bu yumuşak huy İslamın ilerlemesinin en büyük etkenlerindendir.
Kaynak: Sire-yi Nebevi, Şehid Mutahhari
Sevginin Hızı [1]
İslamiyet’in Dünyaya Yayılması 1
