Peygamber’in (s.a.a.) Sabrı [1]
Tarihte şöyle rivayet edilmiştir: Peygamber (s.a.a.) devrinin yahudilerinden Abdullah ibni Selam İslamı kabul edip ve müslümanlara kavuştu. Onun Zeyd ibni Şube adlı bir yahudi dostu vardı. Abdullah İslamı kabul ettikten sonra sürekli Zeydi İslama davet ederdi ve İslamın öğretilerinin azemetini ona açıklardı ancak Zeyd onu dinlemeyip yahudiliğine ısrar ediyor, müslüman olmayı kabul etmiyordu.
Abdullah şöyle diyor: Bir gün Mescid un-Nebi’ye (s.a.a.) gittim. Birden Zeydin müslüman olup müslümanların namaz safında durduğunu gördüm. Çok sevindim. Bu yüzden yanına gidip şöyle sordum: Müslüman olmanın nedeni neydi? Zeyd dedi: Birgün kutlu Tevrat kitabını okuyordum; Muhammed (s.a.a.)’in vasıfları olan ayetlere gelince onları biraz daha derinden okudum ve onun Tevrat’ta vasfedildiği gibi tariflerini ezberledim. Kendi kendime dedim ki, Muhammed’in (s.a.a.) yanına gideyim ve onu deneyeyim, bakayım vasfedilen nitelikler ve onlardan biri olan ‘sabır ve müsamaha’ acaba onda gerçekten var mı? Bir kaç gün yanına gittim ve bütün hareketlerini, davranışını ve sözlerini iyice izleidm. Bütün o vasıfları onda buldum ancak kendi kendime dedim ki, sadece bir vasıf kaldı ve onun hakkında da araştırmamı devam etmeliyim. O vasıf ise sabır ve müsamaha idi. Çünkü Tevrat’ta şöyle okumuştum: ‘Muhammedin (s.a.a.) sabrı onun öfkesine üstün gelir. Cahiller her ne kadar da ona eziyet etseler, ondan sabır ve müsamahadan başka bir şey göremezler.’
Hz. Muhammed (s.a.a.) sabır ve müsamaha ile her kesi İslama doğru cezbetti.
Bir gün, O hazretin vücudunda bu alâmeti bulmak için mescide gittim. Mescidde bir göçebe Arabın deve üstünde oraya geldiğini gördüm. Arap kişi Muhammed’i (s.a.a.) görünce deveden indi ve şöyle dedi: Ben kabilelerin birinden buraya geldim. Kıtlık ve kuraklık yüzünden hepimiz fakir ve yoksul olduk. O kabilenin halkı müslümandırlar ve onlar yardım edeceğini umuyorlar. Bu anda Muhammed (s.a.a.) Ali’ye (a.s.) önceki paralardan yanında bir şey kalıp kalmadığını sordu. Ali (a.s.) hayır diye cevap verdi. Resulullah (s.a.a.) çaresiz kalıp kederlendi. Ben o anda yanına gidip dedim: Ey Allahın Resulu (s.a.a.) istersen ben seninle peşin muamele yapayım. Şimdi bu parayı sana veriyorum ancak ürün döneminde onun değeri kadar hurma bana ver. O hazret benim önerimi kabul edip muameleyi yaptı. Parayı benden alıp o Arap kişiye verdi.
Ben beklemekteydim ve hurma toplama zamanına yedi gün kalmıştı. O günlerde bir gün şehrin dışına çıktım.
Hz. peygamber(s.a.a)in Aile içi Davranışı
Hz Muhammed(s.a.a.)’in Ahlaki Kişiliği(1.Bölüm)
