Allah’ın Resulünün (s.a.a.) İbadeti [2]
Peygamber Efendimiz (s.a.a.) edep bakımından da sanki bir kenara düşmüş elbise gibi Hakk karşısında edepli ve tevazu ile dururdu: ‘اذا قام الى الصلوه كانه ثوب ملقى’ (1)
Peygamber Efendimiz (s.a.a.) en keyifli ve lezzet aldığı işi Allah’a ibadet etmek ve O’nunla niyaz etmekte görürdü. Kuşkusuz, Allah’a kulluk etmek ve O’nunla niyaz etmek yüreklerde öyle bir heyecan oluşturur ki, Allah’tan başkasının muhabbetine artık bir yer kalmaz. Allah’a kulluk etmekle insan kendi içerisinde huzur duyar. Hz. Ali (a.s.) şöyle buyurur:
‘كان رسول الله(صلى الله عليه و آله) لا يۆثر على الصلوة عشاء و لا غيره و كان اذا دخل وقتها كانه لا يعرف اهلا و لا حميما’ ‘Allah’ın Resulü (s.a.a.) hiçbir şeye (akşam yemeği vb.) namaz karşısında öncelik vermezdi. Namaz vakti olunca sanki ailesi, aşireti ve dostlarından kimseyi tanımazdı.’ (2)
Bir başka rivayete göre, bir gece Peygamber (s.a.a.) eşlerinin birinin (Umm-i Seleme) evinde idi. Gece bir müddet geçmişken Umm-i Seleme Resulullah’ın (s.a.a.) yatakta olmadığını farketti. Kalkıp O’nu aradı. Birden gördü ki, O hazret (s.a.a.) odanın köşesinde durmuş, ellerini kaldırmış ve gözlerinden yaşı dökülerek Allah’ı ile şöyle konuşuyor:
Ey Rabbim! bana bağışladığın iyilikleri benden alma. Ey Allahım! Benim düşmanlarım ve beni kıskananları sevindirme. Ey Allahım! Beni kurtardığın kötülüklere geri döndürme. Ey Allahım beni bir an bile kendi başıma bırakma.
O anda Umm-i Seleme ağladı. Peygamber (s.a.a.) buyurdu: Umm-i Seleme! Neden ağlıyorsun? Dedi: Anam ve babam sana feda olsun, nasıl ağlamayayım ki? Sen o kadar büyük mevkie sahipsin ve Allah ile böyle niyaz ediyorsun (halbuki biz Allah’tan korkup O’nunla niyaz etmeye daha çok ihtiyacımız vardır). Peygamber (s.a.a.) buyurdu: Ben nasıl güvende olabilirim? Halbuki Allah Yunus Peygamberi (a.s.) biran kendi başına bıraktı ve başına gelenler oldu. (3)
Peygamber Efendimiz (s.a.a.) bir hadiste şöyle buyurmuştur:
‘افضل الناس من عشق العباده فعانقها و احبها بقلبه و باشرها بجسده و تفرغ لها، فهو لا يبالى على ما اصبح من الدنيا: على عسر ام على يسر’
‘En üstün insan ibadete aşık olandır. Elini onun boynuna koyup içten sever. Onu vücudu ile yoğurup kendini ona vakfeder. Dünyasının ise rahat yoksa zor geçtiğinden bir korkusu olmaz.’ (4)
Kaynak: Melekût-i Ahlak, Seyyid Hüseyin İshaki
1- Mustedrek ul-Mesail, Mirza Hüseyin Nûri, Al-i Beyt Müessesesi, cilt 4, s. 93
2- Veram Mecmuası, cilt 2, s. 78
3- Bihar ul-Envar, cilt 6, 218
4- Tuhaf ul-Ukûl, İbni Şi’b Harrâni, s. 35
Allah’ın Resulünün (s.a.a.) İbadeti [1]
Hz. Peygamberin(s.a.a) Görevleri
