Ahlak İlminin Faydaları -3

Ve genel olarak ahlakın sabit ve payidarlığında, nefsin kuvveti, zatın büyüklüğü, sıfatların güzelliği öyle bir dereceye varır ki eğer Eyüp peygamberin başına gelen şeyler onun başına gelirse, haletlerinde değişiklik olmaz ve eğer hekim “Bernas”‌[9]ın başına gelen belalar onun başına gelirse amelleri değişmez. Belki saadet yarışında üstün gelmiş ve gerçek saadet sahibi olmuştur. Hakikatte mücerretler bölüğüne dâhil olduğundan, cismani âlemden yukarı çıkarak, “eflak”‌[10]ın tasarrufundan uzak kalır. Sabit ve hareketli yıldızların etkisi onun çehresinde hissedilmez. Ne feleğin bahtı ve nede belası ona tesir etmez. Ne ayın nede güneşin etkisi onda hissedilmez. (eğer gerçekten bunlar etkili ise, bu aşamaya gelen şâhısa bunların hiçbir etkisi olmaz. Mütercim)  

“اهل التسبيح و التقديس لا يبالون بالتربيع و التسديس و الانسان بعد علو النفس لا يعتنى بالسعد و النحس”‌

Yani:

Evet, insan nefs ve tecerrüt kuvveti ile öyle bir mertebeye varır ki “Eflâk”‌ta tasarruf eder, belki bu bütün kâinatta böyledir. Enbiyanın efendisinin ayı ikiye ayırması, güneşin[12] vasilerin efendisi için geri gelişi kıssası buna Şehadet eder.

[9] . Bütün çeviri ve kitaplara bakıldığı halde bu kişi hakkında herhangi bir açıklamaya rastlanamadı.

[10] . Bazı astrologlar, garibe ilmi âlimleri ve bir grup hekimlerin görüşüne göre, yıldızlar ve Eflâk’ın insanın alın yazında etkisi olduğuna ve insanların işlerinin iradesinin onların ihtiyarına bırakıldığını; onların bazılarının baht bazılarının da bela olduğu görüşündeler. (Bakınız: İslam ilimleri sözlüğü, c.3, s.1996)

Ehl-i Beyt –aleyhim us selam-dan Bu tür itikat ve düşüncelerin kınandığı ve reddedildiği hadisler nakledilmiştir ve ayrıca büyük Şia fakihleri örnek olarak: Allame Hilli ve diğerleri yıldızların etkisini ve varlıkların hareketinin Eflak ve yıldızların hareketine göre değiştiğine inanmayı küfür bilmişlerdir. Bakınız: (Biharu’l-Envar, c.58, s.217–311 ve Munteha’l-Matlab, c.2, s.1014)      

[11] . Terbi ve tesdis, astroloji ıstılahlarındandır. İki yıldızın birbirleriyle uzaklığı 90 dereceye (üç burç) varırsa ona terbi ve eğer iki yıldızın birbirleriyle uzaklığı 60 dereceye (iki burç) varırsa ona tesdis derler.

[12] . Güneşin Hz. Emiere’l Mümin’in için geri geldiğine işaret etmektedir bu olayı birçok tarihçi kitaplarında nakletmiştir: bir gün Hz. Resulü Ekrem –salallahu aleyhi ve alih- başını Hz. Ali aleyhi selamın dizlerine bırakarak vahiy almakla meşgul idi. Bu o kadar uzadı ki güneş battı ve Hz. Ali aleyhi selamın ikindi namazı kazaya kaldı. Sonra Hz. Resulün –salallahu aleyhi ve alih-in duasıyla güneş geri geldi. Hz. Ali aleyhi selam namazını kıldıktan sonra güneş tekrar battı. Ayrıntılı bilgi için bakınız: el-Gadir, c.3, s.140

Ahlak İlminin Faydaları -1

Ahlak İlminin Faydaları -2