Tebliğ  Ayetinde Hz. Ali ( a.s. )-6

 Allah'a hamd'u senalar olsun O'nun Resulu'na ve Resulun Ehl-i beyt'ine selat ve selam olsun ki bu belge ve kaynakları Ehl-i Sünnet alimlerinin artık gerçekleri saklamadıklarında ve vicdan azabında kurtulmak istediklerinden ve kiyamet günü'nünden sorulacak makemelerde Resulullah'ın kendilerine şefaak edeceklerin karşılık artık kendileri kendi belge ve kaynaklarına açıklık getirecekleri bir gerçeğe parmak basmak istiyorlar. Allah onlardan razı olsun?

            Buna göre tam bir ihtiyat ve dikkatle konuyu inceleyip her iki fırkanın da  delillerini, gözden geçirmeliyiz ve bu incelemede Allah'ın rızasını amaç edinmeliyiz.

            Şimdi asıl mevzuya dönerek yukardaki soruya  cevap olarak diyoruzki; " Evet, bir çok Ehl-i sünnet alimi Gadir'i Hum hadisesini teferruatıyla zikretmiştir." Biz, örnek olarak bunlardan  bazılarına işaret edeceğiz:

            1--) Ahmet İbn-i Hanbel'in kendi senediyle naklettiği bir hadise göre Zeyd İbn-i Erkam şöyle diyor:

            "Resulullah'la birlikte Gadir-i Hum denen çölde durduk. Resulullah ( s.a.a. ) namaz için hazırlanmamızı emretti ve havanın  aşırı sıcağın da bizlere namazı kıldırdı. Daha sonra bir ağaç üzerine bir elbise atılarak  Peygamber'e gölgelik bir yer yapıldı. Bunun üzerine Resulullah ( s.a.a. ) bize konuşmaya başlıyarak şöyle dedi:"

" Acaba bilmiyormusunuz veya Şehâdet etmiyormusunuz ki ben, her mü'min için ona, onun kendi nefsinden daha üstünüm?" Halk "Evet sen daha üstünsün"dediler. O zaman buyurdu ki:

            2--)  İmam Nesai "Hasâis" adlı kitabında senediyle birlikte kaydettiği bir hadiste Zeyd İbn-i Erkam'ın şöyle dediğini nakletmiştir:

            "Resulullah ( s.a.a. ) veda Haccından dönünce Gadir-i Hum'da inerek, gölgelik bir yerin kurulmasını emretti ve daha sonra buyurdu ki:

            "Ben yakında Rabb'im tarafından çağrılıcağim ve ben de bu çağrıya icabet edeceğim. Ben sizin aranızda iki  değerli şey bırakıyorum; biri diğerinden  daha büyüktür; Allah'ın kitabı ve itretim olan  ( akrabalarımdan olan  yani Ehl-i beyt'imden olan İmam Ali a.s. ) Bakınız benden sonra onlara nasıl davranacaksınız; onlar kevser havuzun başında bana dönünceye kadar birbirlerinden ayrılmıyacaklardır."

            Daha sonra buyurduki:

            "Allah benim mevlamdır; ben de her mü'minin mevlasıyım."

            Daha sonra da Hz. Ali (a.s)'nin elinden tutarak buyurdu ki:

            " Ben kimin velisi isem Ali de onun velisidir. Allah'ım, O'nu seveni sen de sev; O'na düşman olana, sen de düşman ol."

            Ebu Tefeyl diyor ki Zeyd'e "Bunu Resulullah'tan duydum mu?" diye  sordum, O, "Ne diyorsun? Gölgeliklerde olan her şahıs iki gözüyle onu gördü ve iki kulağıyla ( bu sözleri ) işittiler."dedi. Kaynak; Hasâis-i Nisai s.21.

Tebliğ Ayetinde Hz. Ali ( a.s. )-1

Tebliğ Ayetinde Hz. Ali ( a.s. )-2