Gençlerde Depresyon-1

Depresyon, bireylerdeki bir tür davranış veya duygusal bozukluğa denir. Çocuk ve gençliğe yeni adım atmış kimseler, çevrelerindeki birisinin (özellikle anne veya baba) ölmesinden kaynaklanan ruhsal baskı, ailenin anormal ve tabii olmayan tutumu, şiddet, baba veya annenin uyuşturucu bağımlısı olması sebebiyle ailenin güven ve sebattan yoksun olması veya ailevî uyuşmazlıklar nedeniyle bu hastalığa müptela olabilirler. Gamlı ve mutsuz bir ruh hali taşımak, zevk hissi duyumsamamak ve günlük aktivitelerden memnun olmamak, uyku düzensizliği, iştah değişikliği, intihara niyetlenme veya girişme, kendini kınamak, çocuk ve yeni gençliğe adım atmış bireylerin davranışların değişimi, yalnızlığa eğilim göstermek, yaşıtlarıyla beraber olmaya ilgisiz olmak, ümitsizlik duygusu, asosyallik ve saldırganlık bu hastalığın bazı göstergeleridir. Elbette bu hastalığın birçok tedavi yolu bulunmaktadır ve anne ve baba tedavisi, danışmanlık tedavisi, aile tedavisi, ruhsal tedavi, bedensel tedaviler ve spor tedavisi bunlardan bazılarıdır.

Hepimiz iş stresi, ailevî uyuşmazlıklar, ekonomik baskılar ve şahsi ümitsizlikler gibi bilenen sorunlar karşısında kısa bir süreliğine depresyona gireriz. Bunun depresyon olduğunu, önemli bir mesele olmadığını ve kendi kendine geçeceğini sanırız. Ama kısa sürede geçen bu hallerin hiçbiri depresyon değildir. Depresyon, bireylerdeki bir tür davranış veya duygusal bozukluk olup çevresel koşullar veya bazı fizyolojik değişimler esasınca insanın söz ve davranışlarına yansıyan göstergeler bütününün yardımıyla tanınır. Depresyon hastalığı bağlamındaki bireysel ve toplumsal bilinçsizlik, birçok ferdin boş yere bu hastalıktan acı çekmesine ve hatta bir grubun onun neticesinde intihara teşebbüs etmesine neden olmuştur.[1] İnsanların çoğu depresyon hastalığı hakkında doğru bir bilgi sahibi olmadığı için, çocuklarda bu hastalığın varlığına da inanmadığını söylememiz gerekir. Çoğu anne ve baba ve de eğitmenler bir çocuk veya gencin depresyona girdiği bilgisini edindiklerinde, buna inanmadıklarını ve depresyon için bu yaşı erken bulduklarını ifade etmektedirler. Bunun birinci nedeni çocukların günahsız olduğuna inanmak ve diğeri ise depresyonun ergin bireylerin yaşamında bulunan ruhsal baskılara karşı bir tepki olduğunu düşünmektir. Oysaki çocuğun ruhsal baskı altında kalması olasıdır ve bunun en yaygın sebebi çevresindeki birisinin ve özellikle de anne veya babasının ölmesidir. Sevinerek söylemeliyiz ki toplumumuzda çocukların çoğu sevgi, destek ve hemfikirlik ile sevgi besledikleri insanların ölümüne tahammül etmekte ve onu geride bırakmaktadır. Ama büyük bir grup da derin bir depresyona girmekte ve uzmanların yardımına ihtiyaç duymaktadır. Çocuk ve gençlerde meydana gelebilecek ve onların depresyona girmesine neden olacak diğer stresler ise ailenin anormal ve tabii olmayan tutumu, şiddet, baba veya annenin uyuşturucu bağımlısı olması sebebiyle ailenin güven ve sebattan yoksun olması, ailevî uyuşmazlıklar ve müzmin ve yıprandırıcı hastalıkların varlığından ibarettir.

[1] Rakami Fer, Kumi, Muhammed, Reveşhay-ı Hidayet-ı Derman-i Der Kudekan Ve Nocivanan.

Yazdır