Şeriata Göre Müzik ve Ğına -6
Örneğin kalpleri yumuşatan, insana cenneti hatırlatan ve diğer âleme iştiyakı artıran Kur’an ve duanın tesirli olması için avazla okunması haram değildir. Hatta Allah’ın "لهو الحديث" kelimesini getirmekle haram olan avazın türünü bile belirttiği söylenebilir. Ama sünnet çok kapsayıcı olmasına rağmen avazın haram olduğuna dair her türlü delaletten arîdir. Zira bu tabirler: ( Günaha düçar olunduğu zaman güvende olmama, duanın kabul edilmemesi, meleklerin eve girmemesi, nifak yuvası olması ve…) ğınanın haram olduğunu ispatlayan deliller değildir. Çünkü bu gibi ibareler mekruhların geneli hakkında da zikredilmiştir. Buna ilave olarak bu rivayetlerin çoğunun senetleri zayıftır.”
O sözlerinin devamında diyor ki: “Dolayısıyla avazın haram olduğuna dair Allah’u Tealanın buyurduğu: “وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ” “Yalan sözden kaçının”[24] ayetten ve bu ayeti avaz okuma olarak tefsir eden rivayetlerden başka hiçbir delil yoktur. Tabi yukarıdaki delil de tamam değildir. Zira "احسنث" hakkında olan tefsirle tezat içindedir. Dolayısıyla avazın haram olduğuna dair tefsir avazın misdaklardan biri hakkındadır. Nitekim “قَوْلَ الزُّورِ” daha kapsayıcı olup batıl, yalan, töhmet ve benzeri örfi ve lâfzî anlamlara sahiptir. Bu anlamlar her ne kadar çekimli ve tonlu da olsa Kur’an tilavetini, dua etmeyi, vaazı ve mersiyeyi kapsamayacağı kesindir. Buna ilave olarak ğınayı haram ve helal olmak üzere ikiye ayıran rivayetler de vardır. Örneğin: “Eğer kendisinde bir günah olmazsa caizdir.” Ve “Kim günaha neden haram ğınayı okursa…” Ğınayı haram olma ile şartlandırmıştır. “Erkeğin o meclise girmemesi şartıyla kadının avaz okuması caizdir.”O sözlerinin devamında şunları söylüyor: “Tebersi’nin sözleri, İslamın başlangıcından beri bu ayrımın olduğunu göstermektedir.” O daha sonra haram olan avaz türlerini açıklıyor ve avazın bütün türlerini teyit etmeyip fakihlerin geniş bir şekilde açıkladıkları istisnai durumları beyan ediyor.[25] Bu, helal ve haram Ğınayı birbirinden ayıran ve bu konu hakkında geniş beyanatları olan Şeyh- ul Taife ve ondan sonra gelen fakihlerin elimize ulaşan sözleridir. Ğınayı haram bilen fakihlerin çoğunun göz önünde bulundurdukları Ğına rivayetlerde belirtilen caiz olmayan Ğınadır. Dolayısıyla Ğınanın mutlak şekilde haram olduğuna dair sahabenin ortak görüşe sahip olduklarını gösteren hiçbir delil yoktur. Böyle bir delil Kur’an ve sünnette de bulunmamaktadır.Sonradan gelenlerin bazıları bunun aksini ispatlamaya çalışmışlardır. Örnek olması cihetinden Seyyid Muhammed Cevat Amili’nin bu konu hakkındaki sözlerine teveccüh ediniz. O diyor ki:
“Avazın haram olması hakkında ihtilaf yoktur. Bu ister Kur’an’ın tilavetinde, dua, şiirde isterse başka yerde olsun fark etmez. Ama Muhaddis Kaşani ve Fazıl Horasani, erkeklerin kadınlar meclisine gitmesi veya batıl kelam dile getirmeleri v.b harici bir durumun Ğınaya arız olması halinde Ğınayı haram bilmişlerdir. Onlar sözlerini ispatlamak için on iki tane hadisi delil olarak getirmişlerdir. Lakin bu görüş kitaba muhalif ve avama muvafıktır. Mutlak şekilde harama delalet eden yirmi beş açık rivayetle de tezat içindedir.”[26]
[24] Hac, 30
[25] Mustened- ul Şia, Kitap- ul Mekasıb
[26] Miftah- ul Keramet, C. 4, S. 52
Şeriata Göre Müzik ve Ğına -5
Şeriata Göre Müzik ve Ğına -4
Şeriata Göre Müzik ve Ğına -3
Şeriata Göre Müzik ve Ğına -2
Şeriata Göre Müzik ve Ğına -1
