Seyyid Ebul Hasan İsfahani (ra) (2)

Seyyid Ebu'l Hasan B. Seyyid Muhammed Musevi

[Ö. H/1365, M/1944]

Seyyid Ebu'l Hasan İsfahani'nin (ra) Eserleri

Seyyid Ebu'l Hasanı İsfahani'nin (r.a) en meşhur eseri "Vesiletu'n-Necat" kitabıdır. Bu değerli esere İmam Humeyni, Şahrudi, Hoi, Gulpaygani, Milani gibi fakihler ve müçtehitler haşiye yazarak istifade etmişlerdir.

Ayetullah Ebu'l Hasan İsfahani'nin (r.a) diğer telifleri:

1-Vesiletu'n-Necat

2-Enisu'l Mukallidin

3-Urvetu'l Vuska kitabına haşiye

4-Zahiretu'l İbad

5-Şerh'u Kifayeti'l Usul

6- Zahiretu's-Salihin[1]

7- Menasik'u Hac

Ahlaki Özellikleri

Seyyid Ebu'l Hasan İsfahani (r.a) büyük bir fakih, heybetli bir âlim ve ilahi ahlakla kendini süslemiş tam bir ahlak abidesiydi. Alçakgönüllü, gösterişsiz ve sıradan bir halk gibi yaşıyordu.

Merhamet ve şefkatin doruğuna ulaşmıştı. Hatta hicri 1349 yılında büyük oğlu Ayetullah Seyyid Hüseyin İsfahani'yi namaz safında korkunç bir şekilde şehit eden oğlunun katilini bile affetti.

Sade ve fakir bir yaşama sahipti. Her türlü dünya süsünden uzaklaşmış, yaşamını havzanın maddi durumuna göre ayarlamıştı. Sıradan bir talebe gibi kirada oturuyordu.[2]

Irak inkılâbının büyük lideri Mirza Muhammed Taki Şirazi, Seyyid Ebu'l Hasan İsfahani'nin fakir ve evinin olmadığını öğrenince ev alması için ona bir miktar para gönderdi. Bu büyük zat ise eline geçen bu meblağı etrafındaki fakir ve muhtaçlara dağıttı.

Fıkhı meselelerde son derece dakik ve titizdi. Doğru bildiği hükümleri hiçbir şeyden çekinmeden fetvasını verirdi.

Fakihler arasında ihtilaf konusu olan Muharrem ayında başvurma olayına haram fetvası vererek son noktayı koydu. Verdiği fetva yüzünden halk ve bazı cahil âlimler tarafından hakaretamiz sözler işitmesine rağmen fetvasından geri adım atmadı.

Vefatı

Ayetullah İsfahani (r.a) ömrünün sonlarına doğru çeşitli hastalıklara yakalandı. Necef'in yakıcı sıcağından dolayı Kazmeyin'e hicret etmek zorunda kaldı. Görünüşte istirahat için orayı seçmişti. Ancak hasta yatağında bile halkın sorularına cevap veriyordu. Gün geçtikçe durumu ağırlaşıyordu. Sessiz ve güzel havası olan bir yere gitmesini önerdiler. Lübnan'ın havası onun için daha uygun olduğu için oraya gitti. Orada durumu daha da kötüleşti. Kazmeyin'e geldikten birkaç gün sonra 9 Zilhicce hicri 1365 yılında 81 yaşında vefat etti.

Temiz bedenini Necef'e götürerek İmam Ali (a.s) türbesinde şehid oğlu Seyyid Muhammed Hasan ve Ayetullah Horasani'nin yanına defnettiler.

Çocukları

1-Allame Şehid Seyyid Muhammed Hasan İsfahani (r.a)

2-Hüccetü'l-İslam Seyyid Muhammed İsfahani (r.a)

3-Seyyid Ali İsfahani (r.a)

4-Hüccetü'l İslam Seyyid Hüseyin İsfahani (r.a)

5-Fatıma (r.a), Hüccetü'l-İslam Seyyid Mir Bad-kube'nin hanımı.

6-Rubab (Ayetullah Seyyid Hüseyin İsfahani'nin hanımı)

7-Meryem (Hüc. İslam S. Cevad Eşkiveri'in hanımı)

8-Zehra (Seyyid Hüseyin Alevi'nin hanımı)

9-Betül (S. Abdülhalik Musevi Zade'nin hanımı)

[1]-Mecelle Nur-i İlm, s.110.