İMAM HÜSEYİN (A.S)-İN KERBELA MACERASINA YENIDEN BAKALIM(4)
Muhammed İbn Hanefiyye'nin Tutumu
İmam Hüseyin'in (a.s) kardeşi Muhammed b. Hanefiyye, İmam'ın (a.s) kararından haberdar olunca İmam'ın (a.s) yanı¬na geldi ve şöyle dedi:
"Ey kardeşim! Sen insanlar içinde bana en sevgili ve en değerli olansın. Hiç kimseye senden daha çok yakınlık ve saygı duymuyorum. Benim görüşüme göre sen ilk önce Yezid b. Muaviye'ye biat ederek onu kendinden uzaklaştır ve elinden geldiğince de şehirlerle aranı aç. Daha sonra elçilerini insanla- ra gönder ve onları kendi yanına çağır. Bu durumda eğer sana biat ederlerse, bundan dolayı Allah'a şükredersin. Ama eğer başka birisine yönelirlerse, Allah senin dininden ve aklından bir şey eksiltmemiştir. Yine sen mertliğinden ve üstünlüğünden bir şey kaybetmemiş olursun."
"Ben şehirlerden birine girdiğinde insanların senin etrafında toplanmasından, daha sonra da onların arasında bir ihtilaf çıkmasından, neticede bir grubun senin lehine, diğer bir grubun da senin aleyhine olmasından ve bu vesileyle onların arasında savaş çıkmasından korkuyorum. İşte o zaman sen kılıçların karşısında yer alan ilk insan olursun. Bu durumda insanların, hem nefsî sıfatlar açısından ve hem anne baba açı¬sından en hayırlısının kanı dökülmüş olur ve ailesi de insanların en zelili durumuna düşer."
İmam Hüseyin (a.s) şöyle buyurdu: "Ben gidiyorum ey kardeşim!"
Muhammed şöyle dedi:
"Öyleyse en azından Mekke'de konakla. Eğer orayı emin bir yer bulursan orada kal. Ama eğer münasip bir yer olmadığını görürsen, çöllere ve dağlara doğru yönel. Bu şehirden o şehre git. Neticede insanların ne durumda olduğuna bak. Bu arada da bir çare düşünürsün. Eğer bu hâlde bir şey yapmak istersen, kararın daha doğru ve yapacağın iş daha sağlam olur. Bunun karşısında ise bir şey yapmaktan vazgeçersen, hiçbir sorunla karşı karşıya kalmazsın."
İmam Hüseyin (a.s) şöyle buyurdu:
"Ey kardeşim! Sen bana nasihatte bulundun ve şefkat gösterdin. Görüşünde güçlü ve muvaffak olmanı ümit ederim."
İmam Hüseyin'in (a.s) Medine'den Çıkışı
İmam Hüseyin (a.s) Velid'e: "Bekleyin, hem siz ve hem de biz biraz düşünelim." demişti. Bundan dolayı İmam Hüseyin (a.s) gecenin karanlığından istifade ederek gece, yani cumartesiyi pazara bağlayan gece, recep ayının sonuna iki gün kala hicrî altmışıncı yılda, çocukları, kardeşleri, kardeşinin çocukları, Muhammed b. Hanefiyye hariç ailesinin çoğunluğuyla birlikte Medine'den çıktı. Çıkarken (Hz. Musa'nın (a.s) Mısır'dan çıkarken okuduğu) şu ayeti tilavet etti: "Musa korka korka (etrafı) gözetleyerek oradan çıktı. 'Rabbim, beni zalimler güruhundan kurtar!' dedi" Daha sonra İmam Hüseyin (a.s) Mekke'ye girdiğinde (Hz. Musa'nın (a.s) Medyen şehrine girdiğinde oku-duğu) şu ayeti' tilavet etti: "Medyen'e doğru yöneldiğinde: 'Umarım, Rabbim beni doğru yola iletir dedi'
Abdullah b. Ömer'in Tutumu
Daha sonra Velid, Abdullah b. Ömer'e bir elçi gönderdi. Elçi ona şöyle dedi: "Yezid'e biat et." Abdullah b. Ömer ona şöyle dedi: "İnsanlar biat ettiğinde, ben de biat edeceğim." Elçi ona şöyle dedi: "Neden biat etmiyorsun? Sen insanlar arasında ihtilaf çıkmasını, onların birbirlerini öldürmelerini ve yok etmelerini istiyorsun. İş böyle olunca insanlar şöyle diyecekler: Size Abdullah b. Ömer'i tavsiye ediyoruz. O za¬man da ondan başka biat edecek adam kalmaz." Abdullah b. Ömer şöyle dedi: "Ben insanların birbirlerini öldürmelerini, aralarında ihtilaf çıkmasını ve birbirlerini yok etmelerini sevmiyorum. Ama insanlar biat ettiğinde ve benden başkası da kalmadığında, ben de biat edeceğim." Neticede onu bıraktılar; artık ondan yana herhangi bir endişe duymuyorlardı.
İMAM HÜSEYİN (A.S)-İN KERBELA MACERASINA YENIDEN BAKALIM(3)
İMAM HÜSEYİN (A.S)-İN KERBELA MACERASINA YENIDEN BAKALIM(2)
İMAM HÜSEYİN (A.S)-İN KERBELA MACERASI 1
ŞEHÎD-İ KERBELÂ
HÜSEYİN’E KARA BAĞLAR
