Nübüvvet Felsefesi -4

Bu ayet insanların ilk başlarda tek bir ümmet oldukları için girift ihtilaflarının olmadığını bu yüzden semavi kanunlara da ihtiyaçlarının olmadığını ama daha sonraları aralarında girift sorunların çıktığını bundan ötürü Allah’u Teala’nın da müjdeleyici ve korkutucu peygamberleri hakemlik etmesi için hak kitaplarla insanlara gönderdiğini söylemektedir.

Kur’an-ı Kerim Hz. Davut hakkında şöyle buyurmaktadır:

يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُم بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَى فَيُضِلَّكَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ

Ona dedik ki: “Ey Dâvûd! Gerçekten biz seni yeryüzünde halife yaptık. İnsanlar arasında hak ile hüküm ver. Nefis arzusuna uyma, yoksa seni Allah’ın yolundan saptırır. Allah’ın yolundan sapanlar için hesap gününü unutmaları sebebiyle şiddetli bir azap vardır.”‌[13]

Allah Resulü (s.a.a) hakkında da şöyle buyurmaktadır:

إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللّهُ وَلاَ تَكُن لِّلْخَآئِنِينَ خَصِيمًا

3- Beşeri toplumda adaletin ihyası

لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ

Andolsun, biz elçilerimizi açık mucizelerle gönderdik ve beraberlerinde kitabı ve mizanı (ölçüyü) indirdik ki, insanlar adaleti yerine getirsinler.[15]

Ayetteki «بينه» kelimesi sözlükte açık delil anlamındadır ve peygamberlerin açık delilinden kasıt açık istidlal ve mucizeleridir. Yine ayetteki “kitap”‌tan kasıt şeriat kitabı ve ilahi ahkam ve maarifler mecmuasıdır ve bu mecmua akait ve amel alanında temel kaynaktır. “Mizan”‌dan kasıt hak ile batılın doğru ve yanlışın kendisi ile ölçüldüğü terazidir ki bunun bir kısmı tümel kaide ve ilkeler olup semavi şeriat ve kitapta beyan edilmiş bir kısmı da cüzi konular olup akıl vesilesiyle algılanabilen meselelerdir. Netice itibariyle akıl ve vahiy iyi ve kötü doğru ve yanlışın ölçütüdür.

4- Eğitim ve öğretim

Kur’an-ı Kerim’in dört ayetinde (hepsi de Allah Resulü (s.a.a)’in nübüvveti ile ilgidir) eğitim ve öğretimi nübüvvetin hedeflerinden biri olarak beyan edilmiştir. Nitekim Allah’u Teala şöyle buyurmaktadır:

لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُّبِينٍ

Andolsun, Allah, mü’minlere kendi içlerinden; onlara âyetlerini okuyan, onları arıtıp tertemiz yapan, onlara kitab ve hikmeti öğreten bir peygamber göndermekle büyük bir lütufta bulunmuştur. Oysa onlar, daha önce apaçık bir sapıklık içinde idiler.[16]

[13] Sad, 26

[14] Nisa, 105

[15] Hadid, 25

[16] Al-i İmran, 164

Nübüvvet Felsefesi -1

Nübüvvet Felsefesi -2

Nübüvvet Felsefesi -3

NÜBÜVVET'E DAİR İNANCIMIZ

MASUMİYET HAKKINDA BİR SORUNUN CEVABI