Veda Haccı ve Gadir-i Hum-4
Peygamber efendimiz , Ehli Beytten gelen haberlere göre Gadir-i Hum günü için şöyle buyurmuştu: “ Gadir-i Hum günü ümmetimin en faziletli bayram günüdür ! Şanı yüce olan Allah bu günde kardesim Ali’yi benden sonar ümmetime önder olarak tanıtmamı emretmişti.Ümmetimin Ali ile hidayet bulması için bu emir inmişti.Bu mübarek günde şanı yüce olan Allah , dini ve ümmetim üzerine olan nimetini tamamlamıştı ; aynı zamanda İslam’ı din olarak bize rıza görmüştü.Ey insanlar ! Ali bendendir , ben de Ali’denim ! Kendisi benim özümdendir ve kendisi benden sonra halkın üzerine imamdır ! Kendisi ümmetimin ihtilafa düştüğü konularda onlara açıklık getirecek kişidir ! Ali , müminlerin emiri , tertemiz olan insanların önderi , Arılar içinde arıbeyi nasıl ise kendisi müminlerin içinde aynısıdır , kendisi vasiylerin en hayırlısıdır , Kendisi, alemlerin içinde en hayırlı olan kadının (hz.Fatime’nin ) kocasıdır ve kendisi hidayet imamlarının (oniki imamların) babasıdır !!! Ey insanlar ! Ali’yi seveni ben severim ; Ali’yi sevmeyeni ben de sevmem ; Ali’yi makamında sayanı bende sayarım ; Ali’yi istemeyeni ben de istemem ; Ali’ye cefa gösterene ben de cefa gösteririm ; Ali’yi kabul edip ona dost olana ben de dost olurum ve Ali’ye düsman olana ben de düşman olurum !!!
Ey insanlar ! Ben hikmet sehriyim Ali’de onun kapısıdır ! Şehire ise ancak kapısından geçilir!Beni sevdiğini söyleyip Ali’yi sevmeyen kişi bana olan sevgisinde yalancıdır !!! Ey insanlar ! Beni peygamber olarak gönderene ve beni bütün varlığın üzerinden seçene yemin olsun ki , Allah göklerde meleklerine karsı Ali’yi seçtiğini bildirdikten sonra ancak ben de sizlere Ali'’in önderliğini tebliğ ettim !!!Allah, meleklerine de Ali'’in velayetini vacib kılmıştır!!! (1)
Peygamber efendimiz , hz.Ali’yi kendisinden sonra ümmeti için imam ve halife olarak tayin ettikten sonra bütün hazır olanlar teker teker onu tebrik edip beyat ettiler.Beyat eden eshabın içinde bazıları biraraya gelerek bu beyati sadece şüphe uyandırmamak için yaptıklarını konuşurlar.Eshabın içinde halis imana sahip olanlardan biri o münafık olan eshabın kendi aralarında konustuklarını duyduğunuda , onların hz.Ali’nin beyati hakkında dediklerini peygamber efendimize iletir.Bu munafıkların kendi aralarında yaptıkları konuşmaya göre , Peygamber efendimiz öldüğünde hz.Ali’ye vermiş oldukları bağlılık yeminini (beyati) bozacaklardı.Peygamber efendimiz bu munafıkları huzuruna çağırıp kendi aralarında dediklerini onlara söylediğinde hepsi böyle bir şeyi söylemedikleri ne dair yemin ettiler.Peygamber efendimiz bu munafıkları uyardı ve hz.Ali’ye karşı bağlı kalmaları için tenbihte bulunmustu.Aksi takdirde dinden çıkıp kafir olacaklarını ve kıyamete kadar lanetleneceklerini söyledi.İşte bu munafıklar peygamber efendimiz daha hasta yatağında iken ihtilafı başlatmış ve peygamber efendimizin vasiyetine ve Allah’ın emrine karşı asi olmuşlardı.(2)
(1) Şeyh Saduk “ Amaal “ ; Mecliysi “ Bihar’ul-Envar “ ; Kadı Ebu Hanife Nu’man “Şerh el-Ahbar” (kısmen)
(2) Şeyh Saduk “ Amaal “ ; Ali ibin İbrahim “ Tefsir “ ; Ebi Cafer Muhammed
el-Humeyri el-Kummi “ Kurb el-İsnad “ ; İmam-ı Hasen el-‘Askeri “ Tefsir “
Ali ibin Seyf ibin Mansur “ Kenz Cemi’ul-Fevaaid “ ; Kuleyni “ Kafi “ ; Furat
ibin İbrahim “ Tefsir “ ; Tebressi “ El-İhticaac “ ; Seyyid ibin Tavuus “ Kesf
el- Yakin “ ; Mecliysi “ Bihar’ul-Envar “ ...
Veda Haccı ve Gadir-i Hum-1
Veda Haccı ve Gadir-i Hum-2
Veda Haccı ve Gadir-i Hum-3
İmamet İlâhî Bir Makamdir
İkmal Ayeti