İnsanın Hicapları-3

İnsanı günaha girmekten koruyan şey, kendisini Allah’ın huzurunda gördüğü için duyduğu korkudur.

“Allah’ın selamı onlara olsun, masum imamlar, tertemiz bir tıynetle yaratıldıktan sonra Allah’ın rızasını kazanma, nuraniyet elde etme ve faziletli melekeler edinme neticesinde kendilerini daima Allah Teala’nın huzurunda bilmekte, her şeyi bilen ve çepeçevre sarıp kavramış olan Yüce Allah’ın dergâhında görmektedirler kendilerini. Onlar “O’nun vechinden başka her şey helak olucudur.”[1]

Eğer insan görünen ve görünmeyen bütün alemlerin Allah’ın huzuru olduğuna ve Hak Teala’nın her yerde hazır ve nazır bulunduğuna iman edip yakinen inanacak olursa, Hakk’ın huzurunda ve bizzat Hakk’ın vermiş olduğu nimetle günah işlemesi mümkün değildir artık. İnsan mümeyyiz -iyiyi kötüden ayırt edebilen- bir çocuğun karşısında günah işlemiyor, -mesela- avretini açmıyorken, nasıl oluyor da Hak Teala’nın karşısında ve yüce Rabbinin huzurunda avretlerini -ayıplarını- açabiliyor, hiçbir canilikten çekinmeyebiliyor? Nedeni şudur: O çocuğun orada bulunduğuna imanı vardır, buna inanmaktadır, ama Allah Teala’nın hazır ve nazır bulunduğuna dair bilgisi varsa da, buna imanı yoktur ve inanmamaktadır. Bilakis, kalbini karartmış olan fazla günah nedeniyle bu tür mesele ve hakikatleri asla kabul edememektedir esasen, hatta doğru olabileceğine ihtimal dahi veremiyordur belki de. İnsanın yakin -iman- etmesi bir tarafa dursun, insan eğer Kur’ân-ı Kerim’de haber verilen bu şeylerin, bu müjde ve bu tehlike uyarılarının doğru olduğuna ihtimal bile verecek olursa elbette ki tutum ve davranışlarını gözden geçirip kendisine yeni bir çeki düzen verecek ve böylesine küstahça ve gemi azıya almışçasına -bir sorumsuzlukla- gitmeyecektir. Siz, bir yolda yırtıcı bir hayvan bulunduğunu ve size zarar verebileceğini bilir veya size karşı çıkabilecek silahlı bir adamın o yolu kesmiş olduğunu anlarsınız o yolculuğa çıkmaktan vazgeçer -oracıkta- duruverir ve bu haberlerin doğru olup olmadığını araştırırsınız. -Bu durumda- birinin, cehennemin varlığı ve ateşte kalıcılığa ihtimal verdiği halde yine de günah işlemesi mümkün müdür?

Yüce Allah’ı hazır ve nazır bilip kendisini O yüce Yaratıcı’nın huzurunda gören ve sözleri ve davranışları için hesap vereceğine, her şeyin bir karşılığı olduğuna ve bu dünyada söylediği her kelime, attığı her adım ve yaptığı her amelin yazılıp kaydedildiğine, Allah’ın “rakıyb” ve “atıyd” -hazır bir gözetleyici, her şeyi kontrol edici-[2] meleklerinin onu dikkatle gözetlemekte olup yaptığı ve söylediği her şeyi kaydettiklerine ihtimal veren bir insanın buna rağmen suç ve günah işlemekten yine de korkmaması mümkün müdür?Asıl dert, bu hakikatlerin gerçekleşeceğine ihtimal dahi verilmiyor olmasıdır… Bazılarının hal, davranış ve gidişatından belli ki tabiat ötesi alemin var olduğuna ihtimal -dahi- vermiyorlar. Çünkü sırf bu ihtimal bile insanı birçok uygunsuz şeylerden vazgeçirmeye yeter.

İMAM HUMEYNİ- Cihad-ı Ekber

1-Kısas, 88

2-“O, söz olarak herhangi bir şey söylemeyiversin; hemen o sırada söylediği her şeyi derhal kaydeden hazır bir gözetleyici (“rakıyb” ve “atıyd”) mutlaka vardır.” Kâf,18

Yazdır