Sevgiyi Bildirmenin Ailedeki Rolü-2
Rivayetlerde geçtiğine göre; bir gün Allah Resulü (s.a.a) iki oğlu olan İmam Hasan’la İmam Hüseyin (a.s)’ı öptü. Hazretin yanında bulunan Akra’ b. Habis adlı birisi; “Benim on tane çocuğum var, şimdiye kadar hiçbirini öpmemişim!” dedi. Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurdu:
“Ben sana ne yapayım? Zira Allah, rahmet ve şefkati senin kalbinden çıkarmıştır.”[1]
Birçok rivayette de öpmede adalete riayet etmek, öpme ve sevgi göstermede ayrıcalık yapmaktan kaçınmak tekit edilmiştir.
Acaba ana-babasından sevgi görmeyen, sıcak ve aşk oluşturucu kelimeler duymayan bir çocuk; dostu olmayan, evde yeri olmayan ve hesap edilmeyen biri olduğu neticesine varmaz mı? Acaba bu düşünce, onun için -gerek erkek, gerek kız olsun- sonradan problem oluşturmaz mı? Evden kaçan çocuklar, düşmanların sıcak ve cazip davranışlarına aşık olan ve sonunda sapıklığa duçar olan genç kız ve erkekler, aile içerisinde sevgi ve muhabbetten yoksun olanlar değiller mi?
Eğer ev muhitindeki çocuklar, sevgi ve muhabbet açısından doyurulsalar, artık bunlar, muhabbet ağlarıyla genç ve çocukları avlayıp ağa düşüren sahtekarların peşlerine takılmazlar.
Bazı suçluların, günahkarın, evden kaçan ya da intihar girişiminde bulunanların dosyaları incelendiğinde, onların evde ve ana-babaları tarafından yeterince sevilmedikleri görülmektedir.
Hilekar ve namus kurtlarının tuzağına düşen, namusları lekelenen ve bundan ötürü de intihar girişiminde bulunan bir kızın kendi annesi hakkında yazdığı mektupta şunlar geçmektedir:
“O benim annemdi, benim terbiyem için çok çalıştı, ben onun tek çocuğuydum, ama benimle asla dost olmak istemedi… Bir gün geldi ki, diğer bir şeytan ortaya çıktı. Ben sevgiye susadığımdan, onun sevgi dolu elini şiddetle sıktım ve yüzüne kucak açtım. Sevgi görmüş kızların asla bu hatalara duçar olmayacaklarına inanıyorum. Kendi evinde, âb-ı hayat kaynağı bulunan biri, serap peşice gitmez…”[2]
Sonuç olarak sosyal hayat, kendi mutluluk ve neşesini, muhabbet ve dostluğa borçludur. Birini sevdiğimiz vakit, ister ana-babamız olsun, ister erkek kardeş ve kız kardeşlerimiz olsun, ister çocuklarımız, ister öğretmenlerimiz, ister öğrencilerimiz, ister sahip oldukları fazilet ve güzel amellerinden dolayı sevdiğimiz ve gönül evimizde yer edinen kimseler olsun, bu sevgiyi, muhabbeti ve aşkı dile getirelim ve bu sevgiyi kalbimizde hapsetmeyelim.
Dostluğu ve duyulan alakayı izhar etmek, bizim de başkaları tarafından sevilmemize sebep olmaktadır.
Başkalarıyla sevgi oluşturucu sıcak irtibatlar kurabilmek değerli bir hünerdir. Bu içtimaî edebi kazanmak ve uygulamak için çalışıp çabalamak gerekir.
[1] a. g. e, 100
[2] Terbiyet-i Kudek Der Cihan-i İmruz, Ahmet Behişti, s. 136
Sevgiyi Bildirmenin Ailedeki Rolü-1
Ailede Sevgi 2
Sevgi nurdur
AŞK VE SEVGİ ÜZERİNE...
Sevgi ve Muhabbet-1
