Hz. Yakup Hz. Yusuf’un Firakında
İmam Sadık ( a.s) buyurdu:
Bünyamin (Yusuf a.s’ın kardeşi ), Mısır Şehri’ne, Hz. Yusuf ( a.s )’ ın yanına gidip orda kaldığında Hz. Yakup (a.s), ikinci oğlunun ayrılığına da mahkum oldu. Allah'ın dergahına yalvararak şöyle arz etti :
“Allah’ım! Acaba ne zaman rahmetinin altına gireceğim. Gözüm Yusuf’’un firakında[1] kör oldu. İki oğlumu (Yusuf ve Bünyamin) kaybettim”.[2]
Allah Hz. Yakup (a.s)’a ilahî elçi olarak bir melek’le haber verdi: _“Eğer senin iki oğlunu dünyadan götürsem bile yine onları dirilteceğim, ta ki gözün onlarla aydınolsun. (Hem gözlerin iyileşir hem de çocuklarını görürsün) ve onların firakından kurtulasın.[3]
Hatırla ki, (kırk yıl önce) bir koyun keserek kızarttın ve yedin. Ancak senin komşun olan falan oruçlu şahsa o koyundan hiç pay vermedin”.
Hz. Yakup (a.s) o tarihten sonra günün her üç vaktinde bir me’mur görevlendirmiş, ‘tâ bir fersah uzaklığa kadar her kim yemek yememişse Hz.Yakup (a.s)'ın evine gelsin ve yemek yesin, yemek hazırdır’ diye nida etmesini istemişti.
Hz. Yakup (a.s) Allah'ın peygamberiydi. Ve çaresizlerin hallerinden gafil kalmamalıydı. Bir an gaflet, kırk yıl körlük ve firaka sebep oldu. Fakat O, Allah'a duâ ederek kurtuluşunu isteyince Allah ta âma olan gözlerini açarak ve çocukları olan Hz. Yusuf (a.s) ile Bünyamin’i ona geri vererek dileğini yerine getirdi.
Kırk yıl boyunca Hz. Yakup (a.s) sıkıntı çekti. Ta ki, sorumluluktaki îtinasızlığın cezasını görsün ve kıyamet günü azap çekmesin.
Gerçi çaresizlere yardım etmek, zekât verebilecek maddi düzeye gelmemiş olanlara vacip değildir. Ama Allah'ın peygamberi ve velilerinden beklenen, her halukarda böyle ahlakî işleri unutmamalarıdır.
İnsan sûresinde okuyoruz ki, Risalet Ailesi üç gün kendi yemeklerini fakire, yetime ve esire verdiler. O aç karınlarıyla yine de sadece Allah rızası için oruç tuttular. Riyakârlık, âvamı kandırma ve insanlarin beğenisini kazanma için değildi. Ki bu riya; mükafat ve ücretlerinin yokolmasına sebep olsun.
Onlar, böyle güzel ve değerli bir âmel işlediklerinde Allah û Taâla kendi Peygamberi (s.a.a)’ ne bir ayet indirdi. Ki kıyamete kadar onlara bir iftihar ve azamet sebebi olsun. Zira, Allah û Taâla buyurmuştur:
“Her neyi kendiniz için işliyorsanız o fani olacaktır ve her neyi Allah için işliyorsanız o baki kalacaktır”.(Nahl: 96).
[1] Yakup (a.s), Yusuf’un ayrılığına 40 yıl ağladı ve gözleri kör oldu.
[2] Bu iki kardeş, aynı anneden olup Yakup’un büyük sevgisi altındaydılar.
[3] Kurân’ı mecit (Yusuf:93-97).
Tarihte Çok Ağlayanlar
Tevrat'ın Öyküsü
