Cihan ki mâye-i îcâdı derd u mihnettir
Cihân-ı hicr u elem, âlem-i musîbettir
Şuâ-ı mihr-i hakıykatte nîze-i mâtem
Ziyâ-yi tal'at-ı mâhı zalâm-ı firkattir
Şirişk-i şebnem-i gam lâlezâr-ı âlemde
Kulûb-ı zümre-i uşşâka bir işârettir
Kenâr-ı gülde görüp hâr-ı dehri bülbül-i zâr
Terâneler ki eder nâleden ibârettir
Visâle peyrev olur bir zamân-ı hicr u elem
Nüvîd-i zevka mukarın peyâm-ı hasrettir
Hele benim bu dil-i haste vü perîşânım
Cihanda hak bu ki pek pâymâl-i gurbettir
Karârgâh-ı sipâh-ı elem dil-i zârım
Nedîm hâtırıma hüzn u gam ne hikmettir
Hücûm etti yine işte hâtıra âlâm
Sürûd-i hâme yine şerh-i hâl-i firkattir
Sabâ be hakk-ı Hudâ tercemânım ol söyle
O şahâ hâlimi ki destgîr-i ümmettir
O şeh ki menba'-ı cûd u sehâsı bî şübhe
Penâh-ı teşne-i gufran uyûn-ı rahmettir
Matâf-ı hayl-i melâik der-i celâli anın
Cemâli ahter-i ufk-ı semâ-yi itrettir
Vücûdu bâis-i halk-ı cemî'-i mevcûdât
Nihâl-i bâğ-ı hakıykat kemâl-i hilkattir
O şeh ki lücce-yi ihsân ü lütfu bî şübhe
Hezâr ehline bir lücce-i şefâattir
Enis u melce-i bivayegân, habib-i Hüdâ
Hezâr gamzedeye nüşir-i saadettir
Mukarrebân u surûşân vasfı pâkinde
Kemal-i acz ile dem-beste vakf-ı hayrettir
Cihân u cân kemîne gulâm-ı dergehîdir
Anın ki sıbt-ı Nebî nûr-ı Ahmediyettir
O şeh ki Kurre-i a'yân-ı âlem-i imkân
O şeh ki vâris-i Hayder hijebr-i savlettir
O şeh ki nur-ı dü çeşm-i cenâb-ı Fâtıma'dır
O şeh ki pâye-i iclâli Ârş-kudrettir
O can fedâ-yı muhabbet, şehid-i semm-i cefâ
O serv-i bâğ-ı vefâ, neyyir-i şehâdettir
O şeh ki ism-i şerifi mecâlise ziynet
O şeh ki yâdı gönüllerde bir saâdettir
Hata değil bu sözüm cür'et eylesem de desem
Cihanda zikri onun aynı bir ibadettir
Ki yani mazhar-ı hulkır-rızâ nebi-siret
Hasan ki şah-ı Cevânân-ı bezm-i cennettir
Kemîne bendesidir peyk-i vahy-ı Rabb-i Celil
Feleklerin işi ol şaha arz-ı minnettir
Nigâh-ı kahrı eder âlemîni pejmürde
Ve liyk kân-ı kerem sâhib-i mürüvvettir
O şâh aşkına bir nev gazel kılam inşâ
Ki her kelâmı anın bir hulûs u hürmettir
Senin nüvîd-i visâlin şehâ saâdettir
Nigâh-ı merhametin âşıkâna devlettir
Tebessümünle güler arz ü âsman bî şek
Ki ibtisâm-ı cemâlin delîl-i vuslattır
Gönül ki dâmgeh-i zülfüne esîr olmuş
Ümîd-i muzmarı senden hemîşe şefkattir
Nasıl gönül sana üftâde olmasın cânâ
Felek, melek sana bir bende-i mahabbettir
Döner felek ser-i kûyunda mesti serşârın
Güneş esir-î cemalîn ki nur-ı kudrettir
Meded meded ki bu Aczîy'ye destgîr ol gel
Enis-î huzn u gumûm oldu hayli müddettir
Ne haddi var seni tavsife cür'et etsin dil
Murad u maksadı ancak recâ-yi himmettir
Hudâ muhibbine yâr u refıyk ola her dem
Hudâ ki sâhib-i ihsân u fevz ü nusrettir
Aczî
