Kays b. Musahhar- i Saydavi

İmam Hüseyin (a.s.)’ın Elçisi

İmam Hüseyin (a.s)’ın kafilesi Kufe yolunda “Haciz” konağına ulaştığında Kufe halkına şöyle bir mektup yazdı:

“Bismillahirrahmanirrahim... Allah’a hamd, Peygambere salat ve selamdan sonra, bize yardımda bulunmak ve hakkımızı talep etmek için toplanmış olduğunuzu bildiren Müslim b. Akil’in mektubu bana ulaştı. Allah Teala’dan akıbetimizi hayır etmesini ve bu ittihada karşı da büyük mükafatlar vermesini niyaz ederim. Ben de Zilhicce ayının sekizi, salı günü Mekke’den ayrılıp size doğru hareket ettim. Elçim size ulaştığında işlerinizi hemen düzene sokun. Ben de bu birkaç günün içerisinde gelip size ulaşacağım.”

İmam (a.s) mektubu Kays b. Musahhar- i Saydavi’ye vererek onu Kufe’ye doğru gönderdi. Kays süratle Kufe’ye doğru hareket etti. Ama “Kadisiye”de, o bölgeyi kontrol altında bulunduran Husayn b. Numeyr onu yakalayarak üzerini arayınca Kays İmam (a.s)’ın mektubunu (okunmaması için) yırtıp attı. Husayn b. Numeyr onu İbn-i Ziyad’ın yanına gönderdi. Kays İbn- i Ziyad’ın karşısında yer alınca, İbn-i Ziyad: “Sen kimsin?” diye sordu.

Kays: “Ben Emir’ul-Müminin Ali (a.s)’ın Şiilerinden ve aynı zamanda O’nun evlatlarındanım.”

İbn-i Ziyad: “Neden mektubu yırttın?”

Kays: “Mektupta yazılanı bilmemen için.”

İbn-i Ziyad: “Mektup kimden, kime yazılmıştı?”

Kays: “Mektup, İmam Hüseyin’den taraf, isimlerini bilmediğim bir grup Kufe halkına yazılmıştı.”

İbn-i Ziyad öfkelenerek: “Kendilerine mektup gönderilen kimselerin isimlerini söylemedikçe veya minbere çıkıp Hüseyin’e, babasına ve kardeşine lanet etmedikçe senden vazgeçmeyeceğim; aksi takdirde seni doğram doğram edeceğim.”

Kays: “Onların isimlerini söylemeyeceğim. Ama lanet etmeye hazırım!”

Kays, bir minberin üzerine çıkarak Allah’a hamd-u sena ve Peygamber’e salat ve selamdan sonra, İbn-i Ziyad ve Beniümeyye’yi lanetleyerek şöyle dedi: “Ey Kufe halkı! Ben, İmam Hüseyin (a.s)’ın size gönderdiği elçisiyim. İmam (a.s)’ın kafilesi “Haciz” konağındadır. Onun davetine icabet edin!”

İbn-i Ziyad, Kays’ın bu sözlerinden oldukça gazaplanarak onun Dar’ul-İmare’nin üzerine götürülüp oradan yere atılmasını emretti. Kays, onun emri üzere oradan yere atılarak kemikleri kırıldı. Daha canı varken, İbn-i Ziyad’ın adamlarından olan Abdulmelik b. Umeyr onun başını bedeninden ayırdı. Böylece Kays b. Musahhar-i Saydavi şahadete erişmiş oldu.[1]

[1] - Bihar, c. 44, s. 369.

Zeynebin Mesajı-2

Yiğitliğin Sembolü

Aşura Kıyamının Manevi ve Ahlaki Cilveleri