Aşura: Ebedi Kıyam-2

Aşura Kıyamının Başlangıcı

Yani bir tarafta kendine tapınma ve kendini beğenmişlik  diğer tarafta ise Allah aşkıyla kendinden geçmişlik vardı. Sadece razı olmanın ışığı sayesinde acılar tatlı, ölüm sevimli, fedakarlık ve canı istekle verme mümkün ve olanaklı kılınır. Okçuların attıkları okların önünde durmak ve şehadete koşmak sadece razı olmanın ve teslimiyyetin ürünüdür.

2-İmam (as)’ın dostları her halükarda Allah’ın zikrindeydiler. Ok yağmuruna mukavemet etmeleri gece ibadetlerinin, teheccüdün ve Allah’la olan muamelelerinin neticesiydi. Düşman orduları Allah’ı unutanlar ve kendilerini unutanlardı. İmam (as), Berir bin Huzeyr Hemedani’ye nasihat ettikten ve düşman ordusunun o nasihatleri kabul etmemesinden sonra düşmana doğru şöyle seslendi: Şeytan size galip oldu ve Yüce Allah’ı unuttunuz (şeytan Allah’ı size unutturdu). İmam (as)’ın dostları bütün savaş boyunca ağızlarından Kuran’ı ve dillerinden Allah’ın zikrini eksik etmediler.

3- Aşura sabahında düşmanın ok yağdırması onların, İmam (as) ve dostlarıyla karşılaşmadan korktuklarının göstergesidir. Bu eşit olmayan ve mertlikten uzak olan savaş Ömer bin Haccac ve Ömer Saad’ın sözlerine bir belgeydi. Onlar kendi ordularına şöyle seslendiler: Sizin Hüseyin ve dostlarına doğrudan karşılık verme kuvvetiniz yoktur.

4-İmam (as)’ın diğer dostları acelece yapılan bu ok yağmurunu gördükten sonra gevşemediler. Onlar İmamlarının bu sözüne tam bir örneklerdi: ‘Ben ashabımdan daha vefalı daha iyi başka dostlar tanımıyorum’.

Ok yağmurunun sabahından sonra meydana gelen olaylar:

Savaş meydanının durumu:

Savaş meydanında Hz. Eba Abdullah  Hüseyin (as)’in bazı dostları şehid  düşmüşlerdi. Yaklaşık 52 kişinin şehadeti Hz. Eba Abdullah (as)’ın küçük ordusunda bir açıklık meydana getirmişti. İmam (as) savaş meydanına baktı. Toz bulutu yavaş yavaş ortadan kalkıyordu. Okçuların bir kısmı geri çekildiler. Diğer taraftan çadırlardan ağlama sesleri yükselmekteydi. Düşman askerleri savaşmak için daha küstah ve gözü doymaz olmuşlardı. O anda İmam (as) elini sakalına götürdü ve şöyle mırıldandı: Allah, Yahudilere ve Nasraniler’e onun için evlat edindi dedikleri zaman gazap etti ve Mecusiler’e ise güneşe, aya, ateşe taptıkları zaman gazap etti ve Allah’ın öfke ve gazabı Allah Resulü (saa)’ın oğlunu öldürmeye birleşip and içen kavim içindir. Allah’a yemin olsun ki bu diyarı kanımla sulamadığım müddetçe hiçbir zaman istediklerine ulaşamayacaklar. Bazılarının yazdığına göre İmam (as) bu sözleri söylerken oklar gökten yağmur gibi yağıyordu.

İmam Hüseyin (as)’ın yaranlarının durumu:

 Hz. Eba Abdullah  (as)’ın geriye kalan dostları çok azalmıştı ve ok isabet etmeyen hiç kimse kalmamıştı.

Aşura: Ebedi Kıyam-1

Aşura Günü

İmam Hüseyin Ve Ahlakî Değerler

Hüseynî Kıyamın Ahlaki Boyutları

Kerbelada İmam Hüseyin (as)