Mirzai Şirazi (ra) 2

Şeyh Ensari'nin (r.a) öğrencilerinden Şeyh Ali Nehavendi Şeyh'e (r.a) şöyle dedi: "İsfahan'dan Mirza-i Şirazi adında erdemli ve âlim biri Necef'e gitmiş, ancak havzanın derslerini yetersiz görerek tekrar İsfahan'a dönmek istiyor." Şeyh o gün Şeyh Ali Nehavendi'den öğle dersinden sonra Mirza-i Şirazi'yi yanına getirmesini istedi. Şeyh Ali Nehavendi ve Mirza-i Şirazi o gün öğleden sonra Şeyh Ensari'nin (r.a) huzuruna gittiler. Şeyh, Mirza-i Şirazi'ye ilmi bir mesele sordu. Mirza-i Şirazi soruyu cevapladı. Şeyh sağlam bir delil ile Mirza-i Şirazi'nin delilini çürüttü. Şeyh bir başka bir soru daha yöneltti. Mirza-i Şirazi Şeyh'in cevabını kabul etti ve kendi cevabının geçersiz olduğunu kabullendi. Şeyh, ispatladığı konuyu tekrar başka bir delil ile çürüttü. Ardından üçüncü bir delil getirerek ikinci delilini ispatladı. Bu soru cevap yedi kez tekrarlandı. Her bir delil ile bir başkasını iptal etti. Şeyh'in bu ilmi azametini ve derinliğini gören Mirza-i Şirazi şu şiiri okudu:

Yolculuğa bakan göz senin cemaline düştü.

Yolculuk azmini ikamete döndürdü.

Bu vesileyle Mirza-i Şirazi Şeyh'in dersine katılarak onun has ve muhlis talebelerinden oldu. Şeyh, Feraidu'l-Usul kitabını yazdıktan sonra tashih ve düzeltmeleri ona yaptırdı.

MİRZAİ ŞİRAZİ'NİN (R.A) ÖĞRENCİLERİ

Mirza-i Şirazi (r.a) çok sayıda değerli öğrenciler yetiştirdi. Öğrencilerden her biri gittikleri yerde bir yıldız misali parlayarak ilahi dini savundular.

Öğrencilerden bazıları:

1-Mirza Muhammed Taki Şirazi (r.a)

2-Şeyh Abdülkerim Hairi (r.a), Kum İlimler Havzasının kurucusu.

3- Mirza Hüseyin Naini (r.a)

4- Şehid Şeyh Fazlullah Nuri (r.a)

5-Seyyid Muhammed Kazım Yezdi (r.a)

MİRZAİ ŞİRAZİ (R.A) VE REHBERLİK SORUMLULUĞU

Tarih boyunca güç sahipleri dünyadan göçüp gitmeden önce dünyevi makamlarını genişletmek ve mallarına mal katmak için çırpınıp durmuşlardır.

Ancak Şia âlimleri ve müçtehitleri bu tamahtan uzak durarak dünyadan ellerini çekmişlerdir.

Şia dünyası hicri 1281 yılında Şeyh Ensari'nin (r.a) vefatıyla boşalan taklit mercilik makamına liyakatli bir fakih arıyordu. Necef âlimleri Habibullah Reşti'nin (r.a) evinde toplanarak Mirza-i Şirazi'nin (r.a) bu makama layık olduğu konusunda ittifak ettiler. Birlikte Mirzai Şirazi'nin (r.a) evine giderek aldıkları kararı sundular. Mirzai Şirazi (r.a) onların bu tekliflerini ısrarla geri çevirerek; "Ben görüş ve fetvalarımla bu işe hazır değilim. Aranızda Aga Hasan Necm Abadi (r.a) gibi büyük bir şahsiyet var." dedi. Şeyh Hasan Necmabadi itiraz ederek; "Allah'a andolsun ki bu makamı kabul etmek bana haramdır. Bu makamın senin gibi iyi bir siyasetçi ve fakihe ihtiyacı vardır. Fetva vermek sana yaraşır." dedi.

Tüm bu konuşmalara rağmen Mirzai Şirazi bu kez de ısrarla reddetti. Yanındaki fakihlerden biri; "Aga Mirza Velayeti Fakih'i kabul ediyor musun? Diye sordu. Mirza-i Şirazi; evet, kabul ediyorum dedi. Fakih; "Huzurundaki zatların müçtehit olduklarını kabul ediyor musun? Mirza-i Şirazi; "Evet, ediyorum dedi. Fakih; "O zaman yanındaki bu müçtehitler bu makamı kabul etmen için hükmediyorlar." dedi. Bunun üzerine Mirzai Şirazi ağlayarak şöyle dedi:

"Allah'a andolsun ki bu ağır sorumluluğu üstleneceğimi hiç düşünmüyordum."

Yazdır