Filistin’de kardeşim var 2
Öyle muhteşemdin ki, herkes izledi! Soba borusundan füze yapıyordun, sapan ve taşla silah, tenekeden bomba. Hıı, pis çocuk diyordu sana dünya. Uslu dur. Bırak biraz daha sürsünler sizi yurdunuzdan, bırak biraz daha ceset çiğnesinler, ses yapma sus, taş taş üstünde kaldıysa hemen görevlerini yerine getirsinler. Suyunu kessinler, ışığını, okula giderken kız kardeşini götürsünler, doktorunu öldürsünler, ambulansları bombalasınlar ki, ıskaladıklarını temize çeksinler.
Niye izlemiyorsun. Niye uslu durmuyorsun. Hem aylar, yıllar öncesinden yapılan planlar için senin atacağın iki parça bombayı mı bekleyecekler sanıyorsun. Kim atıyor onları, aslında sen de bilmiyorsun.
Sana neden birlik olmuyorsunuz, neden örgütler birbirini yiyor diyorlar, sen onu da bilmiyorsun. Bu topraklarda ne çok hesap dönüyor.
Sen çevirmiyorsun. Diyorum ya yaralı ceylanım, sen hep cevapsız sorular soruyorsun.
Vicdanlarıyla vur kaç yapıyorlar sana, sorular soruyorlar cevapları dinlemeden kaçmak için. Bu gece rahat uyumak için seni suçluyorlar. Ceplerini şişirmek için, keyiflerine bir leke gibi düşme diye seni dışlıyorlar. Biliyorsun. Dön sırtını onlara sen de. Hesabı onlar düşünsün.
Başından bomba yağarken açık hapishane kadar bile lüksü olmayan kapanında, dünya sana açacak kapı bulamıyor ya, gökler açıyor sana kollarını, şehitçe süzülüyorsun bir gece yarısı. Yasını ruhuma paslıyorsun.
Bu gece gitme n’olur, bir gece gitme. O cevapsız sorular bende de yığın. Acılar kadar. Çak gözlerini yak ateşi, yitsin hepsi. Sen kal. Bana miraca yükselen efendiler efendisinin hatırasını nasıl tuttuğunuzu anlat, onu bu kadar çok sevdiğinizden mi üstünüze sel gibi akar belalar? Gözlerime haram ettiğim haberlerine dayanamazken ben, nasıl dayandığını anlat bana. En ufak imtihanda kayan imanlarımıza bir bak da, zulmün en karasını, acının her türlüsünü, ahın dinmeyenini sinende taşırken, nasıl “Allah” dediğini anlat, hiç inmeyen şehadet parmağını bir kılıç gibi parlat gökyüzünde. Vur bana.
Kanayan yarana merhem olamıyorum, ağrına ilaç, sen kıvranırken ben uzanamıyorum. Karanlık gecede ışığın, karakışta sıcağın olamıyorum. Sözlerimi yuttum, yosun tuttum, sessiz ağlıyorum, Meryem gibi. Meydanlarda haykırıyorum sözlerimi, senin için, dünya sağır biliyorum. Dualarımda haykırıyorum, sesim yok, sen beni duyuyor musun?
Uzat ellerini, bir kez tutayım, gitmeden önce bir kez bak bana, ruhumun merdivenlerinden çık miracına, kefen diye duamı sar ve ben seni unutmuyorum, beni unutma…
Kardeşim... Kardeşim… Kardeşim...
Not: Bu yazı öncelikli olarak Kur’ânî Hayat dergisi için yazılmış ve ilk olarak orada yayınlanmıştır.
Filistin’de kardeşim var 1
Filistin
