تبیان، دستیار زندگی

برنده، بیش از بازنده کار انجام می دهد و در انتها باز هم وقت دارد.
بازنده، همیشه «آنقدر گرفتار» است که نمی تواند به کارهای ضروری بپردازد.


وقتی برنده ای مرتکب اشتباه می شود، می گوید «اشتباه کردم»
وقتی بازنده ای مرتکب اشتباه می شود، می گوید «تقصیر من نبود»

برنده متعهّد می‌شود.
بازنده وعده می‌دهد.


برنده به بررسی دقیق یک مشکل می‌پردازد.
بازنده از کنار مشکل می‌گذرد و آن را حل نشده، رها می‌کند.


برنده می‌گوید: باید راه بهتری هم وجود داشته‌باشد.
بازنده می‌گوید: تا بوده همین بوده و تا هست همین است.


برنده ارزیابی درستی از تواناییهای خود داشته و هوشمندانه، از ناتوانیهای خود، آگاه است.
بازنده از تواناییها و ناتوانیهای واقعی خود بی‌خبر است.






منبع:http://sabra.persianblog.ir/