تبیان، دستیار زندگی

تو هر زمینه از علم یه سری اصطلاحات وجود داره که اگه اونارو ندونیم نمیتونیم باهاش ارتباط برقرار کنیم.

این تاپیک اصطلاحاته نجومه.......

یه چندتا شون اینجاست بقیشم ادامش میذارم....

- اخترشناسی (ستاره شناسی) (Astronomy) :

علمی که در مورد اجرام آسمانی ، رصد آنها و توضیح تشعشعات رسیده به محدوده زمین (از بخشهای گوناگون فضا) بحث می‌کند.

- اخترفیزیک (Astrophysics):

 شاخه‌ای از اخترشناسی که خواص فیزیکی اجرام آسمانی ، نیر درخشندگی ، اندازه ، جرم ، چگالی ، درجه حرارت ، ترکیبات شیمیائی و همچنین پیدایش و تکامل آنها را مورد بررسی قرار می‌دهد

- ارتفاع (Altitude):

فاصله زاویه‌ای شیئی در بالا یا پائین افق که روی دایره‌ای عمود بر دایره افق اندازه گیری می‌شود.

- استوای سماوی (Celestial Equator):

دایره تقاطع کره آسمانی با امتداد صفحه استوای زمین.

_ اعتدال بهاری (Vernal equinox):

نقطه‌ای در کره آسمانی هنگامی که خورشید استوای آسمانی را از جنوب به شمال قطع می‌کند. (اول فروردین)

- اعتدال پائیزی (Autumnal Equinox):

نقطه‌ای در کره آسمانی ، هنگامی که خورشید استوای آسمانی را از شمال به جنوب قطع می‌کند. (اول مهر)

اینا هم ادامش......

- افق (Horizon):

دایره عظیمه در کره آسمانی با فاصله زاویه‌ای 90 درجه از سمت الرأس.

 - اکلیل نگار (Coronagraph):

دستگاهی برای عکسبرداری فام سپهر و اکلیل خورشیدی در مواقع غیر کسوف.

_ انقلاب تابستانی (Summer Solstice):

نقطه‌ای در کره آسمانی ، که خورشید در آن حداکثر فاصله را از قطب جنوب آسمانی دارد. (اول تیر ماه)

- انقلاب زمستانی (Winter solstice):

نقطه‌ای در کره آسمانی ، که خورشید در آن حداکثر فاصله را از قطب شمال آسمانی دارد. (اول دیماه)

_ پارسک (Parsec):

واحد طول در اخترشناسی= 26/3 سال نوری

_ تاج خورشید (اکلیل خورشیدی) (Corona):

بیرونی‌ترین بخش جو خورشید.

- سال نوری (Light year):

فاصله‌ای که نور در خلأ در طی یکسال می‌پیماید. 1 سال نوری= 9.46X10¹⁷ سانتیمتر

_ سحابی (Nebula):

ابر گاز یا غبار بین ستاره‌ای

- دایرة البروج (Ecliptic):

مسیر ظاهری سالیانه خورشید در کره آسمانی

سلام

این کار بسیار عالی است. فقط لطفا منبع مباحث رو هم ذکر کنید. اگر بتوانید برای تعاریف اصطلاحات از تصویر هم استفاده کنید بهتر است. موفق باشید.

با تشکر از آقای گمینی که پیگیره مطالبه اعضا هستن.
من از یه سایته خاص اینا رو نگرفتم از چنتا سایت بوده مثله سایته رشد و ویکی پدیا و ....
در مورده تصویراشون هم من هر چی تلاش کردم نشد شاید با اینترانتم نمیشه...

کوتوله سفید:

ستاره‌ای که تمام یا بیشتر سوخت هسته‌ای خود را به پایان رسانیده و به اندازه بسیار کوچکی فشرده شده است. در این حالت ستاره به مراحل پایانی تکامل خود می‌رسد.

گرفت کامل:

الف- کسوف کامل: هنگامی که سطح خورشید تماما توسط ماه پوشیده می‌شود.

ب- خسوف کامل: موقعی که سطح ماه تماما در سایه زمین قرار می‌گیرد.

کسوف حلقوی:

کسوف ، هنگامی که در اثر دورتر بودن ماه (نسبت به خورشید) تمام سطح ظاهری خورشید پوشیده نمی‌شود و حلقه‌ای نورانی در اطراف ماه دیده می‌شود.

فهرست مسیه:

فهرستی از اجرام غیر ستاره ای که توسط شارل مسیه در سال 1787 گردآوری شد.

فهرست عمومی جدید:

فهرستی از خوشه‌های ستاره‌ای ، سحابیها و کهکشانها که در سال 1888 توسط جی ، ال ، ای در گرد آوری شد.

نواختر:

ستاره‌ای که درخشندگی آن در اثر انفجار تا هزاران بار بیشتر می‌گردد.

نقطه اعتدال:

هر یک از دو نقطه تقاطع دایرة البروج و استوای آسمانی

کهکشان بیضوی:

کهکشانی با نمای خارجی بیضی شکل دارد.

کهکشان مارپیچی:

 کهکشانی پهن و چرخان با بازوهایی از مواد بین ستاره‌ای و ستارگان جوان که به دور هسته پیچ خورده‌اند.

کهکشان مارپیچی مسدود:

کهکشان مارپیچی مسدود کهکشانی که بازوهای مارپیچی آن از ساختاری میله مانند که از درون هسته می‌گذرد منشأ می‌گیرند.

حرکت انتقالی:

چرخش زمین به دور خورشید (هر دور معادل یک سال خورشیدی)

حرکت تقدیمی:

تغییر آرام راستای محور چرخش زمین در فضا که در اثر نیروی جاذبه خورشید ، ماه و سیارات بر روی برآمدگی استوایی زمین ایجاد می‌شود.

خوشه ستاره‌ای:

ستارگان که در اثر نیروی جاذبه فی ما بین مجتمع شده‌اند.

خوشه کروی (گوی سان):

انبوهی از ستارگان که در اثر نیروی جاذبه فی ما بین بشکل کروی تمرکز یافته اند.

ستاره دو گانه (دو تائی):

دو ستاره‌ای که به دور یکدیگر در گردشند.

ستاره دو گانه کسوفی (گرفتی):

ستاره دو گانه‌ای که صفحه حرکت انتقالی آنها در راستای دید ما تقریبا از کناره دیده می‌شود. بنابراین نور یک ستاره توسط ستاره دیگری که از مقابل آن عبور می‌کند بطور متناوب کم می‌شود.

جدائی:

در ستارگان دو گانه: فاصله زاویه‌ای بین دو مؤلفه ستاره دو گانه.

شفق قطبی:

نور گسیل یافته توسط اتمها و یونهای لایه یونسفر که عموما در قطبین قابل رؤیت است.

صورت فلکی:

شکل بندی ستارگان که اسم اشیا، اشخاص و یا حیوانات را به خود رفته است. ناحیه‌ای از کره آسمانی که با شکل بندی بخصوص از ستارگان مشخص می‌شود.

اکلیل نگار (Coronagraph) : لطف کنید عکس این وسیله را قرار دهید .

دایرة البروج (Ecliptic) : میشه یه مقدار بیشتر توضیح بدید . مسیر ظاهری خورشید یعنی چی ؟

کهکشان مارپیچی : میشه عکسش رو هم قرار بدید .

کهکشان مارپیچی مسدود : در مورد این هم فکر می کنم به عکس نیازه .

با تشکر از شما آقای مینی من ، من تشنه ی یادگیری از شما هستم و در عطش بی سوادی دارم می سوزم .

ممنون از محسن خسرو عزیز.
آقای گمینی اگه مطالب مشکلی داره شما لطف کنیدو تکمیلش کنید.

منطقة البروج و دایرة البروج

یکی از اولین مناطقی که شما ممکن است مایل باشید در آسمان شب مورد شناسایی قرار دهید، منطقة البروج و خط مرکزی آن یعنی دایرة البروج است که در درون آن نوار زمین ، خورشید ، ماه و سیارات عبور می‌نمایند. ضمن این که کره زمین گردش سالانه را در مدار خود انجام می دهد، به نظر می رسد که خورشید مسیری را نسبت به آسمان پشت سر خود در درون ستارگان می پیماید. این مسیر ظاهری را اصطلاحاً دایرة البروج یا دایره گرفتگی گویند و سطحی شامل 8 درجه شمال و جنوب آن، منطقه البروج می گویند. از آنجا که تمام سیارات (به جز پلوتو) کم و بیش در صفحه ای هم خوان با زمین حرکت می کنند، لذا همه در درون نوار دایرة البروج هستند.

در حدود قرن پنجم قبل از میلاد، اخترگویان بابلی (و شاید یونانی) ، دایرة البروج را به 12 قسمت که هر کدام حدود 30 درجه اند، تقسیم و هریک را با نام یک صورت فلکی شناسایی می کردند. نام تمام 12 برج به جز یکی (صورت فلکی میزان) از اسامی جانداران گرفته شده و به همین دلیل نام منطقه البروج در اصل «دایره ی حیوانات» بوده است.

دایرة البروج

زمین در یک سال شمسی یک بار به دور خورشید در جهت مغرب به مشرق می چرخد. در نتیجه ، چنانکه یک ناظر زمینی بتواند وضعیت خورشید را نسبت به ستارگان آسمان ، در مدت یک سال در نظر داشته باشد، ظاهرا چنین خواهد پنداشت که این خورشید بوده که در مدت یکسال شمسی یک بار به در زمین گشته است. مسیر حرکت ظاهری سالانه خورشید به دور زمین را دایرة البروج می نامند. به عبارت دیگر دایرة البروج ، دایره عظیمه ای است که بر روی کره سمای قرار دارد و حرکت ظاهری سالانه خورشید به دور زمین ، بر روی آن ، صورت می گیرد. همچنین چنانکه ناظری فرضی در خورشید ، بتواند نظاره گر زمین باشد ، مسیبر حرتکت انتقالی زمین زمین به دور خورشید را در مسیر همان دایرة البروج خواهد دید . به هیمنه علت ، دایرة البروج بصورت دیگری نیز تعریف می شود: بدین ترتیب که محل تلاقی صفحه مسیر حرکت انتقالی زمین با کره سماوی را نیز دایرة البروج می گویند.

از آنجایی که محور چرخشی زمین بر سطح مدار حرکت انتقالی آن عمود نیست ، لذل تصویر این مسیر بر کره سماوی ، یعنی دایرة البروج ، بر محور سماوی ، عمود نمی باشد بلکه نسبت به آن متمایل است. زاویه بین صفحه دایرة البروج و دایره استوا ، در حدود 23 درجه و 27 دقیقه است و به نام تمایل نامیده می شود. اندازه این زاویه در طول یک قرن به اندازه 47 ثانیه کم می شود. اندازه متوسط تمایل در سال 1972 برابر 23 درجه و 26 دقیقه و 34.52 ثانیه بوده است. محوری که از مرکز کره سماوی گدشته و بر سطح دایرة البروج عمود باشد، کره سماوی را در دو نقطه به نامهای قطب شمال دایرة البروج و قطب جنوب دایرة البروج قطع می کند.

منبع :رشد

ستاره قطبی:

ستاره‌ای که در راستای محور دوران زمین قرار دارد. (ستاره جدی)

سحابی سیاره‌ای‌:

پوسته گازی منبسطی که اطراف ستاره‌ای داغ را فرا گرفته است.

سحابی گسترده:

ابر بازتابی یا نشری که توسط مواد بین ستاره‌ای ایجاد می‌شود.

سمت:

موقعیت یک شیئی در دایره افق ، که نسبت به شمال سنجیده می‌شود.

سمت الرأس (سر سو):

نقطه‌ای در کره آسمانی ، که کاملا بالای سر ناظر قرار دارد.

سمت القدم (پا سو)":

نقطه‌ای در کره آسمانی با اختلاف زاویه ْ180سمت الرأس.

سیارک (سیاره کوچک):

اجرام کوچکی که عموما بین مدار دو سیاره مریخ و مشتری به دور خود می‌گردند.

فام سپهر:

بخشی از جو خورشید که بالاتر از شید سپهر قرار دارد. (بین تاج خورشید و شیر سپهر)

کیهانزائی:

علم پیدایش و تکامل جهان.