تبیان، دستیار زندگی

سلام .   

فیلمهای هالیوودی كه نگاه میكنین
پس به طور حتم میدونین كه ایی آدم فضایی كه وگویند یعنی چه ؟
آدم فضایی یعنی یك عدد موجود كه روی دماغش 49 چشم و روی سرش 7 تا شاخ و 21 دست و 86 عدد پا دارد كه دست بر قضا همشون روی كشور مهربان و متمدن آمریكا فرود میان ** دقت كنید كه مهربان و متمدن ایهام داره !! **
یعنی حتی اگر یك آدم فضایی بخواد بره صفا سیتی اولین جایی كه به ذهنش میرسه آمریكا است
مكالمه ی یك آدم فضایی با خانواده اش در عید نوروز : امسال سیزده به در كجا بریم ؟ . -- خب معلومه دیگه كشور آمریكا.این چند وقته حواس پرت شدی مرد.آنچه كه عیان است چه حاجت به بیان است. مگه یادت رفته پارسال پسرعموی ناتنی پسرعمه برادر زاده ات توی منطقه ی 51 رفته بودند سیزده به در.طفلكی ها همونجا سفینه شون سقوط كرد و هزار تیكه شدند !!
.........................................................
.........................................................
.........................................................
به نظر شما چرا این همه گزارشهای واهی و خیالی راجع به موجودات فضایی توی كشورهای غربی و مخصوصا آمریكا گزارش میشه ؟.چرا در جاهای غیر مشكوك !! درباره ی حضور آدم فضایی ها گزارش نمیشه ؟ . مگه فضایی ها توی آمریكا گنج پیدا كردند كه گروه گروه میرن اونجا ؟  
اصلا چرا این همه سفینه درست توی منطقه ی 51 كشور آمریكا سقوط میكنند ؟ به عنوان مثال چرا توی كشورهای آفریقایی سقوط نمیكنن ؟ 
........................................
.......................................
با تشكر
ژنرال خاموش دل آشوب

سلام

به طور کلی راست می گویید اکثر اتفاقات این گونه در آمریکا رخ می دهد مثلا بیشتر شهابها در آمریکا و کانادا پیدا می شوند اما اگر بخواهیم کمی واقع بین باشیم ...

.

.

.

شما به فعالیتهای ناسا دقت کنید

 آنها در سال هزار و نهصد و شصت و اندی انسان به فضا فرستاده اند یعنی  حدود چهل و خورده ای سال پیش در حالی که ما تازه امسال یک ماهواره فرستادیم و 10 سال آینده قرار است انسان به فضا بفرستیم یعنی 10 سال دیگر می رسیم به 40 سال قبل آنها ؟

به نظر شما اگر در یک روستای دورافتاده یک شهاب بیفتد چه کسی به آن توجه می کند ؟ در حالی که اگر همین امر در آمریکا رخ دهد سر و صدای زیادی به پا می شود

البته تا کید شما روی بشقاب پرنده ها بود که تا حدی با شما موافق هستم که این یک سناریوی نوشته شده است و زیاد رویش غلو می شود اما باور کنید که آنها بر روی پروژه یافتن حیات در ورای زمین سرمایه گذاری زیادی کرده اند و باید به نحوی توجیهاتی برای افرادی مثل ما ایجاد کنند

و این هم جواب قسمت آخر سوالتون:

اینجا را ببینید

سلام mohagh عزیز
همونطور هم كه خودتون گفتین بحث من درباره ی بشقاب پرنده ها و آدم فضایی ها بود نه شهاب ها اگر چه این مساله هم جای بحث داره
اگر دقت كنید می بینید كه این بحث من قبل از اینكه به نجوم ربط داشته باشه همونطور كه از عنوانش پیداست به سیاستهای پنهان اشاره داره كه پشت این قضایاست
با همه ی این حرفها من احتمال وجود موجودات فرا زمینی رو انكار نمیكنم ** ولی من از این تعجب میكنم كه ما زمینی ها چشم دیدن همدیگه رو نداریم اون وقت منتظر آدم فضایی ها هستیم !!!! **
در ضمن بحث من راجع به چیزهایی بود كه از آسمون به زمین میان نه چیزهایی كه از زمین به آسمون میرن !!!!
این درسته كه من از كشور آمریكا نفرت دارم اما این تنفر دلیل بر این نمیشه كه از روی تعصب قضاوت كنم و پیشرفتهای اونها رو در زمینه های مختلف از جمله مسائل فضایی نادیده بگیرم
اونها همین امسال برای این كه بشر بتونه نقاط خیلی دور فضا رو ببینه تلسكوپ فضایی هابل رو تعمیر كردند كه بنا بر گفته ها تا پنجاه سال دیگه هم كار میكنه
نصب چنین تلسكوپی و بعد تعمیر اون شوخی كه نیست !! پیكان نیست كه یه ذره دستكاریش كنن و درست بشه !!
پنج تعمیركاری كه مامور چنین كاری شده بودند مدتها آموزش دیده بودند چون در صورت كوچكترین خطایی همه ی عملیات منتفی میشد
...........................
............................
........................
راستی درباره ی لینكی كه گذاشتی باید بگم كه من نمیتونم اون رو بخونم چون به خاطر مشكلی كه در دسترسی به اینترنت دارم مجبورم كه از اینترانت تبیان استفاده كنم در صورت تمایل اون رو با پاسخ به بحث برام بفرست

با تشكر
ژنرال خاموش دل آشوب 

مدتی است که خبرگزاری بازتاب مقاله‌ای را تحت عنوان «سفر به ماه دروغ بزرگ قرن» را منتشر کرده است و در آن با ذکر دلایل و قرار دادن چند عکس ادعا می کند که آمریکا تا کنون هیچ سفینه فضایی سرنشین‌داری را به ماه نفرستاده است و تمام عکس ها و فیلم های مربوط به سفر انسان به ماه جعلی است و در زمین شبیه‌سازی شده است. تعدادی از وبلاگ ها و سایت های دیگر بدون هیچگونه فکر و پیگیری این مسئله، مطالب سایت بازتاب را در وبلاگ خود گذاشته اند و به شدت هم از این فرضیه پوچ و باطل طرفداری می کنند.

ستاره پارسی طی بررسی هایی که روی دلایل بازتاب انجام داده است به نتایجی بسیار ساده رسیده است که در این مقاله با رد ادعای سایت بازتاب، سفر به ماه را یک حقیقت می داند. واقعا تاسف می خوریم که اپیدمی این موج وحشتناک به میان دانشجویان و دانش آموزان کشیده شده است و ذهن آن‌ها را با مسائل عبث و بیهوده مشغول می کنند.

بازتاب: با وجود آنكه رفتن به ماه، كاری بسیار فوق‌العاده و سرگرم‌كننده و جالب بود، بعد از هفتمین سفر به ماه متوقف شد. «ناسا» می‌گوید، این سفرها به خاطر كمی بودجه تعطیل شدند و اضافه می‌كند، آنها می‌خواستند تمركز خود را بر ایجاد یك پایگاه فضایی و همچنین وسیله‌ای كه بتواند آنها را به آن پایگاه (یا شاتل فضایی) معطوف سازند، ولی آیا هزینه شاتل كمتر از هزینه رفتن به ماه بود؟
در جواب به این ادعا باید یگوییم که اصلا اهداف شاتل های فضایی و سفر به ماه کاملا متفاوت هستند و نمی توانیم بگوییم چون بر فرض مثال هزینه شاتل ها کمتر از سفر به ماه است پس به پروژه شاتل‌ها می پیوندیم. سفر به ماه در مأموریت‌های ابتدایی فقط برای بالابردن جایگاه سیاسی آمریکا در جهان بوده است و سفرهای پایانی آپولو بیشتر جنبه علمی داشته است. ولی ما هم می بینیم که روس ها هم با دست کشیدن از برنامه فضایی خود برای سفر به ماه به سمت ایستگاه های فضایی و مأموریت هایی از این دست گرویده می‌شوند. متأسفانه نویسنده این ادعا اهداف سفرهای فضایی شاتل را به خوبی درک نکرده اند.

بازتاب: آیا شما هیچ‌گاه به میزان پیشرفت تكنولوژی‌ای كه جهان در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 داشته، فكر كرده‌اید؟ آیا این میزان تكنولوژی قادر بود سه نفر را از جو زمین خارج كرده و دو نفر آنان را به ماه ببرد؟ شاید! اما این كار چگونه ممكن بوده است؟ جالب است كه بدانیم حافظه كامپیوترهایی كه در عملیات‌های آپولو از آن استفاده می‌شده، تنها به اندازه حافظه یك ماشین لباسشویی پیشرفته امروزی بوده و این كامپیوترها همچنین فضای بیشتری از آنچه فضاپیما و سفینه‌ها داشته‌اند،‌ اشغال می‌كرد. با دانستن این مطالب و این حقیقت كه تكنولوژی در دهه 60، بسیار ضعیف بوده، پس چگونه «ناسا» توانسته است ده‌هاهزار عكس با آن كیفیت بالا را خلق و ضبط كند؟ حال آنكه حتی كامپیوترهای مخصوص این كارها اصلا وجود نداشته است؟
در جواب این ادعا بایستی متذکر شویم که 11 سال برای پیشرفت این تکنولوژی با توجه به سقف نامحدود اعتبارات مالی امکان‌پذیر بوده است. چرا که تعداد زیادی کاوشگر هم از طرف روسیه و هم از طرف آمریکا قبل از سفر انسان به ماه به سمت این کره پرتاب شده است و تعدادی هم رفت و برگشت بوده است. در ادعای بعدی که درباره حافظه کامپیوترهای آپولو ادعا می کنند اصلا چنین چیزی تا به این حد امکان نداشته است ولی در صورت امکان می‌بینیم فضاپیما در اتاقی کنترل می شد که بالغ بر 300 نفر د رآن جا حضور داشته اند و بعد ابعاد بزرگ موشک ساترن5 هم از همین جا ناشی می شود. ولی با نگاهی به فضاپیماهای آمریکایی و روسی در می یابید که عموما اندازه آن ها چندان تفاوت نمی کند. به طور مثال واحد سرنشین دار فضاپیمای آپولوی آمریکا دارای تقریبا 2/3 متر طول بوده است و فضاپیمای سایوز روسی 1/2 متر طول داشته است. در حالی که آپولو برای سفر به ماه بوده است و سایوز برای سفر به مدار زمین و این اختلاف اندازه کاملا برای آپولو و سایوز منطقی به نظر می رسد.

بازتاب: چرا در هیچکدام از عکس‌های ماه از ستارگان در آسمان آن جا خبری نیست؟
عکس برداری از ستارگان احتیاج به رعایت اصولی از عکاسی دارد و ستارگان بسیار کم نور تر از آن هستند که بتوانند به راحتی در عکس یا فیلم نقش ببندند.

بازتاب: چرا در این عکس زمین پیداست ولی ستارگان مشخص نیستند؟

این عکس در واقع از یک فیلم جدا شده است و شما هیچ گاه در هیچ فیلمی نمی توانید تصویر ستارگان را آشکار سازی کنید. ما نمونه های با کیفیت تری از عکس های فضایی ارائه می کنیم که در آن هیچ ستاره ای در آسمان وجود ندارد. تصاویر زیر مریوط به مأموریت های گذشته انسان در مدار زمین است. آیا ستاره ای می بینید؟ یا این ها را هم دروغ می پندارید؟

بازتاب: گفته می‌شود، این نخستین جای پای گذاشته شده روی ماه است. به نظر من این تصویر ساختگی است. به نظر شما زمینه تصویر خاك و رس نیست؟ جای نوك انگشتان پا كمی پیچ‌خوردگی دارد و حلقه مانند است. من علت آن را سایه ایجاد شده توسط جای نوك انگشتان می‌دانم، اما چطور یك جای پا می‌تواند سایه‌ای به این بزرگی داشته باشد؟ به نظر می‌رسد كه شخص در این قسمت در حال نشسته است. به هر حال جای پا به آن شكلی كه باید باشد، نیست.

این تصویر هم از کیفیت لازم برخوردار نیست و ما به دستکاری کردن این تصویر اطمینان داریم. تصویری با کیفیت بهتر را برایتان کنارش گذاشته ایم. در ضمن جایی که آپولو فرود آمد یک مکان با خاک نرم بود و فضانورد و لباسش با هم بیش از ۱۵۰ کیلو وزن داشته اند و می توانند چنین فشاری را بر خاک ماه وارد کنند و چنین رد پایی را به وجود آورند.