تبیان، دستیار زندگی

عصبانیت بخشی طبیعی از حالات انسان است که کنار آمدن با آن همیشه هم آسان نیست. وقتی افراد نمی توانند آنرا کنترل کنند، آزار وآسیب هایی که می رسانند کاملاً مشهود است.

خیلی افراد عصبانیت خود را پنهان می کنند. خیلی ها آن را با خشم و غضب بیرون می دهند. برای خیلی های دیگر هم، عصبانیت یک حالت مزمن و سخت است که عادت خشم و عصبانیت بطور مداوم نمود می کند.

اجتناب از عصبانیت: این افراد اصلاً از عصبانیت خوششان نمی آید. خیلی ها از عصبانیت خودشان یا دیگران واهمه دارند و می ترسند که کنترل خود را از دست بدهند. خیلی ها فکر می کنند عصبانی شدن کار زشتی است. این دسته از افراد تصور می کنند که باید همیشه مهربان و خوش خلق باشند تا احساس آرامش و امنیت کنند.

البته اینها هم مشکلاتی دارند. عصبانیت می تواند به ما کمک کند وقتی اشکالی در کار وجود دارد آنرا برطرف کنیم. اما این دسته افراد، احساس گناه می کنند. به همین خاطر از خطاهای دیگران می گذرند.

عصبانیت موذی: این افراد هیچوقت نمی گذارند که دیگران متوجه عصبانیت آنها بشوند. گاهی اوقات حتی خودشان هم نمی دانند که چقدر عصبانی هستند. اما این عصبانیت به شکل های مختلف نمود پیدا می کند مثل فراموش کردن مسائل یااینکه می گویند می خواهند کاری را انجام دهند اما هیچوقت دنبال آنرا نمی گیرند. گاهی هم فقط می نشینند و فکر دیگران را خراب می کنند. این افراد مظلوم و صدمه دیده به نظر می رسند و باعث می شود که مدام از آنها بپرسید، "چرا از دست من عصبانی هستی؟" وقتی  با این رفتارهایشان فکر دیگران را خراب می کنند، روی زندگی خود کنترل پیدا می کنند. اما با همه این حرف ها نیازها و خواسته های خودشان را هم گاهی فراموش می کنند. نمی دانند باید با زندگی خود چه بکنند و این منجر به خستگی، بی حوصلگی و نارضایتی از روابطشان می شود.

عصبانیت پارانویایی: این نوع عصبانیت زمانی اتفاق می افتد که کسی از طرف دیگران مورد تهدید غیرمنطقی قرار گرفته است. آنها همه جا دنبال خشونت هستند. مطمئن هستند که دیگران می خواهند متعلقاتشان را از آنها بگیرند. فکر می کنند که دیگران می خواهند به آنها آسیب فیزیکی یا کلامی بزنند. به خاطر همین تصورات بیشتر اوقات خود را با حسادت صرف گارد گرفتن و دفاع کردن از چیزهایی که فکر می کنند به آنها تعلق دارد می کنند—عشق همسرشان، پولشان، یا چیزهای باارزش دیگری که دارند. افرادیکه عصبانیت پارانویایی دارند عصبانیتشان را به این و آن هم می دهند. بدون اینکه متوجه عصبانیت خودشان باشند، فکر می کنند همه آدم های دیگر عصبانی هستند. آنها راهش را پیدا کرده اند که چطور بدون احساس گناه عصبانی شوند. هیچ امنیتی در زندگی خود احساس نمی کنند و به هیچکس هم اعتماد ندارند. قضاوت ضعیفی دارند چون عصبانیت و احساسات خودشان را با عصبانت بقیه اشتباه می گیرند. آنها عصبانیت خود را در کلمات و چشمان دوستان، همکاران و نزدیکان خود می بینند و همین باعث سرگشتگی آنها می شود.

عصبانیت ناگهانی: افرادیکه عصبانیت ناگهانی دارند، مثل یک صاعقه ای در یک روز تابستانی منفجر می شوند.. از هیچ نقطه خاصی نشانه نمی گیرند، منفجر و بعد ناپدید می شوند. گاهی اوقات فقط رعد و برق است، و خیلی زود از بین می رود. اما معمولاً باعث آزاد و اذیت خیلی ها می شود. آنها که عصبانیت ناگهانی دارند، همه احساسات خود ر ا رها می کنند و بعد احساس خوبی به آنها دست می دهد و حس می کنند که رها شده اند. نداشتن کنترل مشکل اصلی این دسته افراد است. این عصبانیت ها می تواند برای خود فرد و دیگران خطر بزرگی محسوب شود. آنها معمولاً حرف هایی می زنند و کارهایی می کنند که بعداً از آن پشیمان می شود اما آنموقع دیگر خیلی دیر شده است و پشیمانی سودی ندارد.

عصبانیت تعمدی: این عصبانیت برنامه ریزی شده است. کسانی که از این نوع عصبانیت استفاده می کنند معمولاً از کار خود آگاهند. واقعاً احساس عصبانیت نمی کنند، حداقل در ابتدای کار. دوست دارند دیگران را کنترل کنند و به نظرشان بهترین راه برای آن عصبانیت است و حتی گاهی اوقات خشونت. قدرت و کنترل چیزی است که از این عصبانیت به دنبال آن هستند. هدف آنها این است که به تهدید و ارعاب دیگران، به آنچه که می خواهند برسند. این روش تا وقتی موثر است اما در طولانی مدت بی اثر می شود. مردم بالاخره راهی برای خلاصی و فرار از این عصبانیت ها پیدا می کنند.

عصبانیت اعتیادی: برخی افراد به آن احساسات قوی که همراه باعصبانیت می آید نیاز دارند. حتی اگر مشکلاتی که عصبانیتشان به وجودمی آورد را دوست نداشته باشند، شدت آنرا دوست دارند. عصبانیت آنها بیشتر نوعی عادت بد است که اشتیاق احساسی ایجاد میکند. جالب و سرگرم کننده نیست، اما قوی است. این افراد وقتی از عصبانیت منفجر می شوند، قدرت بسیار بالایی احساس می کنند. احساس می کنند زنده اند و سرشار از انرژی هستند. اما همه اعتیادها به نوعی مخرب است. این اعتیاد هم از قاعده مستثنی نیست. آنها نمی توانند راه های دیگری برای شاد شدن پیدا کنند و به خاطر همین به عصبانیت تکیه می کنند.

عصبانیت عادتی: عصبانیت می تواند به یک عادت بد تبدیل شود. آنهایی که عادتاً افرادی عصبانی هستند، همیشه دچار عصبانیت می شوند که بیشتر مواقع سر مسائل بسیار کوچک و پیش پا افتاده است.. در همه چیز و همه کس دنبال بدنترین نکته هستند. همیشه با احساس عصبانیت از چیزی به رختخواب می روند و حتی خواب هایی که می بینند هم با این عصبانیت دمخور است. افکار عصبانی آنها باعث می شود دعواها و مشاجرات بیشتر و بیشتری داشته باشند. حتی بااینکه خوشان هم از این وضعیت ناراضی هستند، اما نمی توانند دست از این عصبانیت ها بردارند. آنها نمی توانند به کسانی که دوستشان دارند نزدیک شوند چون عصبانیتشان بین آنها فاصله می اندازد.

عصبانیت اخلاقی: بعضی افراد فکر می کنند حق دارند عصبانی شوند چون یکی قانونشکنی کرده است. این باعث می شود فردی که قانونشکن، بد، شریر، گناهکار و بدجنس است تنبیه شود. این افراد معمولاً به خاطر اشتباهات و کارهاینها کم بدی که دیگران انجام می دهند، عصبانی می شوند. می گویند که حق دارند از باورها و اعتقاداتشان دفاع کنند. حس برتری اخلاقی به آنها دست می دهد.. وقتی به خاطر این دلایل عصبانی می شوند به هیچ وجه احساس گناه نمی کنند. حتی در عصبانیتشان هم خودشان را از دیگران برتر و والاتر می دانند. طرز فکر این افراد سیاه و سفید است و دنیا را خیلی ساده می بینند. نمی توانند کسانی را که با آنها تفاوت دارند را درک کنند. تفکرات آنها خشک و سختگیرانه است.

عصبانیت یک حس نیرنگ آمیز است که وقتی ندانید چطور باید از آن استفاده کنید، استفاده از آن برایتان دشوار خواهد بود. خیلی وقت ها می تواند کمک خوبی به شمار برسد البته به شرط اینکه در دام هیچکدام از عصبانیت هایی که توضیح دادیم نیفتید. آنهایی که خوب از عصبانیت استفاده می کنند روابط نرمال و سالمی با عصبانیت خود دارند. عصبانیت به نظر آنها این است:

· عصبانیت بخشی عادی از زندگی است.

· نشانه خوبی برای وجود مشکل در زندگی فرد می باشد.

· اعمال توام با عصبانیت باید با دقت کنترل شوند. لزومی ندارد چون می توانید حتماً باید عصبانی شوید.

· عصبانیت اگر در حد اعتدال باشد هیچوقت کنترل فرد از دست نمی رود.

· هدف حل مشکل است نه فقط ابراز عصبانیت.

· عصبانیت به طریقی نشان داده می شود که دیگران قادر به درک آن باشند.

· عصبانیت موقتی و زودگذر است. وقتی مشکل حل شد، از بین می رود.

وقتی مهارت های درست و صحیح برای عصبانی شدن را یاد بگیرید و تمرین کنید، هیچوقت از عصبانیتتان بعنوان یک بهانه استفاده نخواهید کرد. مسئولیت حرفهایی که می زنید و کارهایی که می کنید را گردن می گیرید حتی اگر از عصبانیت جنون پیدا کنید.

به نام خدای مهربون

سلام

جهان آرامش عزیز ممنون بابت تاپیك خیلی خوبتون...

خب خیلی مفید بود! لااقل فهمیدم اگه عصبی میشم از كدوم نوع هستم! اما حالا كه فهمیدیم! چجور باید كنترلش كرد!

این كنترل كردن كار سختیه! راه و روش خاصی داره؟

میتونین برامون بگید؟

ممنون میشم

مواظب خودتون و دلای پاكتون باشید

یاعلی 

سلام

خانم نوای آسمانی عزیز

خب کنترل عصبانیت یه راه ثابت نداره. خیلی باید روی خودتون تسلط داشته باشی. چون موقعی که عصبانی میشید. باید خودتون رو کنترل کنید. ممکنه اولش سخت باشه یا اصلن نشه. ولی نا امید نشید از هر موقع که عصبانی می شید درس بگیرید برا دفعه بعد. ولی وقتی ذهنتون خالی باشه وقتی دارید عصبانی می شید می تونید به خودتون مسلط باشید. این یه راهشه که برا من خیلی موثر بوده.

به نام خدای مهربون

سلام

جهان آرامش عزیز ... خیلی ممنون بابت پاسختون!

اما واقعن چجوری میشه كه ذهن خالی بشه!  فكر میكنم مشكل اصلی همین خالی نبودن ذهن هست!

راهنمایی میكنین؟

ممنون

مواظب خودتون و دلای پاكتون باشید

یا علی 

سلام

نوای آسمانی

خالی بودن ذهن کاریه که نمیشه با یک یا دو ساعت تمرین انجامش داد. من خودم با مدیتیشن تونستم این کار رو بکنم. حالا ممکنه یه نفر دیگه از راه های دیگه بتونه این کار رو انجام بده. همونطور که گفتم یه راه ثابت نداره.

سلام

جناب جهان آرامش! خیلی عالی بود مطلبتون ! میخواستم بدونم امکانش هست که از طریق همین تاپیک آموزش کنترل ذهن و تخلیه اون و از اینجور چیزها رو بذارید؟

سلام

tear drop

خب به من روشی که الان حدود 5 ساله که تمرین می کنم کمک کرد که نسبت به خودم و محیط اطرافم درک خوبی پیدا کنم. ادرس سایتشو می نویسم اگه سوالی داشتید در خدمتم. 

http://www.falundafapersian.org/intro.htm

به نام خدا

ســلام

دوستان عزیز همگی خسته نباشید.

توی این مبحث همه جوره از عصبانیت حرف زده شد ولی درمورد راههای دوری از عصبانیت و خشونت مطلبی وجود نداشت.

با اجازتون این قسممت رو من اضافه می كنم.

 """

خیلی ها برای كنترل خشم راه كار داده اند از روانشناسان تا محققان كه تعدادی از آنها انتخاب شده اند برای استفاده عزیزان.

1- می گویند وقتی خشمگین می شوید چند تا نفس عمیق بكشید و یا كمی راه بروید. راستش شاید خنده دار باشه مگه می شه یك نفس اینقدر تاثیر داشته باشه! اما واقعیت این است كه واقعا موثره چون این كار باعث می شه فاصله ای بین خشم شما و عكس العملتان بیفتد و همین وقفه كمك می كند كه فكر كنید و عاقلانه عمل كنید نه عجولانه و عصبی.

2- وقتی بین خودتان و خشم فاصله انداختید سعی كنید به چیزی كه شما را عصبانی كرده زیاد فكر نكیند به چیزهای خوب كه شادتان می كند فكر كنید یا آنها را تصور كنید.

3- حالا بنشینید و ببینید چرا خشمگین شدید. دلیلتان موجه هست یا نه، بی خودی از كوره در رفته اید!كمی هم خودتان را جای كسی كه شما را عصبانی كرده بگذارید.

4- حالا شما فرض كنید خیلی هم به جا خشمگین شدید و حق هم با شما بوده اما كمی گذشت و عفو هم چیز خوبی است. اصلا نه به خاطر دیگران كه فكر كنید طرف اگر چیزی نگویید پررو می شود نه... به خاطر خودتان! چون وقتی ما كسی را می بخشیم به كنترل او روی چگونگی احساسمان پایان می دهیم تازه خشم و تنفر كلی هم از آدم انرژی و وقت می برد پس ببخشید تا بخشیده شوید.

5- حتما ناراحتی و خشم خود را از كارهای دیگران نشان بدهید یعنی به آنها بگوییدكه عصبانی هستیدو... توی خودتان نریزید كه دق كنید.!!

6-از موقعیت ها و آدمهایی كه باعث خشم شما می شوند دوری كنید مثلا از جلوی اتاقشان رد نشوید یا مسیر رفت و آمدتان را تغییر دهید تا چیزهایی كه آزارتان می دهند را نبینید.

7-خشم خودرا روی برگه بیاورید بعضی محققان می گویند نقاشی یا حتی نوشتن آن روی برگه آدم را آرم می كند.

8-افراد خسته، بیمار و افسرده بیشتر خشمگین می شوند پس ورزش كنید خوب بخورید و بیشتر استراحت كنیدو اوقات فراغت شادی را برای خودتان ایجاد كنید كه كمتر عصبانی شوید.

9-ایده آل گرا نباشید. قرار نیبست یهو بتوانید برخشمتان غلبه كنید از موقعیت های كوچك شروع كنید تا موفق شوید. راستی فكر نكنید هیچ وقت نباید عصبانی شوید چون هیچ كس این طور نیست!

10-آدم هایی كه دائم دیگران را تحقیر می كنند یا از همه چیز ایراد می گیرند و تفسیرهای عیبجویانه دارند در واقع یاد نگرفته اند خشم خودشان را چطوری بیان كنند اگر شما از این دسته اید حتما توصیه های ما را جدی بگیرید.

"""""

دیگه تموم شد.

 برگرفته از جـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــیم

.