سرنخهای والد کلامی :
من می خواهم ته و توی این کار را در آورم ، برای اولین و آخرین بار ، دیگر نمی توانم ، جونم به لبم رسیده ، گوش کن و همیشه یادت باشه که ، مگه چند دفعه باید بهت بگم ، اگه من جای تو بودم ... و همین طور کلمات هرگز ، همیشه ، هیچ وقت و کلمات ارزیابی کننده ( چه حمایت کننده و چه تنبیه کننده ) معرف والدند. هر کدام از این کلمات که بدون فکر ، خود به خودی وقدیمی بیان شوند نماد والد هستند که البته با حرکات بدنی نیز همراه می باشند.
لکن اگر همه ی این کلمات پس از تحقیق ، تامل و ارزیابی فکورانه باشد دیگر والدانه نیست بلکه کلمات بالغ به حساب می آیند.
علائم کودک - جسمانی :
چون عموم عکس العمل های اولیه بچه در مقابل انگیزه های دنیای خارج بدون کلام هستند بارزترین سرنخ های جنبه ی کودک به صورت کارهای بدنی یا به عبارت دیگر بیان از طریق حرکات جسمانی است . مثل اشک ریختن ، لرزش لبها ، لب ورچیدن ، کج خلقی ، جیغ ، ناله ، چشم گرداندن ، شانه بالا انداختن ، چشم پایین انداختن ، سربه سر گذاشتن ، شعف ، قش قش خندیدن ، دست بلند کردن برای حرف زدن ، ناخن جویدن ، انگشت در دماغ کردن ، گول خوردن و گول زدن ، کرکر خندیدن
علائم و نشانه های کودک - کلامی:
کاشکی ، دلم می خواهد ، نمی دونم ، می خوام ، به من چه ، شاید وقتی بزرگ شدم ، بزرگتر ، بزرگترین ، مامان ببین چی ساختم و ...
علائم و نشانه های بالغ - جسمانی:
صورت بالغ هنگام گوش دادن روشن و روبه جلواست . وقتی سر به
یک طرف خم شده باشد یعنی شنونده با دید تردید به صحبت های شما
می نگرد.
علائم ونشانه های بالغ کلامی:
چرا ، چه ، کجا ، کی ، چه طور ، چه قدر، از چه طریق در مقایسه با ،
حقیقی ، غلط و صحیح ( ناشی از ارزیابی )احتمالا،امکان دارد ،
من فکر می کنم ،می فهممم ، به عقده ی من .
این کلمات همه نشانگر در عمل کردن روی اطلاعات
مربوطه اند وهر گونه اطلاعات گرفتن یا دادن ( دانش )
بالغانه است و بین ابعاد وجود اول کسی که مجاز به انتخاب
کردن می باشد بالغ است .
نکته :
دقت ، خصت و نظم نشان دهنده ی والد سخت گیراست و هر جا که
یک وضعیت غیر خوب وجود دارد یعنی کودک و والد در آن وضعیت
خیلی نقش دارند.
