الله
این اسم مبارک 980 بار درقرآن کریم امده است که همه
صفات جلال و جمال و کمال در این اسم جمع شده است و
اختصاص به ذات مقدسه الهی دارد.پس هر گاه <الله> گفته
شود گویا همه اسما حسنی گفته شده است.
حضرت علی(ع)در تفسیراین اسم مبارک می فرماید:الله
بزرگترین اسم الهی است که بر دیگری سزاوار نیست که
خود را به ان بخواند.
کفعمی در کتاب شریف مصباح درباره امتیاز این اسم به
سائر اسما الهی می فرماید :این اسم شریف از دیگر اسما حسنی
با ده دلیل امتیاز می یابد.
1- الله مشهور ترین اسما الهی است
2- جایگاهش در قران در بالاترین مرتبه است
3- جا یگاهش در دعا در بالاترین مرتبه است
4- بر دیگر اسما خداوند پیشقدم است
5- کلمه اخلاص به ان اختصاص دارد
6- شهادت بوسیله ان واقع می شود
7- اختصاص بر ذات مقدس دارد و بر احدی چه
حقیقتا وچه مجازا اطلاق نمی شود.
8- این اسم شریف بر ذات مقدس که موصوف به
همه کمالات است دلالت میکند وبقیه اسما الهی جزبریکی
از معانی ان دلالت نمی کند
مانندقادربرقدرت الهی
9- الله اسمی غیر صفت است برخلا ف سایر اسما که
صفات واقع می شوند
10- همانا همه اسما الحسنی به این اسم نامیده می شود
ولکن الله به انها نامیده می شود پس گفته نمی شود که
الله اسمی از اسما رحیم یا شکوریا... است و لکن گفته
می شود که صبوریا رحیم و...اسمی از اسما الله است
حال که اینها را شناختی ،بدانکه گفته می شود که این
اسم مبارک مقدس ،اسم اعظم است حال انکه ب این
اسم شریف معرفت یافتی وهمه چیز را الله دیدی و او
را محیط بر هرچیزی دانستی ، اگر با جان دل بخوانی
امید است که به حاجات دنیوی و اخروی خود برسی