به مناسبت ماه رمضان هر روز یک آیه از قرآن را که مربوط به روزه و روزه داری است به همراه تفسیر آن قرار میدهم. در صورتی که شما هم آیه و یا روایتی در خصوص این ماه مبارک به خاطر دارید وارد کنید.
امید است که مفید و موثر واقع شود.
اولین آیه، آیه ی 183 سوره بقره است: یا ایها الذین امنوا کتب علیکم الصیام ...
(ای کسانی که ایمان آورده اید! روزه بر شما نوشته شده، همانگونه که بر کسانیکه قبل از شما بودند نوشته شد؛ تا پرهیزگار شوید.)
روزه از بزرگترین عبادات اسلامی و به فرموده ی معصومین (ع) یکی از پنج چیزی است که اسلام بر آن بنا شده است. البته این عبادت مخصوص امت اسلامی نیست و امت های پیش از اسلام نیز در روزهای معینی از سال به اشکال گوناگون روزه می گرفتند مانند روزه از گوشت، روزه از شیر، روزه از خوردن و آشامیدن و ... چنانکه قرآن در سوره ی مریم به روزه ی سکوت حضرت مریم (س) اشاره کرده است. در فضیلت روزه روایات زیادی وارد شده و خود این آیه دلیل روشنی بر فضیلت روزه است زیرا در پایان آیه فایده ی روزه "تقوی" ذکر شده است. این تقوی و پرهیزگاری از راه روزه و خودداری از اشتهای خوردن و آشامیدن و شهوت جنسی به دست می آید. به عبارت دیگر روزه نزدیک ترین و موثرترین راه برای رسیدن به کمال و معنویت است.
در حدیثی قدسی چنین می خوانیم: "روزه برای من است و من خود اجر آن را می دهم" برخی از مفسران بزرگ در توضیح این حدیث گفته اند که روزه تنها عبادتی است که تا انسان آن را اظهار نکند بر دیگران پوشیده است. بر خلاف دیگر عبادات که دیگران آن را می بینند و این ممکن است موجب ریا در آن عبادت شود به همین جهت خداوند فرموده روزه برای خود من است.
مراجع:
1. اطیب البیان،ج2،ص326
2. المیزان، ج2، ص8 و 26
