يکشنبه 27 خرداد 1403 - 7 ذيحجه 1445 - 16 ژوئن 2024
تبیان، دستیار زندگی
در حال بار گزاری ....
مشکی
سفید
سبز
آبی
قرمز
نارنجی
بنفش
طلایی
همه
متن
فیلم
صدا
تصویر
دانلود
Persian
Persian
کوردی
العربیة
اردو
Türkçe
Русский
English
Français
مرور بخشها
دین
زندگی
جامعه
فرهنگ
صفحه اصلی تبیان
شبکه اجتماعی
مشاوره
آموزش
فیلم
صوت
تصاویر
حوزه
کتابخانه
دانلود
وبلاگ
فروشگاه اینترنتی
عضویت در خبرنامه
ارسال
شماره غزل:
446
فهرست غزليات
غزل قبلي
غزل بعدي
وزن و بحر عروضي:
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فع لن(بحر مجتث مثمن مخبون اصلم)
صبا
تو
نكهت
آن زلف مشكبو داري
به يادگار بماني كه بوي او داري
دلم كه
گوهر
اسرار حسن و عشق در اوست
تو
ان به دست
تو
دادن گرش نكو داري
در آن
شمايل
مطبوع هيچ نتوان گفت
جز اين قدر كه رقيبان تندخو داري
نواي بلبلت اي گل كجا پسند افتد
كه گوش هوش به مرغان هرزه گو داري
به جرعه
تو
سرم مست گشت نوشت باد
خود از كدام خم است اين كه در سبو داري
به سركشي خود اي سرو جويبار مناز
كه گر بدو رسي از شرم سر فرو داري
دم از ممالك خوبي چو آفتاب زدن
تو
را رسد كه غلامان ماهرو داري
قباي حسن فروشي
تو
را برازد و بس
كه همچو گل همه
آيين
رنگ و بو داري
ز كنج صومعه حافظ مجوي
گوهر
عشق
قدم برون نه اگر ميل جست و جو داري
آخرين مطالب
ادبیات
غم نیست که قاسم سلیمانی رفت؛ ما را...
به فروردین ما فرخندگی بخش
آیا جانِتان جور است؟
راضی مشو که بیخبران، خندهام کنند...
توانایی ادبیات در نقد وضعیت جامعه
سامانی: «آفرت» رمان دهه 40 و50...
تأثیر غرب در موفقیت نویسندههای روس در...
برگزیدگان نخستین جایزه ملی جمالزاده
قصیده میرشکاک برای موسوی گرمارودی
وقتی نگاه نویسنده جذاب نیست