شنبه 19 خرداد 1403 - 29 ذيقعده 1445 - 8 ژوئن 2024
تبیان، دستیار زندگی
در حال بار گزاری ....
مشکی
سفید
سبز
آبی
قرمز
نارنجی
بنفش
طلایی
همه
متن
فیلم
صدا
تصویر
دانلود
Persian
Persian
کوردی
العربیة
اردو
Türkçe
Русский
English
Français
مرور بخشها
دین
زندگی
جامعه
فرهنگ
صفحه اصلی تبیان
شبکه اجتماعی
مشاوره
آموزش
فیلم
صوت
تصاویر
حوزه
کتابخانه
دانلود
وبلاگ
فروشگاه اینترنتی
عضویت در خبرنامه
ارسال
شماره غزل:
426
فهرست غزليات
غزل قبلي
غزل بعدي
وزن و بحر عروضي:
مفاعيلن مفاعيلن فعولن(بحر هزج مسدس محذوف)
سحرگاهان كه مخمور شبانه
گرفتم
باده
با
چنگ
و
چغانه
نهادم
عقل
را ره توشه از مي
ز شهر هستي اش كردم روانه
نگار
مي فروشم
عشوه
اي داد
كه
ايمن
گشتم از مكر زمانه
ز
ساقي
كمان ابرو شنيدم
كه اي تير
ملامت
را نشانه
نبندي زآن ميان طرفي كمروار
اگر خود را ببيني در ميانه
برو اين
دام
بر مرغي دگر نه
كه
عنقا
را بلند است آشيانه
كه بندد طرف وصل از حسن شاهي
كه با خود عشق بازد جاودانه
نديم
و
مطرب
و
ساقي
همه اوست
خيال
آب و گل در ره بهانه
بده كشتي مي تا خوش برانيم
از اين درياي ناپيدا
كرانه
وجود ما معمايي است حافظ
كه تحقيقش فسون است و فسانه
آخرين مطالب
ادبیات
غم نیست که قاسم سلیمانی رفت؛ ما را...
به فروردین ما فرخندگی بخش
آیا جانِتان جور است؟
راضی مشو که بیخبران، خندهام کنند...
توانایی ادبیات در نقد وضعیت جامعه
سامانی: «آفرت» رمان دهه 40 و50...
تأثیر غرب در موفقیت نویسندههای روس در...
برگزیدگان نخستین جایزه ملی جمالزاده
قصیده میرشکاک برای موسوی گرمارودی
وقتی نگاه نویسنده جذاب نیست