- آن شد اي خواجه كه در صومعه بازم بيني
- كار ما با رخ ساقي و لب جام افتاد
-
واژه نامه
- ساقي :
در لغت كسي است كه آب يا باده دهد و در اصطلاح تصوف كـــنايه است از حق تعالي كه باده عشـــق و محبت خود به عاشقان خود دهد و ايشان را محو و فاني گرداند
English Translation :
O Khwaja! passed hath that time when thou sawest me in the cloister;
First Mesra Translation:
(Now), with the face of the Saki and the lip of the cup, my work-- fell.
Second Mesra Translation:
شرح بيت
**- اي سرور من ، گذشت روزگاري كه بار ديگر مرا در عبادتگاه ببيني ; زيرا سر و كار من با روي ساقي و لب جام افتاده است ،صومعه كنايه از مسجد، و ساقي و لب جام كنايه از راه عشق عرفاني است ، **
