- حافظ تو اين سخن ز كه آموختي كه بخت
- تعويذ كرد شعر تو را و به زر گرفت
-
واژه نامه
- تعويذ :
يعني آنچه سبب محافــــظت شود و مجــازاً به معني نوشــته اي است از دعـاها يا اعداد اسماء الهــي كه در جعبــــه كوچكــــي از طلا يا نــــقره مي گــــــذارند و براي محافظت از بليات به بازو مي بندند يا به گردن مي آويزند
- تو :
از ضماير سمبليك حافظ است كه گاه فقط با يك معشوق زنده و زيـبا از نوع انسان ، وگاه با خداي عرفاني ــ اصل وحدت وجود ــ قـابل انطباق است ، و گاه مستعار بديع و گسترده اي است كه هردو مفهوم را در بر مي گيرد
- تو :
از ضماير سمبليك حافظ است كه گاه فقط با يك معشوق زنده و زيـبا از نوع انسان ، وگاه با خداي عرفاني ــ اصل وحدت وجود ــ قـابل انطباق است ، و گاه مستعار بديع و گسترده اي است كه هردو مفهوم را در بر مي گيرد
English Translation :
Hafiz! from whom hast thou learned this prayer, that the beloved
First Mesra Translation:
Made thy verse an amulet; and it, into gold,-- took.
Second Mesra Translation:
شرح بيت
**- حافظ تو اين گونه سخن گفتن را از چه كسي ياد گرفته اي كه بخت ; از آن نسخه دعائي ساخت و در طلا گرفت ،تعويذ: يعني آنچه سبب محافظت شود و مجازاً به معني نوشته اي است از دعاها يا اعداد اسماء الهي ، كه در جعبه كوچي از طلا يا نقره مي گذارند و براي محافظت از بليات به بازو مي بندند، يا به گردن مي آويزند،مي گويد تو اين گونه جذاب سخن گفتن را از چه كسي ياد گرفته اي كه بخت و اقبال براي اينكه از چشم زخم محفوظ باشند سخنت را مثل دعا و تعويذ در جعبه طلا نهاده و به دست و بازوي خود بسته اند، **
