- و ليكن كي نمايي رخ به رندان
- تو كز خورشيد و مه آيينه داري
-
واژه نامه
- تو :
از ضماير سمبليك حافظ است كه گاه فقط با يك معشوق زنده و زيـبا از نوع انسان ، وگاه با خداي عرفاني ــ اصل وحدت وجود ــ قـابل انطباق است ، و گاه مستعار بديع و گسترده اي است كه هردو مفهوم را در بر مي گيرد
English Translation :
But, to the profligates, thy face how mayst thou show,
First Mesra Translation:
Thou who,-the mirror of the sun and of the moon,-- thou hast?
Second Mesra Translation:
شرح بيت
**- اما تو كه آئينه اي مثل خورشيد و ماه داري كي به مردم رند و لاابالي چهره خود را نشان مي دهي ،يعني تو كه چهره خود را در آينه هاي درخشان و باعظمتي مثل ماه و خورشيد مي بيني البته روي خود را به سوي مردم فاسد و لاابالي نمي كني ، آنان را شايسته آن نمي داني كه رويت را ببينند،به تعبير عرفاني مي گويد وقتي ماه و خورشيد نمودار عظمت و جمال تو - خالق - هستند، آينه دل رنداني كه دم از معرفت الهي مي زنند قابل نيست كه جلوه گاه جمال تو باشد، مقايسه شود با اين بيت :جلوه گاه رخ او ديده من تنها نيست ماه و خورشيد هم اين آينه مي گردانند **
