- يارب چه غمزه كرد صراحي كه خون خم
- با نعره هاي غلغلش اندر گلو ببست
-
واژه نامه
- صراحي :
ظرفي شيشه اي يا بلوري با شكمي متوسط و گلوگاهي تنگ و دراز كه در آن شراب مي ريخـــــتند، گاهي آنرا به شكــــل پرندگــان از جملــــه كبــــوتر و مرغابي مي ساخــــتند و شــــــــراب از دهـان و چشــــم آنها فــــرو مي ريخت
- غمزه :
اشاره با چـشم و ابرو
English Translation :
0 Lord! What glance of sorcery made the long-necked goglet (Muhammad), that the blood of the jar,
First Mesra Translation:
Notwithstanding the sweet sounds of its guggling, its (long) throat (in silence) bound.
Second Mesra Translation:
شرح بيت
**- يارب تنگ شراب چه عشوه گري كرد كه شراب با نغمه هاي قلقل در گلويش گره خورد،صراحي : تنگ شراب كه گاهي به شكل حيوانات از جمله مرغابي مي ساخته اند و شراب از چشم و دهان آن مي ريخته است ،مي گويد خدايا صراحي براي جلب مردم به ميخوارگي چه عشوه گريها كرده كه به جرم اين گناه ، خون خم ــ شراب ــ مثل لقمه اي كه در گلو گير كند، در گلوي او گره خورده است ،تصور كرده كه مرغ صراحي با شكل و شمايل جذاب خود عشوه گري كرده و مردم را به نوشيدن مي دعوت كرده ، پس شراب كه خون خم است هنگام فرو ريختن از صراحي با قلقل در گلوي او گره خورده است ــ گلوي او را مي فشارد تا ديگر عشوه گري نكند،استاد فرزان غمزه را در اينجا به معناي خبرچيني گرفته به اعتبار آنكه صراحي آنچه را كه در خم پنهان بوده آشكار ساخته و محتسب را از آن آگاه نموده است ، مي نويسند: همين غمازي باعث مي شود كه محتسب با جمعي از عمال احتساب بر خمخانه حمله مي برند و خمها را مي شكنند و خون آن دهان بسته هاي بي دست و پا را ظالمانه مي ريزندتعبير ايشان نادلپذير نيست ، اما دو اشكال اساسي دارد، نخست اينكه در ادب فارسي مقارن عصر حافظ غمزه جز در معناي ناز و عشوه به كار نرفته است ، و دوم اينكه اين كلمه به شهادت كشف اللغات حافظ انجوي جمعاً سي وهشت بار در حافظ آمده ، چگونه ممكن است سي وهفت بار آن در معناي معروف خود باشد و تنها يك بار در معناي مهجور غمازي و فتنه انگيزي ؟ **
