- بوي خوش تو هر كه ز باد صبا شنيد
- از يار آشنا سخن آشنا شنيد
-
واژه نامه
- تو :
از ضماير سمبليك حافظ است كه گاه فقط با يك معشوق زنده و زيـبا از نوع انسان ، وگاه با خداي عرفاني ــ اصل وحدت وجود ــ قـابل انطباق است ، و گاه مستعار بديع و گسترده اي است كه هردو مفهوم را در بر مي گيرد
- صبا :
بادي كه از جانب شمـــال شرقـــي وزد و بادي خنـــك و لطيف است ، ايـــن باد پيـــام آور معشوق است و بوي زلف يار را مـــي آورد
English Translation :
From the morning- breeze, thy pleasant perfume, who-- perceived;
First Mesra Translation:
From the dear friend (the breeze), the (true) beloved's speech (who)-- heard.
Second Mesra Translation:
شرح بيت
**- هر كس كه بوي خوش تو را از باد صبا شنيد; گوئي از يار آشنا پيغام يار آشنا را شنيد،باد صبا پيام آور يار، و دوست مشترك محب و محبوب تلقي مي شود،سخن آشنا: دَم آشنا،نفس آشنا،مي گويد هر كس كه بوي مطبوع تو را از باد شنيد حال خوشي يافت ; چنانكه گوئي پيغام يار آشنائي را از يك دوست مشترك شنيده باشد، نفس آشنا را سخني از يك يار آشنا معني كرديم ، اما آشنا را در سخن آشنا مي توان صفت سخن هم به حساب آورد، و در اين صورت معني اين مي شود كه : از يار آشنا سخني مأنوس و آشنا به گوش شنيد، **
