- به كوي ميكده يارب سحر چه مشغله بود
- كه جوش شاهد و ساقي و شمع و مشعله بود
-
واژه نامه
- ساقي :
در لغت كسي است كه آب يا باده دهد و در اصطلاح تصوف كـــنايه است از حق تعالي كه باده عشـــق و محبت خود به عاشقان خود دهد و ايشان را محو و فاني گرداند
- سحر :
افســون ، جـذابـيت و فـريـبـنـدگــي خـــاص
- شاهد :
در لغت به معني گـــواه ، محبوب ، معشوق است ، لفظ شــاهد به معني زيباروي در مصطلحات صوفيــان از اين عقيده سرچشمه گرفته است كه زيبارويان گواه و دليـــل جمـــال حق تعـــالي فرض شده اند
- مشعله :
مشعـــل ، قـنديـل بزرگ و مشبـك پايه دار كه شبهـــا در جلو پادشاهان و اميران يا پيشـــاپيـــش عـــروس مي كشيدند
- مشغله :
كار و كسب ، قال و قيل
English Translation :
O Lord! in the street of the wine-house (the corner of Hafiz's heart), in the morning (the end of youth, the beginning of old age), what tumult (of Zikr), that-- was:
First Mesra Translation:
For, the clamour of the lovely one, and of the Saki (the form of God that, at the beginning of Zikr is the spectacle-place of Zakirs); and of the candle, and of the fire-grate (the fervor of divine lights, and the descending of endless bounties)-- was.
Second Mesra Translation:
شرح بيت
**- خدايا در كوچه ميكده ، سحر به جنجالي بود; كه شاهد و ساقي و شمع و مشعله در حال جوش و خروش بودند،مشغله : كار و كسب ، قال و قيل ،مشعله : مشعل ، قنديل بزرگ و مشبك پايه دار كه شبها در جلو پادشاهان و امـيران يـا پيـشاپيـش عـروس مي كشـيدند،**
