- صبحدم از عرش مي آمد خروشي عقل گفت
- قدسيان گويي كه شعر حافظ از بر مي كنند
-
واژه نامه
- عرش :
تخـت پادشـــاهـــي ، در قـــرآن اين كلمه گاهي به معني تخت و تخت شاهي استــعمال شده و گاهي به معنـــي جايگـاه خـــداي تعالــي كه بر آب نهاده شده است ، و گاه عرش به تخت و مقــام الهي اطـــلاق گرديـــده كه هشـــت ملك مقرب آن را حمل مي كنند
- عقل :
مقصود عقل عملـي است كه حاصل تجربه حـواس آدمي در برخورد با زندگاني است ، اين عقـل در نـــظرحافـظ از پـرواز به ماوراء الطــبـيعـــه نـــاتوان است
- قدسيان :
جمع قــدسي ، منسوب به قدس ، به معني بهشــتي ، فرشــته
English Translation :
At dawn, from God's throne, came a shout: wisdom spake:
First Mesra Translation:
Thou mayst say that chaunting of the verse of Hafiz, the holy ones (angels)-- make.
Second Mesra Translation:
شرح بيت
**- هنگام صبح آوازي از عرش مي آمد، عقل گفت : تصور مي رود كه اين صدا از فرشتگان عالم بالا باشد كه شعر حافظ را مي خوانند تا از بر شوند،يعني شعر حافظ چنان جذاب و دلپذير است كه همانطور كه طلاب هنگام سـحر درس خـود را حفـظ مي كـنند، فرشـته هاي آسمان صبحدم شعر حافظ را از بر مي كنند، **
