- زاهد و عجب و نماز و من و مستي و نياز
- تا تو را خود ز ميان با كه عنايت باشد
-
واژه نامه
- تو :
از ضماير سمبليك حافظ است كه گاه فقط با يك معشوق زنده و زيـبا از نوع انسان ، وگاه با خداي عرفاني ــ اصل وحدت وجود ــ قـابل انطباق است ، و گاه مستعار بديع و گسترده اي است كه هردو مفهوم را در بر مي گيرد
- زاهد :
كسي كه دنـيا را براي آخرت ترك كند
- عنايت :
تــوجه نمودن ، الـتــــفات كردن ، و در تصــــــوف علم حق تــــعالي به مصالح امور بـــندگان
English Translation :
(Together are) the Zahid, and haughtiness, and prayer; and I, and intoxication, and supplication:
First Mesra Translation:
Let us see, with whom of these (two), thy favour indeed-- is.
Second Mesra Translation:
شرح بيت
**- زاهد با خودبيني و نماز ملازم و دلبسته است ، و من با مستي و عجز و نياز; تا تو از ميان ما به كداميك توجه داشته باشي ـ كداميك از اين دو حالت را بپسندي ،عُجب : خودنمائي ، تكبر، غرور،مستي : در اصطلاح عرفاني ، آن حال بي خودي است كه به سالك دست مي دهد و وصال به معشوق تنها در اين حال ميسر است ، محو شدن نور عقل در نور تجلي كه سبب پيدايش حالت سكر براي عارف مي گردد،عنايت : توجه نمودن به التفات كردن و در تصوف علم حق تعالي به مصالح امور بندگان ، مي گويد من با فروتني و عجز خود به مستي متوسل مي شوم و زاهد بر اثر اجراي مقررات ديني دچار نوعي غرور و خودپسندي شده ; ببينيم خداوند كدام يك از اين دو را مي پسندد، **
