تبیان، دستیار زندگی
مدتی است که احساس رعشه در تمام بدن دارم درست مثل اینکه داخل ماشین با موتور روشن خوابیده باشم به پزشک مراجعه کرده ام و تشخیص پارکینسون داده اند. لطفا اطلاعات جامعی پیرامون این بیماری در اختیار بنده بگذارید.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

علل و علائم ابتلا به پارکینسون

مدتی است که احساس رعشه در تمام بدن دارم درست مثل اینکه داخل ماشین با موتور روشن خوابیده باشم. به پزشک مراجعه کرده ام و تشخیص پارکینسون داده اند. لطفا اطلاعات جامعی پیرامون این بیماری در اختیار بنده بگذارید.

مشاور: دکتر صاحب الزمانی - مرکز مشاوره تبیان
پارکینسون

بیماری پارکینسون یک بیماری  دستگاه عصبی مرکزی در بزرگسالان مسن که مشخصه آن سفتی  عضلانی پیشرونده تدریجی، لرزش و از دست رفتن مهارت های حرکتی  است. این اختلال هنگامی  رخ می دهد که نواحی خاصی از مغز توانایی خود در تولید دوپامین (یکی از ناقلین عصبی در مغز) را از دست  می دهند.

علائم شایع آن عبارتند از:

- لرزش، به خصوص در حالت عدم حرکت  ندام 
- سفتی عضلانی و کندی حرکت در کل  بدن 
- راه رفتن نامتناسب  به  حالتی  که  پاها به  زمین  کشیده  می شوند و فاصله  پاها از هم  یشتر از حالت  طبیعی است .
- قامت  خمیده 
- از بین رفتن  حالت  چهره 
- تغییرات صدا؛ صدا ضعیف  و بم  می شود.
- اختلال بلع ، آبریزش  دهان 
- توانایی ذهنی تا مراحل پیشرفته بدون تغییر می ماند و در مراحل پیشرفته به آهستگی کاهش می یابد.
- افسردگی، عصبی بودن

علت این اختلال در اغلب  موارد ناشناخته است. بعضی موارد آن ناشی از داروهایی نظیر فنوتیازین ها؛ آسیب مغزی ؛ تومورها؛ آنسفالیت پس از آنفلوانزا؛ عفونت با ویروس های  دارای  رشد آهسته؛ یا مسمومیت با مونواکسیدکربن می باشد و پیشگیری خاصی ندارد.

بیماری پارکینسون یک بیماری دستگاه عصبی مرکزی در بزرگسالان مسن که مشخصه آن سفتی عضلانی پیشرونده تدریجی، لرزش و از دست رفتن مهارت های حرکتی است. این اختلال هنگامی رخ می دهد که نواحی خاصی از مغز توانایی خود در تولید دوپامین (یکی از ناقلین عصبی در مغز) را از دست می دهند.

این بیماری در حال حاضر غیرقابل  علاج  محسوب می گردد. ولی، علایم آن با درمان  قابل  تسکین  یا کنترل است. این بیماری طول  عمر را چندان کاهش نمی دهد. تحقیقاتی  که  به بررسی پیوند بافت جنینی برای  درمان این  اختلال  پرداخته اند نویدبخش درمان موثری در آینده  بوده اند. با این  درمان به نظر می رسد سلول های جدید تولید کننده  دوپامین در مغز با پیوند بافتی جنینی تشکیل  گردند.

اصول کلی درمان عبارتند از:

- هیچ آزمون تشخیصی برای اثبات بیماری پارکینسون وجود ندارد. تشخیص بیماری معمولاً مبتنی بر معاینه فیزیکی است. بررسی های طبی برای رد سایر اختلالات ممکن است توصیه گردد.

- اصول کلی مراقبت این بیماران عبارتند از درمان فیزیکی، امیدوار کردن و اطمینان دادن به بیماران و درمان بیماری های همراه  (نظیر افسردگی)

- روان درمانی یا مشاوره جهت کمک به کاهش افسردگی

- کار درمانی و گفتار درمانی ممکن است توصیه گردد.

- استفاده مکرر از حمام گرم و ماساژ دادن جهت پیشگیری از ایجاد سفتی عضلانی استفاده از ریش  تراش برقی جهت  اصلاح

- استفاده از کفش های بدون بند، نظیر کفش های راحتی، کفش های زیپ دار یا کفش های چسبی

- محیط  منزل را طوری  طراحی  کنید که از افتادن  و آسیب دیدگی  جلوگیری  شود.

- محدودیت های تدریجی بیماری ممکن است باعث عاجز شدن بیمار گردد. برای  یافتن راه هایی  جهت حفظ عملکرد و کارآیی خود از مشاوره تخصصی و اعضای خانواده کمک بگیرد.

- در حد امکان به فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های خود ادامه دهید و به دفعات استراحت کنید. اختلاف زیادی بین توانایی جسمی بیماران دچار این بیماری  وجود دارد. *محدودیت  فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری تنها در بیماران  دچار سفتی  عضلانی  وجود دارد.

- درمان فیزیکی کمک کننده است.

- رژیم خاصی نیاز نیست، در موارد وجود اختلال بلع ممکن است مصرف  غذاهای نرم لازم باشد. *برای پیشگیری از یبوست به رژیم  غذایی خود فیبر غذایی یا مواد حجم افزا (نظیر میوه و سبزیجات ) اضافه  کنید.

- برای درمان پارکینسون از داروهای مختلفی استفاده میشود مثل داروهای  آنتی کولینرژیک ؛ آنتی هیستامین ها؛ داروهای ضدلرزش، نظیر آمانتادین؛ یا داروهای  ضدپارکینسون از قبیل  بروموکریپتین،  لوودوپا و کاربی دوپا. همچنین داروی سلژیلین برای به حداکثر رسیدن اثربخشی  لوودوپا و کاربی دوپا تجویز می شود.

- جراحی زندگی مبتلایان به پارکینسون را بهتر می کند. مبتلایان به بیماری پارکینسون در صورتی که تحت عمل جراحی تحریک عمقی مغز قرار گیرند، کیفیت زندگی بهتری خواهند داشت. در این جراحی الکترودهایی برای تحریک عمقی در مغز آنها کار گذاشته می شود که یک سال بعد از این عمل سبب کیفیت بهتر زندگی و بهبود توانایی برای جابه جایی و انجام فعالیت های معمول روزانه می شود. با اینکه جراحی می تواند منافع قابل توجهی برای بیماران داشته باشد، خطر عوارض وخیم به دنبال آن هم وجود دارد.

در روش تحریک عمقی مغز، تکانه های الکتریکی به درون مغز فرستاده می شود تا نواحی از مغز که مسئول کنترل حرکات هستند، تنظیم شوند.


جهت مشاهده پرسش و پاسخ های عمومی پزشکی اینجا کلیک کنید.

جهت دریافت مشاوره پزشکی اینجا کلیک کنید.