پاشنه آشیل پرسپولیس
تیم فوتبال پرسپولیس این روزها آن قدر مشکل و ضعف دارد که پرداختن به تک تک آنها مدت ها وقت می خواهد. تیم پرطرفدار پایتخت نه امروز بلکه مدتهاست کانون حاشیه و ضعف می باشد. به عبارتی بعد از آخرین قهرمانی قرمزها در لیگ برتر آنها هرگز سایه آرامش را ندیده اند.
سرخ ها اگرچه در پاره ای از اوقات چند پیروزی حتی در دربی را تجربه کردند اما این ها همه اش مسکنی زودگذر بوده اند.
این روزها نیز پرسپولیس اما بی سر سامان تر از همیشه است. این همه مشکل که از در دیوار بر سر این تیم می بارد حتی اجازه نمی دهد کسی به بخش فنی کار تیم توجه کند. بخشی که اگر به آن توجه شود هیچ بعید نیست تا در همین شرایط نیز پرسپولیس را به ساحل آرامش ببرد.
بحران پرسپولیس در حالی حادتر از همیشه شد که این تیم در خانه به تیم ته جدولی ملوان باخت. این شکست در حالی رقم خورد که پرسپولیس با کمی دقت می توانست آن را به پیروزی تبدیل کند. در این بازی قرمزها از دقیقه 70 به بعد در زمین حریف خیمه زدند و حتی به پنالتی هم رسیدند اما به نظر می رسد نداشتن تمرکز همه راه های نجات را به روی شاگردان درخشان بست.
در این بین و در غیاب نوری و طارمی در صف پرسپولیسی ها کمبود یک بازیکن گره گشا به شدت به چشم آمد. به عبارتی پرسپولیس بازیکنی نداشت تا قدرت عبور از یار روبرو را داشته باشد و این ضعف بزرگ دست ملوانان را برای دفاع موفق باز گذاشت.
در بازی با ملوان اگر پرسپولیس یک بازیکن خلاق داشت دست از حملات کورکورانه برمی داشت حملاتی که نه تنها ثمری نداشت بلکه اگر ملوانان قدرتر بودند می توانستند در خلاء مدافعان پیش کشیده حریف با زدن گل های بیشتر کابوس قرمزها را ده چندان کنند.
بخش ورزشی تبیان
