قدر این سیاسیون را بدانیم

اینجا جایی است که تا انا لله وانا الیه راجعون شنیده میشود آن مرده تازه برای ایرانیان زنده میشود! اینجا جایی است که بعد از مرگ تازه به شخصیت و جایگاه سیاسی و اجتماعی متوفی پی میبریم! اینجا جایی است که مرده پرستی را بیش تر از توجه به زنده ها ترجیح می دهند!

جامعه ایی که مرده پرستی از سنت ها و اخلاق مردمانش است و توجه به افراد بعد از مرگشان رخ می دهد اما این اتفاق در باره سیاسیون و انقلابیونی که سال ها قبل از انقلاب و بعد از انقلاب هم برای کشور اسلامی زحمت کشیدن دیده میشود که با مرگ طرف نا گهان رسانه ها و سا یت ها و صدا و سیمای جمهوری اسلامی آکنده از اخبار و ستایش شخصی می‌شود که به تازگی مرده است، در حالیکه در زمان حیات، توجه و اعتنای چندانی به او نمی‌شدو یا حتی اگر میشد مردم شخصیت سیاسی و منزلت اجتماعی ایشان نمیدانستند .

در طول تاریخ کم نبودند سیاسیونی که عالم اخلاق و نمونه اعتدال و در عرصه سیاست آمیزه‌ای از انصاف بودند و افرادی که  در زیر پرچم و خط امام باقی ماندند؛ عده ای از آنها هنوز در قید حیات هستند و سعی در خدمت به مردم دارند همچون  ،آیت  الله رفسنجانی،ایت الله جنتی،آیت الله یزدی و ...و عده ای نیز از این افراد دنیای فانی را بدرود گفتند همچون

حضرت آیت الله مهدوی کنی،عسگراولادی ،ایت الله طالقانی،شهید بهشتی،ایت الله دستغیب ،مطهری،شریعتی

و... و عده ایی هم با وجود زحماتی که برای انقلاب کشیدند اما همین که نتیجه کارشان به بار نشست و یا لااقل نشانه‌های بار دادن آشکار گشت و شکوفه‌های درخت هویدا شد، با یک تلنگر از مسیر انقلاب منحرف شدند همچون میر حسین موسوی ، کروبی،ایت الله منتظری و..که  تمام حرکت های انقلابی و فکر و شخصیت خود را برای رسیدن به قدرت فنا کردند و حاضر شدند شخصیت خود را زیر سوال ببرند و با حرکات غیر اخلاقی سعی در اشوب در جامعه را داشتند اما این افراد سر مشقی شد برای منحرفانی که قصد برهم زدن ارامش و اختلال در نظام را دارند.

اما عده ایی از این سیاسیون هم که دار فانی را وداع گفتند قدرشان را ندانستیم و انگار این رسم مرده پرستی ایرانیان شخصیت بزرگ و عادی نمیشناسد و کلا عادت کردیم افراد را بعد از مرگ‌شان بشناسیم. انگار که در غیاب‌شان بهتر شناخته می‌شوند. ای کاش مرده پرست نباشیم و قدر انسان های بزرگ را وقتی زنده اند بدانیم چرا وقتی انسان های بزرگی همچون حضرت آیت الله مهدوی کنی،عسگراولادی ،ایت الله طالقانی،شهید بهشتی،ایت الله دستغیب ،مطهری،شریعتی  و ... به ملکوت اعلی می پیوندند ما از این شخصیت بزرگ یاد می کنیم و در صدا و سیما و ... از زندگیشان میگوییم ؟!این ظلمی به جامعه ما است که از خوبان کمتر نام برده میشود و بعد از مرگشان تمامی رسانه‌ها و مراسم دولتی آکنده از اخبار و ستایش شخصی می‌شود که به تازگی مرده است و تازه متوجه میشویم چنین شخصی که بوده و چه ها کرده و فقط یادشان را گرامی میداریم و یکی از این بزرگان که در چند وقت گذشته اندوه ماتم را بر دل ها گذاشت و خاطرات و اثار زیادی را از خود به یادگار گذاشت و به رحمت خدا رفت ایت الله مهدوی کنی بود که اکثرا او را در این حد می شناختیم که رئیس دانشگاه امام صادق بودند اما اینکه چه اقداماتی برای انقلاب کردند و چگونه شخصیت سیاسی بودند و از نظر دینی و مذهبی چگونه انسانی بودند را نمی دانیم و خوب است تا حدودی با این افراد اشنا شویم:

آیت الله مهدوی کنی رییس مجلس خبرگان رهبری در داخل حوزه علمیه فعالیت سیاسی خود را شروع كرد. از جمله فعالیت‌های مهم وی عضویت در مجمعی سیاسی بود .

اصرار معظم این مبارز انقلابی بر طرح دیدگاه‌های حضرت امام (ره) و فعالیت‌های سیاسی ایشان منجر شد كه پس از چندین بار دستگیری و بازداشت كوتاه مدت، هجوم به منزل و ایجاد محدودیت برای سخنرانی، منبر و تدریس، نهایتاً در رمضان سال 1353 شمسی بازداشت و به بوكان و سپس مهاباد تبعید شد ...

ایشان اثار علمی فراوانی از خود به جا گذاشتند و همچنین سمت های اجرایی زیادی را متقبل شدند.

حبیب الله عسگراولادی مسلمان (زاده 1311 خورشیدی و درگذشته 14 آبان 1392) سیاستمدار ایرانی بود. وی یکی از نامزدهای دومین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران و چهارمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران و وزیر بازرگانی در دولت موقت مهدوی کنی و دولت اول میرحسین موسوی بوده است.

آیت الله طالقانی در دوران انقلاب اسلامی، پس از آزادی از زندان نهایت تلاش خود را در جهت پیروزی انقلاب نمود و پس از پیروزی به ریاست شورای انقلاب اسلامی برگزیده شد

سید محمد حسینی بهشتی (زادهء 2 آبان 1307 در محلهء لُنبان اصفهان ”” درگذشتهء 7 تیر 1360 در تهران) معروف به شهید بهشتی، سیاست‌مدار و فقیه ایرانی و اولین رئیس دیوان عالی کشور پس از انقلاب ایران در سال 1357، اولین دبیرکل حزب جمهوری اسلامی و نایب رئیس مجلس خبرگان قانون اساسی بود.

سید عبدالحسین دستغیب شیرازی (زادهء 18 آذر 1292 ـ 10 محرم 1332 و درگذشتهء 20 آذر 1360 ـ 14 صفر 1402 در شیراز)، معروف به شهید دستغیب، مجتهد شیعه ایرانی، شهید محراب، رئیس حوزه علمیهء فارس، نماینده ولی فقیه در استان فارس، امام جمعه شیراز و نمایندهء استان فارس در مجلس خبرگان قانون اساسی بود. وی فرزند سید محمدتقی دستغیب بود.

مرتضی مطهری در فعالیت‌های سیاسی در کنارامام خمینی بود، به‌طوری که می‌توان سازماندهی قیام 15 خرداد 1342 در تهران و هماهنگی آن با روح‌الله خمینی را مرهون تلاش‌های او و یارانش دانست.

شریعتی از پیرامون به مرکز مبارزه وارد شد و به شاخه مشهد نهضت مقاومت ملی به رهبری سید محمود طالقانی، مهدی بازرگان و یدالله سحابی پیوست. علی شریعتی یکی از سخنگویان و فعالان آتشین این نهضت علیه سلطه و استثمار غرب در ایران بود. فعالیت‌های مصرانه‌اش باعث دستگیری او در سال 1336 و انتقال فوری‌اش به زندان قزل‌قلعه در تهران به مدت هشت ماه شد.

اما از دست دادن حضرت آیت الله مهدوی کنی،عسگراولادی ،ایت الله طالقانی،شهید بهشتی،ایت الله دستغیب ،مطهری،شریعتی و.. برای کشورمان آسان نبود بلکه این‌ها هزینه‌هایی بود که صرف شد تا کشور به نقطه خوبی برسد و واجب عقلی است که نام این بزرگان را حفظ کنیم و امروز باید کاری کنیم که دانشمندان و مغزهای متفکر کشورمان در موطن خود، دانش و اندیشه و فکر خود اینگونه افراد را سر لوحه و الگو خود قرار دهند و از این پس قدر کسانی مثل ، آیت الله رفسنجانی،ایت الله یزدی ،ایت الله جنتی و سایر بزرگانی که در قید حیات هستند را بدانیم و اثار فکری و علمی و شخصیت سیاسی و انقلابی انها را فراگیر کنیم تا وقتی این گوهرهای ارزنده را از دست دادیم با خاطراتشان از انها یاد نکرده باشیم

قدر آیینه بدانیم چو هست                           نه در آن وقت که افتاد و شکست!...

بیایید از همین الان تصمیم بگیریم كه زنده ها را در وقت زنده بودنشان اهمیت بدهیم، و ارج ومنزلت آنها را قدر بدانیم وبزرگواری آنها را كه بعد ها بخاطرش حسرت میخوریم را حالا قدر بدانیم...