«عُرْوَة الْوُثْقَی» یعنی چه!؟
انسان برای نجات و پیروزی خود، تکیه‌گاه‌های متعددی انتخاب می‌کند و به ریسمان‌های گوناگونی چنگ می‌زند، مانند: قدرت، ثروت، مقام، فامیل، دوست، نَسَب و... ولی همه‌ی این طناب‌ها روزی پاره می‌شوند و این تکیه‌گاه‌ها کارایی خود را از دست می‌دهند.
آیه 22 سوره‌ی لقمان:
وَمَن یسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَی اللَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَک بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَی وَإِلَی اللَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ
و هر کس روی خود را (به حقیقت) به سوی خدا کند، در حالی که نیکوکار باشد، پس بی‌تردید به دستگیره (و رشته‌ی) محکمی چنگ زده و پایان همه‌ی کارها به سوی اوست.
* در قرآن، یکصد و چهل مرتبه، کلماتی از ریشه‌ی «سِلْم» بکار رفته و واژه‌هایی همچون سلام، اسلام و مسلم، از این ماده است.
* در آیه قبل خواندیم که گروهی از مردم به نیاکان منحرف خود دل‌بسته و به آنان رو می‌کنند؛ در این آیه می‌خوانیم: نیکان و پاکان، به خدای متعال دل می‌بندند و به سوی او رو می‌کنند.
* در آیه قبل، دعوت شیطان از مردم و کشاندن آنان به سوی دوزخ مطرح شد؛ این آیه، راه نجات از وسوسه‌های شیطان را تسلیم خدا شدن و انجام کار نیک می‌داند.
* تسلیم غیر خدا بودن، بردگی و اسارت است، ولی تسلیم خدا بودن، آزادی و رشد است. چنانکه قرآن می‌فرماید: «فمَن اَسلم فاولئک تَحَرَّوا رَشَداً»(جنّ، 14) به‌راستی اگر تمام هستی تسلیم خدایند، چرا ما نباید تسلیم او باشیم؟!
قرآن می‌فرماید: «أفغیر دین اللّه یبغون و له اسلم مَن فی السّموات و الارض»(آل‌عمران، 83) آیا به سراغ غیر خدا می‌روید در حالی که هر کس در آسمان‌ها و زمین است، تسلیم اوست؟
* خداوند، فرمانِ تسلیمِ بشر را صادر فرموده است، «فله اَسلِموا»(حج، 34) پیامبر نیز باید تسلیم خدا باشد، «اُمرت أن أکون أوّل من أسلم»(انعام، 14) در این آیه نیز می‌فرماید: «و مَن یسلم وجهه الی اللّه و هو محسن فقد استمسک بالعروة الوثقی» هر نیکوکاری که خالصانه جهت‌گیری الهی داشته باشد، به ریسمان محکمی چنگ زده است. در آیه‌ای دیگر می‌خوانیم: «مَن اَسلم وجهه للّه و هو محسن فله أجره عند ربّه»(بقره، 112) نیکوکاری که خالصانه، تسلیم خدا باشد، پاداشی تضمین شده دارد. یا می‌خوانیم: «و مَن أحسن دیناً ممّن اَسلم وجهه للّه»(نساء، 125) چه کسی بهتر است از آنکه خود را تسلیم خدا کرده است.
* انسان برای نجات و پیروزی خود، تکیه‌گاه‌های متعددی انتخاب می‌کند و به ریسمان‌های گوناگونی چنگ می‌زند، مانند: قدرت، ثروت، مقام، فامیل، دوست، نَسَب و... ولی همه‌ی این طناب‌ها روزی پاره می‌شوند و این تکیه‌گاه‌ها کارایی خود را از دست می‌دهند. تنها چیزی که پایدار، ماندگار و عامل نجات است، چنگ‌زدن به ریسمان محکم الهی و تسلیم بودن در برابر او و انجام اعمال صالح است.
* در روایات می‌خوانیم: رهبران معصوم و اهل‌بیت پیامبر (علیهم‌السلام) و علاقه و مودّت آنان، ریسمان محکم الهی و عروةالوثقی می‌باشند. «نحن العروة الوثقی»، «العروة الوثقی المودّة لآل محمّد»
* تسلیم خدا شدن، یک امر اختیاری است و اکراه و اجباری وجود ندارد. «مَن یسلم وجهه»
* تسلیم خدا بودن، باید با عمل همراه باشد. «یسلم... و هو محسن»
* نیکوکار بودن، به تنهایی کافی نیست؛ اخلاص در عمل هم لازم است. «یسلم وجهه... و هو محسن»
* معنویات را با تمثیل و تشبیه به محسوسات و مادیات بیان کنیم. (عملِ خالصانه، به ریسمانی محکم تشبیه شده است). «عروة الوثقی»
* با توجه به معاد و تفکر درباره‌ی آینده، راه خود را انتخاب کنیم. «و الی اللّه عاقبة الامور»
* آفرینش، همه به یک سو و یک هدف روانه است. «و الی اللّه عاقبة الامور»
باشگاه خبرنگاران
