یه تیکه از بهشت جامونده رو زمین
یه جایی روی زمین هست ، درست نقطه ای که دنیا تموم میشه و آسمون شروع می شه .جایی با یک گنبد طلایی و یک مسجد فیروزه ای.
تا به حال شده دلت برای جایی تنگ بشه که اشتباهی روی زمین ساخته شده . اشتباه که نه ! اما انگار ساخته شده تا اگر تو زندگی کم آوردی و احساس کردی قدرت ادامه دادن نداری ، اونجا پناه ببری و بخوای ضمانتت رو بکنن؟ تا به حال شده وقتی از دویدن های روزمره دلزده شدی ، دنبال جایی بگردی برای اینکه دلت رو برداری و ببری و تحویلش بدی تا یک دل نو بدون خط خوردگی تحویل بگیری؟
تا به حال شده بهت بگن دیگه کاری از دست ما بر نمیاد؟ بگن پزشکی با همه پیشرفتی که کرده ،نمی تونه خودت یا عزیزت رو کمک کنه.حس کنی آخر دنیاست و دلت بخواد جایی رو پیدا کنی که بتونه یه راه تازه جلوی پات بزاره؟
تا به حال شده ، بی خود بی جهت ، کاملا بدون دلیل ،دلت بگیره و حس کنی سقف بالای سرت کوتاه تر از روزهای قبل شده و باید جایی بری که آسمونش پر از ستاره باشه ، جایی که یه سقا خونه داشته باشه،جایی که روی گنبد طلاش کبوترها نمک گیر شده باشن ، جایی که هر کی وارد می شه دستش رو روی سینش می زاره و خم می شه و با چشمایی که یک دنیا حرف نگفته توشه می گه: السلام علیک یا علی بن موسی الرضا تا به حال شده دلت بخواد اونجا باشی حتی برای یک ساعت......
سکانسی از فیلم هر شب تنهاییحرف هایی از جنس زندگی همیشه گفتنی نیست گاهی باید فقط نگاه کنی و حس کنی و نجوا کنی!
مطالب مرتبط:
